The Scope and Limits of the Right to Sport in Turkish Law

Yıl 2019, Sayı: 68, 1 - 14, 17.01.2020

Taner Ayanoğlu

https://doi.org/10.26650/annales.2019.68.0001

Öz

Today, sport has important functions which are not limited to human biology but also reflected in social, cultural, psychological, economic and many other activities. Sport activities, which are an indispensable activity in the life of individuals, must be accepted among the fundamental rights and freedoms protected by the legal order. The right to sport includes, on the one hand, the right and freedom of persons to exercise, and on the other hand, requests from the State to take measures to improve physical and mental health. Although this right is not explicitly regulated in the Constitution, the right to sport is considered to be a constitutional right and freedom, since the various rights and freedoms regulated and guaranteed by the Constitution include the right to sport. The right to sport, however, is not an unlimited right and freedom in either dimension. The right to sport may be restricted due to special restrictions in the Constitution.

Anahtar Kelimeler

Human Rights and Freedoms, Right to Sport, Public Service, Social Rights, Sports Federations

Türk Hukukunda Spor Hakkının Kapsam ve Sınırları

Öz

Günümüzde spor, insanın biyolojisi ile sınırlı kalmayan, aynı zamanda sosyal, kültürel, psikolojik, ekonomik ve diğer birçok alandaki faaliyetlerine de yansıyan önemli işlevlere sahiptir.  Kişilerin yaşamında vazgeçilmez bir etkinlik olan sportif faaliyetlerin, hukuk düzeni tarafından korunan temel hak ve özgürlükler arasında kabulü zorunlu olmaktadır. Spor hakkı, bir yandan kişilerin spor yapma hak ve özgürlüğüne sahip olmalarını, öte yandan da kişilerin Devletten beden ve ruh sağlığını geliştirecek tedbirleri almasına ilişkin talepte bulunmalarını içermektedir. Bu hak, Anayasa’da açıkça düzenlenmemiş olmakla, Anayasa düzenlenen ve güvence altına alınan çeşitli hak ve özgürlükler spor hakkını da içermekte olduğundan, spor hakkının anayasal bir hak ve özgürlük olduğu kabul edilir.  Bununla birlikte, spor hakkı her iki boyutuyla da sınırsız bir hak ve özgürlük değildir. Anayasada yer alan özel sınırlama sebepleriyle spor hakkı sınırlanabilir.

Anahtar Kelimeler

İnsan hak ve özgürlükleri, Spor hakkı, Kamu hizmeti, Sosyal haklar, Spor federasyonları

Kaynakça

• Necdet Azak, “Spor Hukuku I”, Beden Terbiyesi ve Spor, Ankara-İstanbul, Iss. 24, 1940.
• Ramazan Çağlayan, Spor Hukuku, Asil, Ankara, 2007.
• Nuray Ekşi, Spor Tahkim Hukuku [Sports Arbitration Law], Beta, İstanbul, 2015.
• Atilla Erdemli, “Spor nedir?”, Spor Hukuku Dersleri, (Editor: Kısmet Erkiner), Kadir Has University Press, İstanbul, 2007.
• Atilla Erdemli, “Temel İnsan Hakları ve Spor”, Spor Hukuku Dersleri, (Editor: Kısmet Erkiner), Kadir Has University Press, İstanbul, 2007.
• Seref Ertaş/Hasan Petek, Spor Hukuku, 3th Edition, Yetkin, Ankara, 2017.
• Kadir Gürten/S. Ege Erenel, “Lex Sportiva: Spor Hukukunun Küreselliği”, İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Vol.3, Iss.1, 2012.
• Bilge Öztan/Michael R. Will, “Türkiye'de Müstakbel Spor Hukuku”, Prof. Dr. Fırat Öztan’a Armağan, Vol.II, Ankara, 2010.
• Hatice Özdemir Kocasakal, Sportif Uyuşmazlıkların Tahkim Yoluyla Çözümü ve Spor Tahkim Mahkemesi (CAS), Vedat, İstanbul, 2013.
• Mustafa Yaşar Şahin/A. Faik İmamoğlu, “Akademisyenlerin ve Milletvekillerinin Spor Siyaset Etkileşimine Yönelik Görüşleri”, Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, Vol. XVI, Iss. 2, April 2011 (p.25-44).