This study aimed to describe the relationships between leisure satisfaction, job performance, and life satisfaction among private-sector employees. The study sample consisted of 347 employees, 158 males, and 189 females, working in a private company in Istanbul. The participants were selected using a purposeful sampling method. The data collection tools included the “Leisure Satisfaction Scale”; the "Job Performance Scale", and "Life Satisfaction Scale". The data were analyzed using independent t-test, ANOVA, MANOVA, and Pearson Correlation analysis. The analysis results showed no significant difference between the Life-SS and Leisure-SS scores by gender, but there was a difference in the JPS scores. No significant difference was measured in any scales by marital status. There was a significant statistically meaningful difference between the Life-SS and JPS scores by working types, but no difference in the Leisure-SS scores. There was a difference between the Life-SS and JPS scores; the difference in the Leisure-SS scores was not significant. There was a positive and low-level relationship between JPS and Life-SS. Similarly, a positive and low-level relationship was found between the "Psychological," "Educational" and "Social" sub-dimensions of Leisure-SS and Life-SS. However, there was no relationship between the sub-dimensions of JPS and Leisure-SS. In conclusion, there were meaningful differences in all scale scores by specific socio-demographic characteristics; there was a positive correlation between the "Psychological," "Educational" and "Social" sub-dimensions of Leisure-SS and the Life-SS, and that there was no relationship between Leisure-SS, Life-SS, and JPS. As a result, it can be said that as individuals' job performance and leisure time satisfaction increase, their life satisfaction also increases.
Bu araştırmanın amacı, özel sektörde çalışan bireylerin serbest zaman doyum düzeyleri, iş performansları ve yaşam doyumları arasındaki ilişkinin belirlenmesidir. Araştırmanın örneklemini, İstanbul ilinde bulunan, özel sektörde faaliyet gösteren bir şirkette çalışan ve amaçlı örneklemi yöntemi ile seçilen 158 erkek ve 189 kadın olmak üzere toplamda 347 kişi oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak, “Serbest Zaman Doyum Ölçeği”, “İşgören Performans Ölçeği” ile “Yaşam Doyumu Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizinde ise, bağımsız t-testi, ANOVA, MANOVA ve Pearson Korelasyon analizleri kullanılmıştır. Cinsiyet değişkenine göre, katılımcıların YDÖ ile SZDÖ puanları arasında anlamlı farklılık bulunmazken, İPÖ puanları arasında farklılık vardır. Medeni duruma göre katılımcıların YDÖ, İPÖ ile SZDÖ puanları arasında farklılık saptanamamıştır. Bireylerin çalışma şekillerine göre YDÖ ile İPÖ puanları arasında farklılık varken, SZDÖ puanları arasında farklılık görülmemektedir. İPÖ ile YDÖ arasında pozitif ve düşük düzeyde bir ilişki, SZDÖ’nın “Psikolojik”, “Eğitimsel” ve “Sosyal” alt boyutları ile YDÖ arasında pozitif ve düşük düzeyde bir ilişki olduğu belirlenmiştir. İPÖ ile SZDÖ’nın alt boyutları arasında ilişki olmadığı saptanmıştır. Sonuç olarak, bireylerin sosyo-demografik özelliklerine göre SZDÖ, YDÖ ile İPÖ düzeylerinin farklılık gösterdiği ve İPÖ ile YDÖ ve SZDÖ arasında ilişki olmadığı, SZDÖ’nın “Psikolojik”, “Eğitimsel” ve “Sosyal” alt boyutları ile YDÖ arasında pozitif yönde bir ilişki olduğu saptanmıştır. Sonuç olarak, bireylerin iş performansları ve serbest zaman doyumları arttıkça yaşam doyumlarının da artış gösterdiği söylenebilir.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Spor Hekimliği |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2021 |
Gönderilme Tarihi | 18 Kasım 2021 |
Kabul Tarihi | 20 Aralık 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 5 Sayı: 1 |
Bu eser Creative Commons Atıf-AynıLisanslaPaylaş 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.