Türk Musikisi Keman Eğitimi Üzerine Yazılmış Üç Keman Metodu İncelemesi

Yıl 2022, , 770 - 785, 31.03.2022

Ali Nünükoğlu , Aynur Elhan Nayir

https://doi.org/10.15869/itobiad.874728

Cited By: 2

Öz

Müzik eğitimi, eğitim gören kişiye müziksel davranışlar kazandırma ve bu davranışları giderek geliştirme ortamı sağlayan planlı, programlı ve yöntemli uygulanan bir süreçtir. Müzik eğitiminin en önemli boyutlarından biri çalgı eğitimidir. Çalgı eğitimi müzik eğitimi sürecinde kişiye müziksel davranışlar kazandıran, bu davranışları giderek geliştirme ortamı sağlayan planlı, programlı ve yöntemli uygulanan bir eğitimdir. Nitelikli bir keman eğitiminde öncelikle hedeflerin ve hedefe yönelik uygulamaların belirlenmesi gerekmektedir. Müzik eğitimi içinde yer alan çalgı eğitimlerinden birisi de keman eğitimidir. Ülkemizde verilen keman eğitiminin bilimsel temellere dayanarak verilmesi ancak nitelikli keman metotlarıyla sağlanabilir. Türk Musikisinde 19. yy da meşk yöntemi giderek önemini yitirmiştir. Notanın kullanımı, meşk yönteminin sakıncalarından biri olan eser kaybını engellemiş fakat ancak bu yöntemle eşzamanlı olarak aktarılabilcek olan usül bilgisi, makam bilgisi, beste tekniği ve tavır gibi hususların aktarımına zarar vermiştir. Bu gelişmeler dikkate alınarak keman metotlarında Meşk yöntemi ve Meşk usulleri notaya aktarılmaya çalışılmıştır. Zaman içinde sosyal, ekonomik ve toplumsal değişmeler müzik eğitiminde de karşılığını bulmuştur. Ülkemizde 19. yüzyıla kadar geleneksel öğretim metotlarıyla yapılan çalgı eğitimi, artık yerini bilimsel öğretim yöntemlerine bırakmaya başlamıştır. Keman eğitimi ise hassasiyet gerektiren bir eğitimdir. Çünkü keman çalgısı hemen her toplumun müziğinde kendine yer edinmiş ve benimsendiği toplumlara göre icra farklılıkları ortaya çıkmıştır. Ülkemizde hem Avrupa klasik keman eğitimi hem de Türk Musikisi keman eğitimi kabul görmektedir. Kendi öz musikimizde yapılan keman eğitimini daha yüksek mertebelere çıkarmak daha etkin ve doğru icra yapmak amacıyla Aydın ÖZDEN, Mustafa SUNAR ve Abdulkadir TÖRE’nin yazdığı metotlar içerik analizi ve uzman görüşleriyle toplanan veriler doğrultusunda incelenmiş ve yorumlanmıştır. Sonuç olarak metotların eksik ve güçlü yönleri ortaya konulmuş yeni yazılacak metotlara önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Keman, Metot, Türk Müziği, Keman Eğitimi, Enstrüman

Examination of Three Violin Methods Written on Turkish Music Violin Education

Öz

Music education is a process which is carried on a planned, scheduled and systematic basis, ensuring the trainee with an environment providing his musical behaviors and improving these characteristics. One of the most significant dimensions of music education is instrument training. The instrumental training is a planned, programmed and methodically practiced tranining which brings musical behaviors to people and provides development facilities for these behaviours in the process of music education. . For qualitative violin training, firstly it is required to determine the targets and the applications against the target. One of the instrument training in music education is violin training. Teaching the violin education given in our country based on scientific foundations can only be achieved with qualified violin methods. In the 19th century, the Meşk System gradually lost it’s importance in Turkish Music. The use of notation addressed one of the drawbacks of the Meşk System, namely, the loss of musical works, but at the same time it hindered the transferring of knowledge of usuls and makams, composition technique, and matters such as style. Considering these developments, Meşk method and Meşk method in violin methods were tried to be transferred to notation. Social and economic changes have also shown their effects in music education over time. Instrument education, which was done with traditional teaching methods in our country until the 19th century, has now begun to give its place to scientific teaching methods. Violin training, on the other hand, is an education that requires precision. Because the violin has gained a place in the music of almost every society and performance differences have emerged according to the societies in which it has been adopted. In our country, both European classical violin education and Turkish Music violin education are approved. The methods written by Aydın ÖZDEN, Mustafa SUNAR and Abdulkadir TÖRE were examined and interpreted in line with the data collected with content analysis and expert opinions in order to increase the violin education in our own music to higher levels and to perform more effectively and accurately. As a result, the deficiencies and strengths of the methods were revealed and suggestions were made for new methods to be written.

Anahtar Kelimeler

Violin, Method, Turkish Music, Violin Education, Instrument

Kaynakça

• Adar, Ç. (2008). Türk müziği nazariyatı ve solfej dersine yönelik öğretmen ve öğrenci tutumlarının incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Afyonkarahisar Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.
• Aytekin, N. (2012). Keman eğitiminin ilk üç yılında uygulanabilecek pedagojik yaklaşımlar ve kullanılacak yöntemler (Yayımlanmamış sanatta yeterlilik tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Açın, C. (1994). Enstrüman bilimi (organoloji). İstanbul: Yenidoğan Basımevi.
• Başaran Tanrıöver, G. (2010). Güzel sanatlar ve spor liselerinde uygulanan bireysel ses eğitimi dersi öğretim programları. 9. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu Kitapçığı. Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Çolak, Ş. (2009). Şan ve koro eğitimi programlarında uygulanan solfej öğretiminde tartım eğitiminin yeri ve bir model önerisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Devecioğlu, F. (2017). Batı müziği keman icracılığı tekniklerinin Türk müziği keman öğretimi alanında kullanılabilirlik düzeylerinin belirlenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Hatipoğlu, V. (2018). Mustafa Sunar’ın “Alaturka Keman Muallimi” isimli öğretim kaynağının incelenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11 (55), 605-621. Karasar, N. (2011). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Tebiş, C. (2002). Müzik öğretmeni yetiştiren kurumlardaki keman öğretiminin müzik öğretmenlerinin görüşlerine dayalı olarak müzik öğretmenliği formasyonu açısından değerlendirilmesi (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Efe, M. (2007). Geleneksel Türk sanat müziği kemani bestekârlarının eserlerindeki batı müziğine ait müzikal unsurlar ve keman eğitiminde kullanılabilirliği (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.