Üniversite Öğrencilerinin Boş Zaman Faaliyetlerine Yönelik Tutumlarının İncelenmesi: Bartın Üniversitesi Örneği

Yıl 2016, Cilt 4 (Özel Sayı 1), 340 - 357, 25.08.2016

Hayri Akyüz Mutlu Türkmen

Öz

Bu çalışmanın amacı, Bartın Üniversitesinde öğrenim gören üniversite öğrencilerinin boş zaman faaliyetlerine yönelik tutumlarının, kişisel bilgiler ve konuyla ilgili tutum ölçekleri kullanılarak belirlenmesi ve tartışılmasıdır. Bu amaçla çalışmanın evrenini, Bartın Üniversitesinde öğrenim gören 10,822 öğrenci, örneklemini ise Bartın Üniversitesinde öğrenim gören ve tesadüfi yolla seçilen 600 gönüllü öğrenci oluşturmaktadır. Anketin örneklem grubuna uygulanması için araştırmacı bizzat öğrencilerle görüşmek suretiyle anketi uygulatmış, böylelikle birinci elden bilgilendirme de yapmıştır. Çalışmamızın bulgularına göre anket formuna dahil olan üniversite öğrencilerinin cinsiyet dağılımı birbirine yakındır. Cinsiyet değişkenine göre kadın öğrencilerin boş zaman faaliyetlerine yönelik tutumlarının erkek öğrencilere kıyasla daha olumlu olduğu belirlenmiştir. Öğrencilerin birimler arası boş zaman faaliyetlerine yönelik tutumları incelendiğinde, Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu öğrencilerinin Edebiyat Fakültesi öğrencilerine kıyasla boş zaman tutumlarının daha olumlu olduğu belirtilmiştir. Üniversite öğrencilerinin yaş değişkenine göre herhangi bir alt boyutta anlamlı bir farklılık gözlenmemiştir. Öğrenciler günlük yeterli boş zaman süresine sahip olduğunu beyan etmiştir ve günlük boş zaman sürelerinin boş zaman faaliyetlerine yönelik tutumlarını etkilediği görülmüştür. Öğrenciler boş zaman değerlendirmenin akademik başarıyı olumlu yönde etkilediğini ifade etmiştir. Öğrencilerin boş zamanlarını genel olarak dinlenerek geçirdikleri ve bu durumun boş zaman tutumlarını etkilediği ortaya çıkmıştır. Öğrenciler üniversitenin boş zaman imkanlarının yeterli olmadığı görüşüne sahiptir. Son olarak, öğrencilerin akademik ortalamalarının artması durumunda boş zaman faaliyetlerine yönelik tutumlarının da olumlu yönde değiştiği gözlemlenmiştir.

Field : Recreation Type : Research Article

Öz

Bu çalışmanın amacı, Bartın Üniversitesinde öğrenim gören üniversite öğrencilerinin boş zaman faaliyetlerine yönelik tutumlarının, kişisel bilgiler ve konuyla ilgili tutum ölçekleri kullanılarak belirlenmesi ve tartışılmasıdır. Bu amaçla çalışmanın evrenini, Bartın Üniversitesinde öğrenim gören 10,822 öğrenci, örneklemini ise Bartın Üniversitesinde öğrenim gören ve tesadüfi yolla seçilen 600 gönüllü öğrenci oluşturmaktadır. Anketin örneklem grubuna uygulanması için araştırmacı bizzat öğrencilerle görüşmek suretiyle anketi uygulatmış, böylelikle birinci elden bilgilendirme de yapmıştır. Çalışmamızın bulgularına göre anket formuna dahil olan üniversite öğrencilerinin cinsiyet dağılımı birbirine yakındır. Cinsiyet değişkenine göre kadın öğrencilerin boş zaman faaliyetlerine yönelik tutumlarının erkek öğrencilere kıyasla daha olumlu olduğu belirlenmiştir. Öğrencilerin birimler arası boş zaman faaliyetlerine yönelik tutumları incelendiğinde, Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu öğrencilerinin Edebiyat Fakültesi öğrencilerine kıyasla boş zaman tutumlarının daha olumlu olduğu belirtilmiştir. Üniversite öğrencilerinin yaş değişkenine göre herhangi bir alt boyutta anlamlı bir farklılık gözlenmemiştir. Öğrenciler günlük yeterli boş zaman süresine sahip olduğunu beyan etmiştir ve günlük boş zaman sürelerinin boş zaman faaliyetlerine yönelik tutumlarını etkilediği görülmüştür. Öğrenciler boş zaman değerlendirmenin akademik başarıyı olumlu yönde etkilediğini ifade etmiştir. Öğrencilerin boş zamanlarını genel olarak dinlenerek geçirdikleri ve bu durumun boş zaman tutumlarını etkilediği ortaya çıkmıştır. Öğrenciler üniversitenin boş zaman imkanlarının yeterli olmadığı görüşüne sahiptir. Son olarak, öğrencilerin akademik ortalamalarının artması durumunda boş zaman faaliyetlerine yönelik tutumlarının da olumlu yönde değiştiği gözlemlenmiştir

