Öz
Digitalis cinsinin dünya üzerinde 40 kadar türü bulunduğu halde, W. Withering'in, D. purpurarÃan tesirleri hakkında 1785 de yayınladığı ilk araştırmasını takip eden 130 sene içinde, DigitaMs türlerinden yalnız D, purpurea ile çalışılmış olduğu görülmektedir.
Ancak 1889 da Abdurrahman Naci (1), Yakın - Doğu'da yetişen DigitaMs türlerinin de tedavi bakımından önemli bileşikler taşıyabileceğine ve bunların ancak ciddi bir araştırma sonunda meydana çıkarabileceğine işaret etmiştir.
Abdurrahman Naci'nin düşüncesi ancak 30 sene sonra 1917 de R.E. Morris'in (11) D. lanata yapraklarının D. purpúrela yapraklarından daha tesirli olduğunu ortaya koymasıyla gerçekleşebilmiştir.
Türkiyede yabani olarak yetiştiği bilinen Digitalis türlerinin miktarı 10 civarındadır (Tablo I). Bunlardan iki tanesi (D. cari-ensis ve D. davisiana) yalnız Türkiyede yetişir. Diğerleri Avrupa veya Kafkasyada da yetişmektedir. D. cariojısis ve f&rrugin,ea¡ Türkiyede geniş bir yayılış alanına sahiptir. Diğer türlerin Türkiye-deki yayılış alanları çok dardır (Şekil 1).
Bu çalışmada, üzerinde henüz kafi derecede farmakolojik araştırma yapılmamış olan üç türün (D. grandiflora, D. lamarckii ve D. schischkindi) yapraklarından hazırlanan hülasaların kedi üzerindeki biyolojik aktiviteleri kontrol edilmiştir.
Elde edilen neticeler (Tablo II, III ve IV) ve Türkiyede yetişen diğer türler üzerinde daha evvelce yapılmış olan çalışmalarda alınan sonuçlar (9, 14, 17), halen tıbbi maksatlar için geniş mikyasta kullanılmakta olan D. purpurea ile mukayese edilince (Tablo V), D. ferrugin,e%, D. grandiflora, D. laanarckii ve D. schischkinii türlerinin D. purpuree;'dan daha aktif, D. davisiana ve D. viridiflora türlerinin ise D. purpurea'd&n daha az aktif oldukları ve D. lamarekii türünün Türkiye Digiialis'leri arasında en yüksek aktiveye sahip bulunduğu görülmektedir.
Anahtar Kelimeler
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 25 Haziran 2013 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 1969 Cilt: 5 |