Siyasal Muhafazakârlaşma Olgusu ve Kadınların İş Gücüne Katılımı Arasındaki İlişki: Türkiye için Ampirik Bir Analiz

Yıl 2016, Cilt: 6 Sayı: 2, 49 - 70, 15.12.2016

İsmail Seki

Öz

Ülkemizde dindarlık ve gelenekselcilik etrafında şekillenen muhafazakârlık kavramı, her toplum ve her zaman dilimi için farklı anlamlar kazanabilmektedir. Toplumsal ve siyasal faktörlerden nispeten daha fazla etkilenen emek faktörünün muhafazakârlık olgusundan etkilenmemesi düşünülemez. Özellikle Türkiye gibi toplumun kendisini dindar ve geleneklere bağlı olarak tanımladığı ataerkil yapıya sahip ülkelerde kadınların işgücüne katılımını etkileyen etkenler arasında muhafazakârlık da değerlendirilmelidir. Çalışmada genel olarak Türkiye’de büyükşehirlerde kadınların işgücüne katılımını belirleyen etkenler, özel olarak da muhafazakârlığın etkisi havuzlanmış en küçük kareler yöntemi ile analiz edilmiştir. Çalışmaya göre kadınların işgücüne katılımını belirleyen etkenler önem sırasına göre doğum, evlenme, muhafazakârlaşma seviyesi, yüksek eğitim ve boşanma seviyeleridir. Literatürün aksine büyükşehirlerde muhafazakârlaşma seviyesi kadınların işgücüne katılım oranını pozitif yönde etkilemektedir.

Anahtar Kelimeler

Kadınların işgücüne katılım oranı, muhafazakârlaşma, havuzlanmış EKK, büyükşehir.

Kaynakça

• Akkaş, H. H. (2003). Muhafazakâr siyasi düşünce kavramı üzerine. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(2), 241–254.
• Baltagi, B. H. (2005). Econometric analysis of panel data (5. Baskı). West Sussex, UK: John Wiley and Sons Ltd.
• Berber, M. ve Eser, B. Y. (2008). Türkiye’de kadın istihdamı: Ülke ve bölge düzeyinde sektörel analizi. İş Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 10(2), 1-16.
• Buğra, A. (2010). Toplum cinsiyet işgücü piyasaları ve refah rejimleri: Türkiye’de kadın istihdamı. İstanbul: TÜBİTAK Yayınları.
• Çarkoğlu, A. ve Kalaycıoğlu, E. (2009). Türkiye’de dindarlık: Uluslararası bir karşılaştırma. İstanbul: Sabancı Üniversitesi Yayınları.
• Çarkoğlu, A. ve Toprak, B. (1999). Türkiye’de din, toplum ve siyaset. İstanbul: Türkiye Ekonomik ve Sosyal Etüdler Vakfı (TESEV) Yayınları.
• Dayıoğlu, M. ve Kırdar, M. G. (2010). Türkiye’de kadınların işgücüne katılımında belirleyici etkenler ve eğilimler. Anlara: Devlet Planlama Teşkilatı (DPT) Yayınları.
• Duruel, M. ve Kara, M. (2009). Yeni AB üyesi ülkeler ile Türkiye iş gücünün piyasasının karşılaştırılmalı analizi. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), 53-76.
• Gedikli, Ç. (2014, Ağustos). Female Labor Supply In Turkey: Do Traditional Gender Roles Matter? The IARIW 33 General Conference’da sunulan tebliğ. Rotterdam, Netherlands.
• Göksel, İ. (2013). Female Labor Force Participation in Turkey: The Rule of Conservatism. Women’s Studies International Forum, 41, 45-54.
• Gujarathi, D. N. ve Porter, D. (2009). Temel Ekonometri. (G. G. Şenesen ve Ü. Şenesen, Çev.) İstanbul: Literatür Yayınları.