Alman hukukunda fiili topluluklar için öngörülmüş olan sistem kapsamında (§§ 311 ff. AktG), bağlı şirketlerin hakimiyetin uygulanması suretiyle kayba uğratılmasını yasaklayan temel normun (§ 311 AktG) gereği gibi uygulanabilmesini sağlamak amacıyla özel düzenlemeler yapılmış (§§ 312 - 315 AktG); bu amaca yönelik birtakım özel araçlar ve mekanizmalar öngörülmüştür. Bu bağlamda hakimiyet etkisi altında yapılan tüm hukuki işlemlerin ve alınan önlemlerin bir “bağlılık raporu” kapsamında bildirilmesi; bu raporun kapanış denetçileri (§ 313 AktG), bağlı şirketin denetim kurulu (§ 314 AktG) ve -atanmış olmaları halinde- özel denetçiler (§ 315 AktG) tarafından kontrol edilmesi/değerlendirilmesi öngörülmüştür. Kanun gereği söz konusu bağlılık raporunun kamuya açıklanması söz konusu olmayıp; rapor esasen gerekli kontrollerin yapılması amacına yönelik olarak söz konusu kapanış denetçileri, denetim kurulu ve özel denetçiler için öngörülmüştür. Bağlı şirketin azınlıkta kalan pay sahipleri ve alacaklıları ise bağlılık raporunun gizliliği ilkesi gereğince (raporu) inceleme yetkisine sahip değildirler. Ancak raporun sonuç kısmının yönetim kurulunun faaliyet raporuna konulması, denetim kurulunun rapora ilişkin değerlendirmesinin denetim kurulu raporunda yer alması ve -varsa- özel denetçi raporunun açıklanması sebebiyle, bağlılık raporunun belli bir dereceye kadar aleniyet kazanması ve böylelikle bağlı şirketin azınlık pay sahipleri ile alacaklılarının -kısmen de olsa- raporda yer alan bilgilere ulaşması söz konusu olmaktadır. Dolayısıyla bağlılık raporu her ne kadar bütünüyle açıklanmasa/aleniyet kazanmasa da, gerek raporun sonuç kısmının yıllık faaliyet raporunda yer alacak olması, gerekse raporu inceleme yetkisi olan kişilerin rapora ilişkin değerlendirmelerinin açıklanacak olması sebebiyle, Alman hukukunda bağlılık raporunun “kısmen” de olsa aleniyet kazandığından bahsedilebilecektir.
Im Rahmen des Schutzsystems des deutschen faktischen Konzernrechts (§§ 311 ff. AktG) werden besondere Vorschriften (§§ 312 - 315 AktG) geregelt, welche spezielle Instrumenten bzw. Mechanismen zur Überprüfung der Einhaltung des Benachteiligungsverbots der Grundnorm § 311 AktG vorsehen. In diesem Zusammenhang schreibt das Gesetz vor, dass alle Rechtsgeschäfte und Maßnahmen, die durch die Abhängigkeit beeinflusst sein können, in einem Abhängigkeitsbericht (§ 312 AktG) dokumentiert und der Bericht selbst dann durch den Abschlussprüfer (§ 313 AktG) sowie den Aufsichtsrat der abhängigen Gesellschaft (§ 314 AktG) und ggf. durch Sonderprüfer (§ 315 AktG) überprüft werden müssen. Der Bericht wird de lege lata nicht offengelegt und er ist grundsätzlich für die Abschlussprüfer, Aufsichtsrat und Sonderprüfer bestimmt. Die außenstehenden Aktionäre und Gläubiger der abhängigen Gesellschaft haben aus Gründen der Vertraulichkeit auch kein Einsichtsrecht in den Abhängigkeitsbericht. Aber der Bericht gewinnt trotzdem bis zu einem gewissen Grad Publizität und verbessert die Informationsmöglichkeiten der außenstehenden Aktionäre bzw. Gläubiger dadurch, dass die Schlusserklärung des Vorstands in dem Lagebericht, die Prüfungsergebnisse des Aufsichtsrats in dem Aufsichtsratsbericht sowie ggf. der Sonderprüfungsbericht offengelegt werden. Man kann daher von einer “begrenzten Offenlegung„ des Abhängigkeitsberichts im deutschen Recht sprechen, auch wenn der Bericht selbst nicht vollständig offengelegt werden darf.
As a part of the protection system of the de facto group law in Germany (§§ 311 ff. AktG), some regulations are provided which regulate special instruments or mechanisms for checking compliance with the basic rule of the prohibition of disadvantage (§ 311 AktG). In this context, the law stipulates that all legal transactions and measures that may be influenced by the dependency must be documented in a dependency report (§ 312 AktG) and that the report must then be checked by the auditor (§ 313 AktG) and the supervisory board of the dependent company (§ 314 AktG) and by special auditors (§ 315 AktG). The report is not published de lege lata and is generally intended for the auditors, the supervisory board and special auditors. For reasons of confidentiality, the shareholders and creditors of the dependent company also have no right to inspect the dependency report. However, the report still gains a certain degree of publicity and improves the information available to outside shareholders and creditors by disclosing the final declaration of the board in the management report, the audit results of the supervisory board in the supervisory board report and the special audit report. Therefore, one can therefore speak of “limited publicity” of the dependency report in German law, even if it can not be fully disclosed.
Extern peer-reviewed.
Primary Language | German |
---|---|
Subjects | Law in Context |
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | December 31, 2020 |
Submission Date | April 17, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Issue: 69 |