SOSYAL BİLGİLER ÖĞRETMEN ADAYLARININ EĞİTİMLERİNDE GEZİ-GÖZLEM METODUNUN YERİ VE ÖNEMİ

Yıl 2014, Cilt: 11 Sayı: 1, 55 - 69, 03.05.2014

Aslı Aytaç

Öz

Bu çalışmada sosyal bilgiler öğretmen adaylarının eğitimlerinde gezi gözlem metodunun
yeri ve önemi araştırılmıştır. Bu amaçla öğrencilere bir anket uygulanmıştır
ve veriler SPSS 16 programında çözümlenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre gezi
gözlem metodunun sosyal bilgiler öğretmen adaylarının eğitimlerinde coğrafya
konularını anlamayı kolaylaştıran bir etken olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca bu yöntemin
öğrencilerin sosyal bilgiler eğitimi içerisinde yer alan coğrafya derslerindeki
başarısını arttırmada önemli bir rol oynadığı tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Gezi gözlem, Sosyal Bilgiler, Coğrafya, Öğretmen adayı, Eğitim-öğretim

Kaynakça

• Akgündüz, D. (2010). Öğrenme-Öğretme Süreçleri, Doktora Ders Ödevi, İstanbul.
• Akınoğlu, O. (2011). Yapılandırmacılık, Ed. Behçet Oral, Öğrenme Öğretme Kuram ve Yaklaşımları, Pegem Akademi Yayınları, Ankara.
• Büyükkaragöz, S., Çivi, C. (1999). Genel Öğretim Metotları (Öğretimde Planlama ve Uygulama), Beta Yay.,İstanbul.
• Çağlıyan, A. ve Özan, B. M. (2004). Coğrafya Öğretiminde Gezi Gözlem Yönteminin Öğrenmede Etkililiğinin Değerlendirilmesi. XII.Eğitim Bilimleri Kongresi (15-18 Ekim 2003), Gazi Üniv.C:IV, s.2344-2360, Antalya.
• Çalışkan, O. (2008), “Flüvyal Jeomorfoloji Konularında Gezi Gözlem Metodu ve Değerlendirilmesi”, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi (Basılmamış), Ankara.
• Çetin, T., Kuş, Z., Karatekin, K. (2010). Sınıf ve Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin Gezi-Gözlem Yöntemine İlişkin Görüşleri. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi 2, 158-180. Doğanay, H. (1993). Coğrafyada Metodoloji: Genel Metotlar ve Özel Öğretim Metotları. M.E.B.Yayınları:187, Milli Eğitim Basımevi, İstanbul.
• Erden, M. (tarihsiz). Sosyal Bilgiler Öğretimi. Alkım Yayınları, Ankara. Fuller, I., Gaskin, S., Scott, S. (2003). Student Perceptions of Geography and Environmental Science Fieldwork in the Light of Restricted Access to the Field, Caused by Foot and Mouth Disease in the UK in 2001. Journal of Geography in Higher Education, vol.27, no.1, pp.79-102.
• Fuller, I.C. (2006). What is the value of fieldwork? Answers from New Zealand using two contrasting undergraduate physical geography field trips. New Zealand Geographers, vol.62, pp.215-220.
• Fuller, I., Edmondson S., France, D., Higgitt, D., Ratinen, I. (2006). International Perspectives on the Effectiveness of Geography Fieldwork for Learning. Journal of Geography in Higher Education, vol.30, no.1, pp.89-101.
• Garipoğlu, N. (2001). Gezi-Gözlem Metodunun Coğrafya Eğitimi ve Öğretimindeki Yeri. Marmara Coğrafya Dergisi, Sayı:3, Cilt:2, s.13-30, İstanbul.
• Gold, J.R., Jenkins, A., Lee, R., Monk, J.R., Riley, J., Shephard, I., Unwin, D. (1991). Teaching Geography in Higher Education: a manual of good practice”,Special Publications no.24, Oxford University Press., Blackwell, London.
• Güngördü, E. (2002). Eğitim Fakülteleri İçin Coğrafyada Öğretim Yöntemleri İlkeler ve Uygulamaları. Nobel Yay.,Ankara.
• İzbırak, R. (1969). Coğrafi Araştırma Gezileri ve Hazırlıkları, Ankara Ünv.Coğrafya Araştırmaları Dergisi, Sayı:2, Ankara.
• Karasar, N. (2002). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Nobel Yay.Ankara, Ekim 2002.
• Kent, M., Gilbertson D., Hunt, C.O. (1997). Fieldwork in Geography Teaching: a critical review of the literature and approaches. Journal of Geography in Higher Education, Vol.21, No.3, pp.313-332.
• Krepel, W.J. ve Duvall, C.R. (1981). Field Trips: A guide for planning and conducting educational experiences, Washington DC: National Education Association.
• Küçükahmet, L. (2000). Öğretimde Planlama ve Değerlendirme, Nobel Yay. Ankara.
• Lidstone, J. (2000). Learning in the field: an experience for teachers and students alike . In R.Gerber and G.K.Chuan (eds.):Fieldwork in Geography:Reflections, Perspectives and Actions, pp.133-143. Kluwer Academic Publishers,Netherlands.
• Lonergan, N. ve Andresen L.W. (1988). Field Based Education:some theoretical considerations. Higher Education Research and Development, 7, pp:63-77.
• Marlow, A.B., Page, L.M. (1998). Creating and sustaining the constructivist classroom, Corwin Press, California.
• Michie, M. (1998). Factors in fluencing secondary science teachers to organise and conduct field trips. Australian Science Teacher’s Journal, 44(4), pp.43-50.
• Mirzaoğlu, D. (2010). Eğitimde Yapılandırmacı Yaklaşım, Ed.Mürüvvet Bilen, Eğitimde İlke ve Yöntemler, Betik Kitap, Ankara.
• Özsoy, Y. (1970). Eğitimde Öğrencileri Tanıma Teknikleri. Ankara: Ayrancı Tezel Sokak Tezel Apt.5/6.
• Robson, E. (2002). An Unbelievable Academic and Personal Experience: issues around teaching undergraduate field courses in Africa. Journal of Geography in Higher Education, Vol.26, No.3, pp.327-344.
• Türk Dil Kurumu (2005). Türkçe Sözlük. Ankara.
• Tomal, N. (2004). Lise Coğrafya Öğretmenlerimizin Kullandıkları Öğretim Yöntemleri. Milli Eğitim Dergisi. Sayı 162, Bahar 2004.(http.//dhgm.meb.gov.tr/yayimlar/ dergiler/Milli_Egitim_Dergisi/162/tomal. htm, son erişim tarihi: 23 Temmuz 2013. Warburton, J., Higgitt, M. (1997). Improving the Preparation for Fieldwork with ‘IT’:two examples from physical geography. Journal of Geography in Higher Education, vol.21, no.3, pp.333-347.
• Yaşar, Ş. (1998). Yapısalcı Kuram ve Öğrenme-Öğretme Süreci, VII.Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Bildirileri,s.1-7, Konya.
• Yılmaz, C.(1995) Coğrafya Eğitiminde Arazi Tatbikatlarının Önemi ve Bir Uygulama Örneği, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı:10, 287-307, Samsun.
• Yılmaz, C. ve Bilgi, M.G. (2011). Aday Öğretmenlerin Coğrafya Arazi Çalışmalarına Bakışı, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Sayı:11(2), 961-983.
• Yurdakul, B. (2011). Yapılandırmacılık. Ed. Ö.Demirel: Eğitimde Yeni Yönelimler, 39-66. Pegem Akademi, Ankara. http://www.morpanet.com/yapilandirmaciyaklasimnedir_1_29.htm (erişim tarihi: 002013) http://rehberim.net/forum/planlar-263/83356-gezi-gözlem-metodu.html (erişimtarihi: 002013)