BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2006, Cilt: 3 Sayı: 1, 119 - 134, 23.03.2012

Öz

Kaynakça

  • Alkan, C. (1979). Eğitim Ortamları. Ankara: Ankara Üniversitesi. Eğitim Fakültesi Yayınları. No:85.
  • Cüceloğlu, D. (1993). Yeniden İnsan İnsana. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Çağlar, D. (1974). Uyumsuz Çocuklar ve Eğitimi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları No:45.
  • Demirel, Ö. (1995). Genel Öğretim Yöntemleri. Ankara: USEM Yayınları
  • DPT (Devlet Planlama Teşkilatı) (1995). Yedinci Beş Yıllık Kalkınma Planı. Ankara.
  • Enç, M. (1980). Ruh Bilim Terimleri Sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurum Yayınları.
  • Ergin, A. (1998). Öğrenim Teknolojisi İletişim. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Ertürk, S. (1993). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Yeikentepe Yayınları.
  • MEB (Milli Eğitim Bakanlığı). (1997) Tebliğler Dergisi, Konu: Milli Eğitim Bakanlığı İlköğretim Kurumları Yönetmeliğinin Bazı Maddelerinin Değiştirilmesine Dair Yönetmelik. Cilt:60. Sayı:2481. Ankara.
  • Özdü, İ. (1979). Eğitimsel İletişim ve Eğitim Teknolojisi Ankara: Yüksek Öğretmen Okulu Yayınları. No: 36.
  • Şenyapılı, Ö. (1981). Toplum ve İletişim. Ankara.
  • Uz, Ç. (1989). Aile İçindeki Şiddetin Çocuk Üzerindeki Etkileri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İzmir: Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Yavuzer, H. (1993). Çocuk Psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.

İLKÖĞRETİM BİRİNCİ KADEME ÖĞRENCİLERİNİN SINIF-İÇİ OLUMSUZ DAVRANIŞLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2006, Cilt: 3 Sayı: 1, 119 - 134, 23.03.2012

Öz

Eğitim; yaşam boyu süren, zaman ve mekân yönünden kapsamlı ve
çok boyutlu olan süreçtir. Bu sürecin hedefi bireyde istenilen yönde
davranış değişikliği sağlamak ve bireyi toplumun yararlı bir üyesi haline
getirmektir. Bununla birlikte ilköğretim birinci kademede öğrencileri farklı
çevrelerden ve ailelerden gelmişlerdir. Bu öğrencilerin her biri farklı
davranış özelliklerine sahiptirler. Öğrencilerin büyük bir bölümü ilk defa
ailelerinden ayrılmakta, yeni bir ortama girmektedirler. Bu faktörlerden
dolayı öğrenciler gerek okulda gerek sınıf içinde farklı davranışlar
gösterir/er. Her kurumun olduğu gibi okulun da kendine özgü kuralları
vardır. Öğrenci davranışları bu kuralların dışında olduğu zaman olumsuz
davranışlar olarak nitelendirilmektedir.
Bu çalışma ilköğretim birinci kademe öğrencilerinin eğitim-öğretimi
engelleyen olumsuz davranışlarının neler olduğunun öğretmen ve öğrenci
görüşlerine göre değerlendirmektir. Bunun için öğrencilerin sınıf içinde
öğretmenlerine karşı gösterdikleri olumsuz davranışları, öğrencilerin sınıf
İçinde arkadaşlarına karşı gösterdikleri olumsuz davranışları
incelenmesidir.

Kaynakça

  • Alkan, C. (1979). Eğitim Ortamları. Ankara: Ankara Üniversitesi. Eğitim Fakültesi Yayınları. No:85.
  • Cüceloğlu, D. (1993). Yeniden İnsan İnsana. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Çağlar, D. (1974). Uyumsuz Çocuklar ve Eğitimi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları No:45.
  • Demirel, Ö. (1995). Genel Öğretim Yöntemleri. Ankara: USEM Yayınları
  • DPT (Devlet Planlama Teşkilatı) (1995). Yedinci Beş Yıllık Kalkınma Planı. Ankara.
  • Enç, M. (1980). Ruh Bilim Terimleri Sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurum Yayınları.
  • Ergin, A. (1998). Öğrenim Teknolojisi İletişim. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Ertürk, S. (1993). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Yeikentepe Yayınları.
  • MEB (Milli Eğitim Bakanlığı). (1997) Tebliğler Dergisi, Konu: Milli Eğitim Bakanlığı İlköğretim Kurumları Yönetmeliğinin Bazı Maddelerinin Değiştirilmesine Dair Yönetmelik. Cilt:60. Sayı:2481. Ankara.
  • Özdü, İ. (1979). Eğitimsel İletişim ve Eğitim Teknolojisi Ankara: Yüksek Öğretmen Okulu Yayınları. No: 36.
  • Şenyapılı, Ö. (1981). Toplum ve İletişim. Ankara.
  • Uz, Ç. (1989). Aile İçindeki Şiddetin Çocuk Üzerindeki Etkileri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İzmir: Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Yavuzer, H. (1993). Çocuk Psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Yıl 2006, Cilt: 3 Sayı: 1, 119 - 134, 23.03.2012

Öz

Kaynakça

  • Alkan, C. (1979). Eğitim Ortamları. Ankara: Ankara Üniversitesi. Eğitim Fakültesi Yayınları. No:85.
  • Cüceloğlu, D. (1993). Yeniden İnsan İnsana. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Çağlar, D. (1974). Uyumsuz Çocuklar ve Eğitimi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları No:45.
  • Demirel, Ö. (1995). Genel Öğretim Yöntemleri. Ankara: USEM Yayınları
  • DPT (Devlet Planlama Teşkilatı) (1995). Yedinci Beş Yıllık Kalkınma Planı. Ankara.
  • Enç, M. (1980). Ruh Bilim Terimleri Sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurum Yayınları.
  • Ergin, A. (1998). Öğrenim Teknolojisi İletişim. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Ertürk, S. (1993). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Yeikentepe Yayınları.
  • MEB (Milli Eğitim Bakanlığı). (1997) Tebliğler Dergisi, Konu: Milli Eğitim Bakanlığı İlköğretim Kurumları Yönetmeliğinin Bazı Maddelerinin Değiştirilmesine Dair Yönetmelik. Cilt:60. Sayı:2481. Ankara.
  • Özdü, İ. (1979). Eğitimsel İletişim ve Eğitim Teknolojisi Ankara: Yüksek Öğretmen Okulu Yayınları. No: 36.
  • Şenyapılı, Ö. (1981). Toplum ve İletişim. Ankara.
  • Uz, Ç. (1989). Aile İçindeki Şiddetin Çocuk Üzerindeki Etkileri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İzmir: Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Yavuzer, H. (1993). Çocuk Psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Toplam 13 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Engin Karadağ Bu kişi benim

Ahmet Öney Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 23 Mart 2012
Yayımlandığı Sayı Yıl 2006 Cilt: 3 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Karadağ, E., & Öney, A. (2012). İLKÖĞRETİM BİRİNCİ KADEME ÖĞRENCİLERİNİN SINIF-İÇİ OLUMSUZ DAVRANIŞLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ. HAYEF Journal of Education, 3(1), 119-134.
AMA Karadağ E, Öney A. İLKÖĞRETİM BİRİNCİ KADEME ÖĞRENCİLERİNİN SINIF-İÇİ OLUMSUZ DAVRANIŞLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ. HAYEF Journal of Education. Mart 2012;3(1):119-134.
Chicago Karadağ, Engin, ve Ahmet Öney. “İLKÖĞRETİM BİRİNCİ KADEME ÖĞRENCİLERİNİN SINIF-İÇİ OLUMSUZ DAVRANIŞLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ”. HAYEF Journal of Education 3, sy. 1 (Mart 2012): 119-34.
EndNote Karadağ E, Öney A (01 Mart 2012) İLKÖĞRETİM BİRİNCİ KADEME ÖĞRENCİLERİNİN SINIF-İÇİ OLUMSUZ DAVRANIŞLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ. HAYEF Journal of Education 3 1 119–134.
IEEE E. Karadağ ve A. Öney, “İLKÖĞRETİM BİRİNCİ KADEME ÖĞRENCİLERİNİN SINIF-İÇİ OLUMSUZ DAVRANIŞLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ”, HAYEF Journal of Education, c. 3, sy. 1, ss. 119–134, 2012.
ISNAD Karadağ, Engin - Öney, Ahmet. “İLKÖĞRETİM BİRİNCİ KADEME ÖĞRENCİLERİNİN SINIF-İÇİ OLUMSUZ DAVRANIŞLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ”. HAYEF Journal of Education 3/1 (Mart 2012), 119-134.
JAMA Karadağ E, Öney A. İLKÖĞRETİM BİRİNCİ KADEME ÖĞRENCİLERİNİN SINIF-İÇİ OLUMSUZ DAVRANIŞLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ. HAYEF Journal of Education. 2012;3:119–134.
MLA Karadağ, Engin ve Ahmet Öney. “İLKÖĞRETİM BİRİNCİ KADEME ÖĞRENCİLERİNİN SINIF-İÇİ OLUMSUZ DAVRANIŞLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ”. HAYEF Journal of Education, c. 3, sy. 1, 2012, ss. 119-34.
Vancouver Karadağ E, Öney A. İLKÖĞRETİM BİRİNCİ KADEME ÖĞRENCİLERİNİN SINIF-İÇİ OLUMSUZ DAVRANIŞLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ. HAYEF Journal of Education. 2012;3(1):119-34.