Field : Sport Psychology Type : Research Article

Yıl 2016, Cilt 4 (Özel Sayı 2), 477 - 489, 01.09.2016

Mustafa Baş Recep Cengiz

Öz

Evaluation of Orienteering Athletes’ Decision Making Strategies for Some Variables

Öz

The aim of present study is to determine orienteeringathletes’ (OA) decision making strategies (DMS) for some variables. Subjects in the study are 325 OA (236 male, 89 female) chosen randomly among 1000 athletes attending 1st Turkish Grade Orienteering Championship between 23 and 24 November 2013 in Soma district Manisa. Data related to DMS were obtained in convenience with the method developed by Mann et al (1998; Melbourne Decision Making Questionnaire) and translated in Turkish and revised by (Deniz, 2004) and involving a Decision Making Styles Scale (DMSS) with 28 different items (Deniz,2004). Demographic data were gathered through a personal information form.  Frequency distribution, t test and ANOVA variance analysis were used to determine the decision making level of orienteering athletes, to compare two and more independent variables, respectively. Difference between the groups’ views was evaluated at the confidence level of P:0.05. Differences between mean scores given to the groups for the variables of gender, settlement area and sport age were found to be statistically significant. Statistically significant differences were also found in the scores for DMSS between the variables of age and sport age. No statistically significant difference was found to be between self-esteem and the scores of DMSS for the characteristics of being a national athlete. It was suggested that orienteering sport suitable for individuals from any age group can be advisable to develop and improve the DMS.

