Çocuk Oyun Alanlarında Yenilikçilik: Gereksinimlere Dayalı Tasarım Yaklaşımları

Yıl 2024, Cilt: 5 Sayı: 1, 24 - 35, 30.11.2024

Sena Şengül , Elvan Ender Altay

Öz

Çocukların dış mekanlar kapsamında en çok vakit geçirdikleri ve hem bireysel hem de arkadaşlarıyla eğlenebildikleri çocuk oyun alanlarında tasarımının önemli bir konu olduğu söylenebilmektedir. Günümüzde kentlerde yaygın olarak bulunan ve çocukların her gereksinimini karşılayamayan geleneksel oyun alanlarının yanı sıra yenilikçi yaklaşım ile tasarlanan çocuk oyun alanları da tercih edilebilmektedir. Çocuk oyun alanlarında yenilikçi yaklaşımlar kapsamında geliştirilen tasarımlar çocukların ilgisini çekmekle birlikte, onların çeşitli gereksinimlerini de karşılayabilmektedir. Çocukların gereksinimlerine yönelik yapılan tasarımlar, sağlıklı büyüme ve gelişmelerini desteklemektedir. Bu çalışmada çocukların gereksinimlerine yönelik yenilikçi yaklaşımla öneri çocuk oyun alan tasarımları geliştirilmiştir. Her tasarım için bir ilham kaynağı belirlenmiş ve bu kapsamda çocukların ilgisini çekebilecek, gereksinimlerini destekleyen çeşitli etkinliklere yer verilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Çocuk oyun alanları, yenilikçi tasarım, çocukların gereksinimleri

Kaynakça

• [1] Yılmaz, S. ve Bulut, Z., Kentsel Mekanlarda Çocuk Oyun Alanları Planlama ve Tasarım İlkeleri, Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 33, 3, 345-351, (2002).
• [2] Bal, A., Zonguldak kenti yeşil alan sistemindeki çocuk oyun alanlarının durumunun peyzaj mimarlığı ilkeleri açısından irdelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Zonguldak, (2005).
• [3] Doygun, H., Büyüyen Kentlerde Yeşil Alanların Konumu ve Geleceği: Kahramanmaraş Örneği, ZKÜ Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 9, 12, (2007).
• [4] Boyacıgil, O. ve Altunkasa, M. F., Adana Kuzeybatı Üst Kentsel Gelişme Alanı Örneğinde Verimli Aktif Yeşil Alan Olanaklarının Belirlenmesi, Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 22, 1, 59–67, (2009).
• [5] Ender, E., Adana İli Çukurova İlçesi Aktif Yeşil Alanlarının Nitelik ve Nicelik Açısından İrdelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana, (2011).
• [6] Yenice, M. S., Kentsel Yeşil Alanlar İçin Mekânsal Yeterlilik ve Erişebilirlik Analizi; Burdur Örneği, Türkiye, Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 13, 41-47, (2012).
• [7] Ender, E., Açık Alan ve Yeşil Alan Planlaması Açısından Bursa Kenti için Bir Model Önerisi, Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana, (2015).
• [8] Pehlivan, H., Oyun ve Öğrenme, Anı Yayıncılık, Ankara, (2005).
• [9] Dikici, A., Sanat eğitimi ve öğrencilerin yaratıcılık düzeyleri, Eğitim ve Bilim, 31, 139, 3-9, (2006).
• [10] Karaca, N. H. ve Aral, N., Erken çocuklukta yaratıcılık ve benlik kavramı yaratıcı rahatlama eğitim programı, Hedef Yayıncılık, Ankara, (2016).
• [11] Kalburan, N.C., Erken çocukluk döneminde yaratıcılık ve sanat, Eğiten Yayıncılık, Ankara, (2012).
• [12] Yazıcı, Y. D. D. E., Yaman Baydar, B. U. I. ve Pınarcık, Y. D. D. Ö., Okul Öncesi Öğretmenlerinin Sanata İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi, E-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 7, 3, (2016).
• [13] Karabay, Ş. ve Bilir Seyhan, G., Okul öncesi öğretmen adayları için görsel sanat eğitimi ve estetik, Sanat Eğitimi Dergisi, 5, 2, 213-236, (2017).
• [14] Aydoğan, T. G. ve İlke, E. F., Child Friendly Cities. 2nd International Architecture and Design Congress, 172, (2018).
• [15] Ender Altay, E., Şenay, D. & Eyüpoğlu, Z. Outdoor Indicators for the Healthy Development of Children, Child Indicators Research, 14, 2517–2545, (2021).