Anahtar Kelimeler

Boş zaman, tutum, boş zaman değerlendirme, rekreatif faaliyet, üniversite öğrencileri

Kaynakça

• Abadan N (1961). Üniversite öğrencilerinin serbest zaman faaliyetleri. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları, No: 135117, Ajans Türk Matbaası, Ankara.
• Akgül BM (2011). Farklı Kültürlerdeki Bireylerin Boş Zaman Aktivitelerine Yönelik Tutumlarının Değerlendirilmesi: Ankara- Londra Örneği. (Doktora tezi), Ankara Gazi Üniversitesi/Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Akgül BM, Gürbüz B (2010). Boş zaman tutum ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. 11. Uluslar arası Spor Bilimleri Kongresi, Antalya.
• Aslan LN (2000). Üniversite öğrencilerinin boş zaman değerlendirme eğilimi. İzmir: Ege Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları.
• Axelsen M (2009). The power of leisure: I was an anoexic; I’m now A healthy triathlet. Lesiure Sciences, 31, 330–346.
• Baser E (1996). Türk yükseköğretim sisteminin dünü, bugünü, yarını; eğitimimize bakışlar. Ankara: Kültür Koleji ve Eğitim Vakfı Yayınları.
• Büküşoğlu N, Bayturan AF (2005). Serbest zaman etkinliklerini gençlerin psiko-sosyal durumlarına ilişkin algısı üzerindeki rolü. Ege Tıp Dergisi, 44(3), 173–177.
• Çelik Z (2014). Ankara Polis Koleji Öğrencilerinin Boş Zaman Aktivitelerine Yönelik Tutumlarının İncelenmesi. (Yüksek lisans tezi), Ankara Gazi Üniversitesi/Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Demir C (2003). Demografik özellikler ile sağlanan imkânların sportif faaliyet tercihleri üzerine etkileri; üniversite gençliğine yönelik bir uygulama. 1. Gençlik, Boş Zaman ve Doğa Sporları Sempozyumu, Ankara: Türk Hava Kurumu Basım Evi İşletmeciliği.
• Demiray U (1987). Açıköğretim fakültesi öğrencilerinin boş zamanları değerlendirme eğilimleri. Rekreasyon (Boş Zamanları Değerlendirme), Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Dieter V (1998). Spor Sosyolojisi. Çeviri: Ayşe Atalay, İstanbul: Alkım Yayınları.
• Eren E (1993). Yönetim ve organizasyon. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayını.
• Gökçe B (1990). Türkiye koşullarında yeni bir üniversite nasıl kurulmalı, yükseköğretimde sorunlar ve çözümler. İstanbul: Cem Yayınları.
• Gülbahçe Ö (1996). Boş Zamanları Değerlendirme Alışkanlıkları. (Yüksek lisans tezi), Erzurum Atatürk Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
• Hacıoğlu N, Gökdeniz A, Dinç Y (2003). Boş zaman ve rekreasyon yönetimi (Örnek animasyon uygulamaları). Ankara: Detay Yayıncılık.
• Hazar A (1999). Turizm işletmelerinde animasyon. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Karaküçük S (1997). Rekreasyon boş zamanları değerlendirme kavram kapsam ve bir araştırma. Seren Ofset, Ankara.
• Karaküçük S (1999). Rekreasyon: boş zamanları değerlendirme. Bağırgan Yayınevi, Ankara.
• Karaküçük S (1999). Rekreasyon. 4. Baskı, Ankara.
