Öz
Tasavvuf tarihiyle ilgili çalışmalar içinde, tasavvufun oluşum dönemine dair olanlar gerek nicelik ve gerekse nitelik olarak son derece sınırlıdır. Ülkemizde Tasavvuf anabilim dalında bugüne kadar yapılmış olan altı yüz altmış yüksek lisans ve doktora tezinden sadece yirmi beş kadarı tasavvufun oluşum dönemi olan Hicri ilk üç yüzyıla eğilmiştir.1 Bunların önemli bir kısmı da, o dönemin teşekkül şartlarını ve dinamiklerini ele almaktan ziyade, belli başlı bazı sufileri incelemiştir. Üstelik bu durum, sadece ülkemize özgü de değildir. Bunun başlıca sebebi, teşekkül dönemini etraflıca inceleyebilmek ve tatmin edici çözümlemelere ulaşabilmek için gereken kaynakların hâlihazırdaki yetersizliğidir. Diğer ilim dallarına nispetle geç bir dönemde yazılmaya başlanan ilk tasavvufi eserler, tasavvufun oluşum sürecini tarihsel ve çevre şartlarıyla birlikte, sosyo-politik bağlamları da hesaba katarak derinlemesine ele almaya yardımcı olacak evsafta görünmemektedir. Tek tek sufilerin görüşlerine odaklanmak, onların eserleri üzerine çalışmalar yürütmek, “zühd”, “marifet”, “melamet” vb belli terimlerin izini sürmek nispeten kolaysa da, sufiler arası bağlantıları göstermek, coğrafi farklılıkları tespit etmek, kurumların ortaya çıkışını takip edebilmek kolay görünmemektedir. Ahmet Karamustafa’nın dilimize Tasavvufun Oluşumu2 adıyla çevrilmiş olan kitabı, araştırmacılar için zorlu olan bu döneme odaklanmış olması bakımından önem arz eder.
Anahtar Kelimeler
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Sanat ve Edebiyat, Din Araştırmaları |
| Bölüm | Kitap Tanıtımları |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 7 Aralık 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 8 Sayı: 4 |