Anahtar Kelimeler

Orienteering, decision making strategies, self – esteem

Kaynakça

• Adair J (2000). “KararVermeve Problem Çözme” (Çev: Kalaycı, N. Edit: Atay, M.T). Ankara: GaziKitabevi.
• Akbulut A. K (2012). “Amatör ve Profesyonel Erkek Futbolcuların Karar Verme, Problem Çözme ve İletişim Becerilerinin Bazı Değişkenler Bakımından İncelenmesi”. DoktoraTezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Akbulut A. K (2012) “Expert-Novice Differences in Performance Skills and Problem Representations Of Youth and Adults During Tennis Competition”. Research Quarterly for Exercise and Sport. 70 (3), 233-251,1) 899-912.
• Alpugan O, Oklav M, Demir M, Üner N (1997). “İşletme Ekonomisi ve Yönetimi (5. Baskı)”. İstanbul, Beta Yayınevi.
• Andersson G (2003). “What is Orienteering”. Çeviri: Ferhan KARACA Orienteering Nedir? Dağcılık Federasyonu Başkanlığı Yayını, Ankara.
• Avşaroglu S (2007). “Üniversite Öğrencilerin Karar Vermede Özsaygı, Karar Verme ve Stresle Basa Çıkma Stillerinin Benlik Saygısı ve Bazı Değişkenler Açısından incelenmesi”. Yayımlanmış Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Burnett P. C (1991). “Decision-Making Style and Self-Concept”. Austral Psychologist. 26. 55-58.
• Candangil Ö. S (2005). “Denetim Odakları Farklı Lise Öğrencilerinin Bazı Kişisel, Sosyal ve Ailesel Özelliklerine Göre Karar Vermede Öz-saygı ve Kaygı Düzeylerinin İncelenmesi”. Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Çetin M.Ç (2009). “Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Öğrencilerinin Karar Verme Stilleri Sosyal Beceri Düzeyleri ve Stresle Başa Çıkma Biçimlerinin Bazı Değişkenler Açısından Karşılaştırmalı Olarakİncelenmesi”. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Deniz E (2004). “Üniversite Öğrencilerinin Karar Vermede ÖzSaygı, Karar Verme Stilleri ve Problem Çözme Yöntemleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi Üzerine Bir Araştırma”. Eğitim Araştırmaları Dergisi. 4 (15), 25-35.
• Akbulut A. K (2012) “The Relationships Among Coping WithStress, Life Satisfaction, Decision-Making Stylesand Decision Self-Esteem: An Investigation With Turkish University Students”. Social Behaviourand Personality: An International Journal. 34, 1161-1170.
• Deniz M. E (2004). “Investigation of the Relation Between Decision Making Self-Esteem, Decision Making Style And Problem Solving Skills of University Students”. Eurasian Journal of Educational Research, 4 (15), 23-35.
• Diniz H. Ş (2005). “Karar Verme Becerileri Eğitim Programının İlköğretim Son Sınıf Öğrencilerinin Karar Verme Becerilerine Etkisi”. Serdar Erkan ve Alim Kaya (Ed.), Deneysel Olarak Sınanmış Grupla Psikolojik Danışma ve Rehberlik Programları. Ankara: Pegem A Yayıncılık, 385-395.
• Egesoy H, Eniseler N, Çamlıyer H, Çamlıyer H, (1999). “Elit ve Elit Olmayan Futbol Oyuncularının Karar Verme Performanslarının Karar Verme Hızı ve Verilen Kararın Doğruluğu Açısından Karşılaştırılması”. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 2, (3), 22-33.
• Ersever H. Ö (1996). “Karar Verme Becerileri Kazandırma Programının ve Etkileşim Grubu Deneyiminin Üniversite Öğrencilerinin Karar Verme Stilleri Üzerindeki Etkileri”. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara.
• Erten K (2007). “Atıcılık Sporunda Zihinsel ve Fiziksel Performans”. Ankara.
• Gacar A (2011). “Türkiye’deki BedenEğitimi ve Spor Öğretim Elemanlarının Karar Verme ve Atılganlık Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi”. Doktora Tezi Fırat Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Elazığ.
• Gürçay S. S (2001). “Ergenlerde Karar Verme Davranışlarının Öz-Saygı ve Problem Çözme Becerileri Algısı ile ilişkisi”. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 8, 106-121.
• Hartmann H (1988). “The significance of orienteering in the changing world of sports”. Scientific Journal of Orienteering. 63–77.
• Karasar N (1994). “Bilimsel Araştırma Yöntemi”. Ankara: Araştırma Eğitim Danışmanlık Ltd.
• Kıoumourtzoglou E, Kourtessıs T, Mıchalopoulou M, Derrı V (1998). “Differences in Several Perceptual Abilities Between Expertsand Novices in Basketball, Volleyball and Water-Polo”. Perceptual and Motor Skills. 86
• Mann L, Radford M, Burnett P, Ford S, Bond M, Leung K, Nakamura H, Vaughan G, Yang K.S (1998). “Cross-Cultural Differences in Self- Reported Decision-Making Style and Confidence”. International Journal of Psychology, 33, 325-335.
• Özcan F (2007). “Orienteering Sporunun İlköğretim Öğrencilerinin Sosyal Bireysel Davranışları İle Matematik-Mantıksal Zekâ Gelişimleri Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi”. Yüksek Lisans Tezi. Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya.
• Rüstem O (2012). “Orienteering Sporcularının Kendi Kendine Liderlik Algıları”. Yüksek Lisans Tezi. Kırıkkale Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kırıkkale.
• Sıddık M (2012). “Üniversite Öğrencilerinin Benlik Saygısı ve Karar Verme Düzeylerinin İncelenmesi”. Yüksek Lisans Tezi. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Karaman.
• Şirin A, Güzel A (2006). “Üniversite Öğrencilerinin Öğrenme Stilleri ile Problem Çözme Beceriler iArasındaki ilişkinin incelenmesi”. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, Dergisi, 6 (1), 255-264.
• Tatlılıoğlu K (2010). “Farklı ÖzAnlayış Düzeylerine Sahip Üniversite Öğrencilerinin Karar Vermede Özsaygı, Karar Verme Stilleri ve Kişilik Özelliklerinin Değerlendirilmesi”. Doktora Tezi. Selçuk Üniversitesi / Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
• Tiryaki M.Gür (1997). “Üniversite Öğrencilerinin Karar Verme Davranışlarının Bazı Değişkenler Açısından incelenmesi”. Yayımlanmamış Yüksek LisansTezi. Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Titrek O, Konak H, Titrek A (2013). “Öğretmen Adaylarının Özbilinç Düzeyi İle Özsaygı ve Karar Verme Stilleri Arasındaki İlişki”. IV. Ulusal Lisans Üstü Eğitim Sempozyumu. Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, No: 6
• Tozoğlu E, Bayraktar G, Aka S. T, Tatlısu B (2014). Spor Yapmanın Engelli Bireylerdeki Özsaygıya Etkisinin İncelenmesi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 8(2).
• Uzunoğlu U. Ö (2008). “Türk Futbol Hakemlerinin Karar Verme Stillerinin Klasmanlarına ve Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi”. Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya.