Examination of Relation Between Life Satisfaction Level and Benefıts of Participation to Leisure Activities of Pre-School Teachers

Yıl 2020, Cilt: 6 Sayı: 2, 495 - 506, 31.12.2020

Buse Güldür , Fatih Yaşartürk

Öz

The goal of this work, examining of relationship between life satisfaction level and benefits of participation to recreation activities. In this examination, total 130 pre-school teachers participated as a volunteer, from districts Tuzla, Pendik, Kartal, Sultanbeyli, Maltepe, Ataşehir, Beykoz, Kadıköy, Üsküdar, Ümraniye ; from Istanbul city. In order to collect data for this examination, personel data form which prepared by researchers, “Recreation Benefit Scale (RBC) ” which developed by HO(2008) and adapted in Turkish by Akgül, Karaküçük and Ertüzün; “Life Satisfaction Scale (LSS)” which developed by Diener, Emmons, Larern and Griffin( 1985) and adapted in Turkish by Köker (1991) and Yetim (1991); these total 3 methods have been used. Analyzing of these datas, evaluated in SPSS 24 programme by using T- test and Pearson Correlation tests ; by getting meaningfulness level as (p<.05). According to results of T-Test, any difference (p>0.05) is not found between RBC and LSS according to marital status of participants. According to correlation test results, any relationship is found in RBC total points according to “age” and “monthly income level” variables. And accourding to same variables ; positive relationship is found in low level (p<.05). By the way, any relationship is not found according to “year of profession” variable on RBC total point and accourding to same variable (p>0.05), positive relationship is found in low level (p<.05). As a result of this examination, marital status is not effect recreation activities benefits and life satisfaction level. İn the meantime, it’s observed that during the increase of age and monthly income , the level of life satisfaction is increasing . And the year of profession is not effect on participation of recreation activities on positive way but we can say it’s growing parallel with life satisfaction level.

Anahtar Kelimeler

Pre-School Teachers, Leisure benefits, Life Satisfaction

Okul Öncesi Öğretmenlerinin Rekreasyon Faaliyetlerine Katılımındaki Fayda ve Yaşam Doyum Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Öz

Bu çalışmanın amacı okul öncesi öğretmenlerinin rekreasyon faaliyetlerine katılımındaki fayda ve yaşam doyum düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Araştırmaya İstanbul Anadolu Yakası bölgesinde görev yapan Tuzla, Pendik, Kartal, Sultanbeyli, Maltepe, Ataşehir, Beykoz, Kadıköy, Üsküdar, Ümraniye ilçelerinden 130 okul öncesi öğretmeni gönüllü olarak katılmıştır. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu, Ho (2008) tarafından geliştirilen ve Türkçe uyarlaması Akgül, Karaküçük ve Ertüzün (2018) tarafından yapılan “Rekreasyon Fayda Ölçeği (RFÖ)”, Diener, Emmons, Larsen ve Griffin (1985) tarafından geliştirilen ve Türkçe uyarlaması Köker (1991) ve Yetim (1991) tarafından yapılan “Yaşam Doyum Ölçeği (YDÖ)” kullanılmıştır. Verilerin analizi, SPSS 24 Paket programında değerlendirilerek tanımlayıcı istatistik, t-Testi ve Pearson Korelasyon testleri uygulanarak anlamlılık düzeyi (p<.05) olarak alınmıştır. Araştırmanın bulgularında, t-Testi sonuçlarına göre katılımcıların RFÖ ve YDÖ “medeni hal” değişkenine göre anlamlı farklılık tespit edilmezken (p>0.05) “aktif spor yapma” durumlarına göre RFÖ ve YDÖ toplam puanlarında anlamlı farklılık tespit edilmiştir (p>.05). Korelasyon testi sonuçlarında, “yaş” ve “aylık gelir düzeyi” değişkenlerine göre RFÖ toplam puan ve alt boyutlarında anlamlı ilişki tespit edilmezken, yaşam doyum düzeyleri ile düşük düzeyde ve pozitif yönde bir ilişki tespit edilmiştir (p<.05). Benzer şekilde “meslek yılı” değişkenine göre RFÖ toplam puan ve alt boyutlarında anlamlı ilişki bulunmamış (p>.05), yaşam doyum düzeyleri düşük düzeyde ve pozitif yönde bir ilişki tespit edilmiştir (p<.05). Araştırmanın sonucunda okul öncesi öğretmenlerin medeni hal durumunda rekreasyon faaliyetlerinden fayda ve yaşam doyum düzeylerinde farklılık düzeyinde olmadığı, yaş ve aylık gelirin artmasıyla yaşam doyum düzeyinin de arttığı ve meslek yılının rekreasyon faaliyetlerine yönelik fayda oluşturmadığı fakat yaşam doyum düzeyleriyle paralel olarak ilerlediğini söyleyebiliriz.

Anahtar Kelimeler

Okul öncesi öğretmenleri, Rekreasyon faydaları, Yaşam doyum

Kaynakça

• Akgül, B. M., Ertüzün, E., & Karaküçük, S. (2018). Leisure Benefit Scale: A Study of Validity. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 25-34. Avşaroğlu, S., Deniz, M. E., & Kahraman, A. (2005). Teknik öğretmenlerde yaşam doyumu iş doyumu ve mesleki tükenmişlik düzeylerinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (14), 115-129. Büyüköztürk, Ş., Kılıç, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (4. Basım). Ankara: Pegem A Yayıncılık. Dal, E. (2015). Kadınlardaki Duygusalzekâ Düzeyi İle Yaşam Doyumu Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. İstanbul: Yüksek Lisans Tezi. Durhan, T. A., & Karaküçük, S. (2017). Çocuklarıyla Baby Gym Aktivitelerine Katılan Ebeveynlerin Rekreasyon Fayda Düzeylerinin İncelenmesi. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 2(4), 43-53. Günaçtı Atasoy, D. (2014). Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Yaşam Doyumu Düzeyleri Ve Serbest Zamana Yönelik Tutumları. Yüksek Lisans Tezi. Trabzon. Hazar, A. (2003). Rekreasyon ve Animasyon, 2. Baskı. Ankara: Detay Yayınları. Karaküçük, S. (1999). Rekreasyon Serbest Zamanları Değerlendirme, (3.Baskı). Ankara. Karasar, N. (2010). Bilimsel Araştırma Yöntemi. (21. Basım) . Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Kılbaş, Ş. (2004). Rekreasyon Boş Zamanı Değerlendirme. (3. Baskı). Ankara: Nobel Yayınevi. Köker, S. (1991). Normal ve Sorunlu Ergenlerin Yaşam Doyumu Düzeyinin Karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Neugarten, B.L. ve diğ. (1961). “The Measurement of the Life Satisfaction”. Journal of Gerontology, 16,134-143. Özer, M. ve Özsoy Karabulut, Ö. (2003). Yaşlılarda yaşam doyumu. Turkish Journal of Geriatrics 6 (2), 72-74. Pavot, W., Diener, E., Colvin, C. R. ve Sandvik, E. (1991). Further Validation of the Satisfaction with Life Scale: Evidence for the Cross-Method Convergence of Wellbeing Measures. Journal of Personality and Assessment, 57(1), 149-161. Recepoğlu, E. (2013). Öğretmen Adaylarının Yaşam Doyumları ile Öğretmenlik Mesleğine İlişkin Tutumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education) Özel Sayı (1), 311-326. Toy, A. B. (2015). Serbest ve grekoromen stil güreşçilerin hedef yönelimi ve yaşam doyumu ilişkisi. (Master's thesis, Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü). Vara, Ş. (1999). Yoğun Bakım Hemşirelerinde İş Doyumu Ve Genel Yaşam Doyumu Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İzmir, Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Yetim, Ü. (1991). Kişisel Projelerin Organizasyonu ve Örüntüsü Açısından Yaşam Doyumu. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.