The products of earlier Turkish literature became less and less comprehensible to younger generations, after the Language Reform which began around 1930s. This led to re-editions of earlier literary works. This paper views editing, in terms of re-editions of earlier works, as a translating practice and accounts for it within the realm of translation studies. Editorial practices with regard to earlier literary works is often accompanied by two main concerns, which in turn lead to two main approaches and/or forms of editing. The first concern is to make the literary work intelligible to younger generations, leading to the purification approach. The second concern is related to preserving the style of the author and approximating the original work, which results in critical editions. The focal point of the first approach is the reader whereas the latter is concerned with the author. The two approaches will be evaluated through examples.
Editing rewriting purification intralingual translation skopos
Türk edebiyatının eski eserleri 1930’larda başlayan Dil Devrimi’nden sonra genç nesillerce
anlaşılamaz hale gelmiş; bu da eski eserlerin yeniden basılmasına yol açmıştır. Bu makale, eski
eserlerin yeniden basılması bağlamında yapılan redaksiyon (metin düzenleme) işini bir çeviri etkinliği
olarak ele almakta ve çeviribilim çerçevesinde değerlendirmektedir. Eski eserlerin redaksiyonuna
genellikle iki temel kaygı eşlik eder; bu da iki temel yaklaşıma veya redaksiyon türüne yol açar.
Birinci kaygı eski eseri yeni nesillerin okuyabileceği veya anlayabileceği bir hale getirmekle ilgilidir;
sadeleştirmeye yol açar. İkinci kaygı yazarın biçemini ve orijinal eseri koruyabilmekle ilgilidir;
eleştirel basımların hazırlanmasına neden olur. Birinci yaklaşımın odak noktası okur iken, ikincininki
yazardır. Bu yazıda her iki yaklaşım da örneklerle değerlendirilecektir.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | MAKALELER |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Aralık 2011 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2011 Cilt: 2 Sayı: 3 |