• Karaküçük S (2005). Rekreasyon: boş zamanları değerlendirme. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Karataş NY (2006). Yatılı İlköğretim Bölge Okullarında Okuyan Öğrencilerin Boş Zamanlarını Değerlendirme Alışkanlıkları (Bingöl Örneği). (Yüksek lisans tezi, Bursa Uludağ Üniversitesi/Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Bursa.
• Kır İ (2007). Yükseköğretim gençliğinin boş zaman etkinlikleri. Ksü Örneği, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(2), 307-328.
• Koç N (1991). Ankara üniversitesi ziraat fakültesi peyzaj mimarlığı bölümü rekreasyon ders notları. Ankara.
• Öçalan M, Öcal Z, Yörübulut S (2013). Kırıkkale il merkezindeki ilköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin boş zamanlarını değerlendirme alışkanlıklarının incelenmesi. Mehmet Akif Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(8), 58-68.
• Öksüz E (2012). Yüksek Öğrenim Kredi ve Yurtlar Kurumu İle Özel Yurtlarda İkamet Eden Öğrencilerin Boş Zaman Faaliyetlerinin Değerlendirilmesi (Balıkesir İli Örneği). (Yüksek lisans tezi), Balıkesir Balıkesir Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
• Özmaden M (1997). Yükseköğrenim Kredi ve Yurtlar Kurumunda İkamet Eden Öğrencilerin Boş Zaman Faaliyetlerini Değerlendirme Sorunları Üzerine Bir Araştırma (Çanakkale İli Örneği). (Yüksek lisans tezi), Ankara Gazi Üniversitesi/Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Ragheb MG, Beard JG (1982). Measuring leisure attitude. Journal of Leisure Research, 14(2), 155-167.
• Senemoğlu N (2004). Gelişim, öğrenme ve öğretim: kuramdan uygulamaya. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Şahin, CK, Akten S, Erol UE (2009). Eğirdir meslek yüksekokulu öğrencilerinin rekreasyon faaliyetlerine katılımlarının belirlenmesi üzerine bir çalışma. Artvin Çoruh Üniversitesi, Orman Fakültesi Dergisi, 10(1), 62-71.
• TDK (1983). Türkçe sözlük. 7. Baskı, Ankara: T.D.K. Yayını.
• Tel M (2007). Öğretim Üyelerinin Boş Zaman Etkinlikleri Üzerine Sosyolojik Bir Araştırma: Doğu Anadolu Örneği. (Doktora Tezi), Elazığ Fırat Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
• Tezcan M (1982). Sosyolojik açıdan boş zamanların değerlendirilmesi. Ankara: A.Ü. Yayını.
• Tezcan M (1993). Boş zamanlar sosyolojisi. Ankara: Ankara Üniversitesi Yayını.
• Türkmen M, Kul M, Genç E, Sarıkabak M (2013). Konaklama işletmesi yöneticilerinin rekreasyon algı ve tutumlarının değerlendirilmesi: Batı karadeniz bölgesi örneği. Turkish Studies, International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(8), 2139-2152.
• Türk Dil Kurumu, (2012) Genel türkçe sözlük. http://www.tdk.gov.tr, 15.03.2012.
• Ünal C (1981). Genel tutumların veya değerlerin psikolojisi üzerine bir araştırma. Eğitim Psikolojisi Dizisi-1, Ankara: Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Yayınları.