ÇEVRE SORUNLARININ ÇÖZÜMÜ İÇİN ÇEVRE YÖNETİMİNDE EN UYGUN ÖLÇEĞİN YEREL, BÖLGESEL, ULUSAL VE KÜRESEL ÖLÇEKLERDE DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2011, Cilt: 2011 Sayı: 4, 1 - 8, 22.03.2016

Murat Yaman Özer Özçelik

Öz

İnsanların topluluk olarak yaşamaya başlamalarıyla birlikte yönetiminde başladığını biliyoruz. Yönetimi, görünürde bir kişinin, bir grubun ya da bir azınlığın çoğunluk üzerindeki idare etme eylemi olarak tanımlayabiliriz. Toplumsal yaşamın karmaşıklığı insanın insanı yönetme gerekliliğini ortaya çıkarmıştır. Bu, beraberinde çeşitli düzeylerde örgütlenmeleri getirmiştir. En küçük ölçekten en büyük ölçeğe kadar yönetim birimleri oluşturulmuştur. Bu çalışma ile çevre sorunlarının çözümü için çevre yönetiminde en uygun ölçeğin yerel mi, bölgesel mi, ulusal mı ve küresel mi olduğu araştırılmıştır. Bu çalışmayla çevre sorunlarının çözümü için en uygun ölçeğin olmadığı, çevre yönetiminin farklı ölçeklerde sağlanması, ölçekler arası işbirliğinin olması gerektiği sonucu ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler

Çevre, Çevre Sorunları, Yerel Ölçek, Ulusal Ölçek, Küresel Ölçek

AN EXAMINATION OF ENVIRONMENTAL MANAGEMENT SYSTEM MEASURES ON LOCAL, REGIONAL AND GLOBAL LEVEL

Öz

We know that the sooner human beings start to live in communities the sooner management emerges. We can define management as an act of minority towards majority. The complexity of social life necessitates management of people by the people. This complexity also requires organization on different levels from the smallest segment to the largest segment. With this study we aimed to determine the most appropriate measures in order to cope with environmental problems. However we conclude that there is no one best measures and thus different measures need to be developed at local, regional and global level and there should be coordination between those measure levels.

Anahtar Kelimeler

Environment, Environmental Issues, Local Scale, National Scale, Global Scale

Kaynakça

• Çevre Bakanlığı (2002), Ulusal Çevre ve Kalkınma Programı, Ankara: Çevre Bakanlığı Yayınları.
• DPT (2001), Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı Yerel Yönetimler Özel İhtisas Komisyonu Raporu, Ankara: DPT Yayınları.
• DPT (2005), Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı 2005 Yılı Programı, Ankara: DPT Yayınları.
• Geray, C. (1998), ‘‘Yerel Yönetimler ve Çevre’’, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, Cilt: 7 Sayı: 3, s.57–64.
• Gökdayı, İ. (1997), Çevrenin Geleceği Yaklaşımlar ve Politikalar, Ankara: Türkiye Çevre Vakfı Yayınları.
• Kaplan, A. (2003), Küresel Çevre Sorunları ve Politikaları, Ankara: Mülkiyeliler Vakfı Yayınları.
• Keleş, R. ve Ertan, B. (2002), Çevre Hukukuna Giriş, Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
• Keleş, R., Hamamcı, C. ve Çoban, A. (2009), Çevre Politikası, Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
• Şengül, M. (1999), ‘‘Yerel Düzeyde Çevre Yönetimi ve Belediyeler’’, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, Cilt: 8 Sayı: 3, s. 91–102.
• Talu, N. (2004), TBMM’de Çevre Siyaseti, Ankara: Nobel Yayınları.
• Yaşamış, Demir F., (1993), ‘‘Yerel ve Bölgesel Çevre Araştırmaları İçin Bir Yaklaşım’’, Çağdaş Yerel
• Yönetimler Dergisi, Cilt: 2 Sayı: 5, s. 27–35. Yıldırım, Bayramoğlu F., (1993), ‘‘Çevre ve Yerel Yönetim’’, Yerel Yönetimin Geliştirilmesi Programı El
• Kitapları Dizisi, içinde, Ankara: IULA-EMME Yayını, s. 85–87.