Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 3, 179 - 190, 21.11.2020

Öz

Kaynakça

  • Arslan, E. (2014). Kentli hakları kapsamında kamusal alanın kullanımına yönelik katılımcı bir model önerisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Aydınlı, H.İ., Çiftçi, S. (2015). Türkiye’de kır-kent kavramlarının değişen niteliği ve mevzuatın sürece etkisi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14(54), 192-200.
  • Balcı, M. (2018). Çok partili dönemde Türkiye’de kentleşme olgusu. Econder International Academic Journal, 2(1), 8-15.
  • Boylu, A.A., Paçacıoğlu B. (2016). Yaşam kalitesi ve göstergeleri. Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi, 8(15), 137-150.
  • Council of Europe (2001). Committee of ministers recommendation No. R (92) 13 Rev. of the committee of ministers to member states on the revised European Sports Charter (752nd Meeting on 16 May 2001). https://rm.coe.int/16804c9dbb.
  • Çelebi, B. (2013). Yerel yönetimlerin uluslararası müdahaleleri için yasal bir dayanak: Uluslararası hukuk ve kentli hakları. Tesam Akademi Dergisi, 1, 129-155
  • Ertan, K.A. (1997), Kentli hakları. Amme İdaresi Dergisi, 30(3), 31-48.
  • Es, M, Ateş, H. (2004). Kent yönetimi, kentlileşme ve göç: sorunlar ve çözüm önerileri. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, 48, 205-248.
  • Geray, C. (2000). Kenttaşlık hakları. O. Çiftçi (Ed.). İnsan hakları yıllığı içinde (s. 499-510). Ankara: TODAİ Yayınları.
  • Güney, E.E., Tulum, H. (2018). Mimari belleğin yıkımı/inşası üzerine: Bağdat Caddesi Küçükağa Sokak örneği. B.C. Arabacıoğlu, F.P. Arabacıoğlu (Ed.). Tasarım ve bellek temalı ulusal mekan tasarımı sempozyumu 2018 bildiri kitabı içinde (s.57-67). Trabzon: UTG Yayınları.
  • Güvenç, M. (1997). Nüfus bilgisi ve Türkiye’de demografik değişim. Birikim Dergisi, 101, 70-73.
  • İstanbul spor envanteri. (2015). İstanbul: İstanbul Büyükşehir Belediyesi Gençlik ve Spor Müdürlüğü Yayınları.
  • Karasu, M.A. (2008). Kentli haklarının gelişimi ve hukuki boyutları. Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 78, 37-52.
  • Kaptan, S. (1998). Bilimsel araştırma ve istatistik teknikleri. Ankara: Tekışık Ofset.
  • Karasar, N. (2002). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Kılbaş, Ş. (2010). Rekreasyon: boş zamanı değerlendirme. Ankara: Gazi Kitapevi
  • Koç, M. (2014). Kent hakkı bağlamında down sendromlu bireylerin kente entegrasyonu. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
  • Mumford, L. (1996). Tarih boyunca kent: kökenleri, geçirdiği dönüşümler ve geleceği. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Palabıyık, H. (2004). Avrupa kentsel şartı. Z. Toprak, H. Yavaş, M. Görün (Ed.). Avrupa Konseyi yerel ve bölgesel yönetimler kongresi anlaşmaları içinde (s.197-253). İzmir: Birleşik Yayınları.
  • Polatoğlu, Ç, Türkan, H. (2018). Fenomenolojinin bir yöntem olarak mekanı tanımlaması üzerine bir örnek incelemesi. B.C. Arabacıoğlu, F.P. Arabacıoğlu (Ed.). Tasarım ve bellek temalı ulusal mekan tasarımı sempozyumu 2018 bildiri kitabı içinde (s.28-31). Trabzon: UTG Yayınları.
  • Sadri, S.Z. (2008). Kentsel dönüşüm ve kent hakkı: Fener-Balat rehabilitasyon programı ve Santral İstanbul projesi örnekleri. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Şengül, M.B. (2010). Romanda mekân kavramı. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(11), 528-538.
  • Tekeli, İ. (2011). Kent, kentli hakları, kentleşme ve kentsel dönüşüm yazıları. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
  • Torunoğlu, E. (2009). Nasıl bir kent, nasıl bir çevre, nasıl bir yönetim. Ankara: TMMOB Çevre Mühendisleri Odası Yayınları.
  • Ünal, H. (2011). Spor bilincinin yaygınlaştırılmasında sosyal pazarlamanın toplum tutumuna etkisi. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 6(2), 11-22.
  • Yalçın, C. (2010). Türkiye’de kentlileşme sorunları üzerine bir tartışma. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 28(1), 225-246.
  • Yavaş, Ö. (2005). Sporun ekonomi içindeki yeri ve spor pazarlama: üç büyük spor kulübünde bir araştırma. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.
  • Yavuzçehre, P.S., Torlak, S.E. (2006). Kentsel yaşam kalitesi ve belediyeler: Denizli Karşıyaka Mahallesi örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(4):184-207.
  • Yılmaz, M. (2015). Türkiye’de kırsal nüfusun değişimi ve illere göre dağılımı (1980-2012). Doğu Coğrafya Dergisi, 20(33), 161-188.

Local Criteria for Sustainable Sport and Recreation Facility Investments in Urban Sport Policies (YEK) in the Context of Urban Rights

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 3, 179 - 190, 21.11.2020

Öz

The spaces, experiences and relations of the city are among the important determinants of our lives within the framework of the possibilities of concrete physical structure and features offered by the city. In addition to compulsory vital activities, all needs arising from being human are realized on the ground of the city. In this sense, the construction and creation of areas that will meet the needs of human beings and their rights arising from being human are of great importance in terms of creating continuity of use. In our study, the investments of the facilities that constitute the infrastructure of sports services, which are among the rights of the citizens, are discussed. These investments were examined by considering access and sustainability dimensions. In our research, literature review, data collection and data analysis methods were used. First of all, due diligence was made, objective numerical data obtained were analyzed comparatively and LOC (Local Criteria) was formed with the results. It was found that sustainable facilities could be built with the use of Local criteria in the selection of sports facilities and recreation service areas that should be offered to people in the context of citizen rights.

Kaynakça

  • Arslan, E. (2014). Kentli hakları kapsamında kamusal alanın kullanımına yönelik katılımcı bir model önerisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Aydınlı, H.İ., Çiftçi, S. (2015). Türkiye’de kır-kent kavramlarının değişen niteliği ve mevzuatın sürece etkisi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14(54), 192-200.
  • Balcı, M. (2018). Çok partili dönemde Türkiye’de kentleşme olgusu. Econder International Academic Journal, 2(1), 8-15.
  • Boylu, A.A., Paçacıoğlu B. (2016). Yaşam kalitesi ve göstergeleri. Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi, 8(15), 137-150.
  • Council of Europe (2001). Committee of ministers recommendation No. R (92) 13 Rev. of the committee of ministers to member states on the revised European Sports Charter (752nd Meeting on 16 May 2001). https://rm.coe.int/16804c9dbb.
  • Çelebi, B. (2013). Yerel yönetimlerin uluslararası müdahaleleri için yasal bir dayanak: Uluslararası hukuk ve kentli hakları. Tesam Akademi Dergisi, 1, 129-155
  • Ertan, K.A. (1997), Kentli hakları. Amme İdaresi Dergisi, 30(3), 31-48.
  • Es, M, Ateş, H. (2004). Kent yönetimi, kentlileşme ve göç: sorunlar ve çözüm önerileri. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, 48, 205-248.
  • Geray, C. (2000). Kenttaşlık hakları. O. Çiftçi (Ed.). İnsan hakları yıllığı içinde (s. 499-510). Ankara: TODAİ Yayınları.
  • Güney, E.E., Tulum, H. (2018). Mimari belleğin yıkımı/inşası üzerine: Bağdat Caddesi Küçükağa Sokak örneği. B.C. Arabacıoğlu, F.P. Arabacıoğlu (Ed.). Tasarım ve bellek temalı ulusal mekan tasarımı sempozyumu 2018 bildiri kitabı içinde (s.57-67). Trabzon: UTG Yayınları.
  • Güvenç, M. (1997). Nüfus bilgisi ve Türkiye’de demografik değişim. Birikim Dergisi, 101, 70-73.
  • İstanbul spor envanteri. (2015). İstanbul: İstanbul Büyükşehir Belediyesi Gençlik ve Spor Müdürlüğü Yayınları.
  • Karasu, M.A. (2008). Kentli haklarının gelişimi ve hukuki boyutları. Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 78, 37-52.
  • Kaptan, S. (1998). Bilimsel araştırma ve istatistik teknikleri. Ankara: Tekışık Ofset.
  • Karasar, N. (2002). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Kılbaş, Ş. (2010). Rekreasyon: boş zamanı değerlendirme. Ankara: Gazi Kitapevi
  • Koç, M. (2014). Kent hakkı bağlamında down sendromlu bireylerin kente entegrasyonu. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
  • Mumford, L. (1996). Tarih boyunca kent: kökenleri, geçirdiği dönüşümler ve geleceği. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Palabıyık, H. (2004). Avrupa kentsel şartı. Z. Toprak, H. Yavaş, M. Görün (Ed.). Avrupa Konseyi yerel ve bölgesel yönetimler kongresi anlaşmaları içinde (s.197-253). İzmir: Birleşik Yayınları.
  • Polatoğlu, Ç, Türkan, H. (2018). Fenomenolojinin bir yöntem olarak mekanı tanımlaması üzerine bir örnek incelemesi. B.C. Arabacıoğlu, F.P. Arabacıoğlu (Ed.). Tasarım ve bellek temalı ulusal mekan tasarımı sempozyumu 2018 bildiri kitabı içinde (s.28-31). Trabzon: UTG Yayınları.
  • Sadri, S.Z. (2008). Kentsel dönüşüm ve kent hakkı: Fener-Balat rehabilitasyon programı ve Santral İstanbul projesi örnekleri. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Şengül, M.B. (2010). Romanda mekân kavramı. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(11), 528-538.
  • Tekeli, İ. (2011). Kent, kentli hakları, kentleşme ve kentsel dönüşüm yazıları. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
  • Torunoğlu, E. (2009). Nasıl bir kent, nasıl bir çevre, nasıl bir yönetim. Ankara: TMMOB Çevre Mühendisleri Odası Yayınları.
  • Ünal, H. (2011). Spor bilincinin yaygınlaştırılmasında sosyal pazarlamanın toplum tutumuna etkisi. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 6(2), 11-22.
  • Yalçın, C. (2010). Türkiye’de kentlileşme sorunları üzerine bir tartışma. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 28(1), 225-246.
  • Yavaş, Ö. (2005). Sporun ekonomi içindeki yeri ve spor pazarlama: üç büyük spor kulübünde bir araştırma. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.
  • Yavuzçehre, P.S., Torlak, S.E. (2006). Kentsel yaşam kalitesi ve belediyeler: Denizli Karşıyaka Mahallesi örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(4):184-207.
  • Yılmaz, M. (2015). Türkiye’de kırsal nüfusun değişimi ve illere göre dağılımı (1980-2012). Doğu Coğrafya Dergisi, 20(33), 161-188.
Toplam 29 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Konular Spor Hekimliği
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Sevda Korkmaz Bu kişi benim 0000-0002-6006-0473

Veli Ozan Çakır Bu kişi benim 0000-0001-7996-2138

Rıza Tayfur Özkan Bu kişi benim 0000-0001-9756-5347

Yayımlanma Tarihi 21 Kasım 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 8 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Korkmaz, S., Çakır, V. O., & Özkan, R. T. (2020). Local Criteria for Sustainable Sport and Recreation Facility Investments in Urban Sport Policies (YEK) in the Context of Urban Rights. International Journal of Sport Culture and Science, 8(3), 179-190.
IntJSCS is published by International Science Culture and Sport Association (ISCSA).