Özneler Ötesi Bir Konuşmanın Söylemsel Analizi

Yıl 2011, Cilt: 31 , 119 - 131, 24.12.2012

Bu çalışmada Wetherell ve Potter

(1992)'ın kişilerin konuşmalarıyla ne

yaptığının analiz edilmesi önerisi üzerinden

Hrant Dink cinayeti üzerine yapılan

bir konuşma alıntısının söylemsel analizi

yapılmıştır. Karşılıklı konuşmanın birden

fazla kişi içermesi gerektiğini söyleyerek

psikolojinin birey özne kategorisini çağıran

yaklaşımının aksine tek bir kişinin

konuşma alıntısının içerisindeki eylemsel

bir süreç izlenmeye çalışılmıştır. Analiz

çerçevesinde, Bakhtin'in psikoloji alanındaki

yansımaları, Shotter'ın (2004) ‘ara

öznellik kavramı', post-modern psikolojinin

inşacı kanadından Harré'nin (1998)

‘dilde inşa edilen benlik' görüşleri değerlendirilmiştir.

Çalışmanın bulguları sosyal

bilimler için yeni bir insan anlayışının

oluşması gerekliliğini vurgulamaktadır.

Anahtar Kelimeler: dil, söylem analizi,

benlik, metinler arasılık, psikolojinin

insan anlayışı

Yıl 2011, Cilt: 31 , 119 - 131, 24.12.2012

Toplam 0 adet kaynakça vardır.

APA	Çoker, Ç. (2012). Özneler Ötesi Bir Konuşmanın Söylemsel Analizi. Studies in Psychology, 31, 119-131.
AMA	Çoker Ç. Özneler Ötesi Bir Konuşmanın Söylemsel Analizi. Studies in Psychology. Aralık 2012;31:119-131.
Chicago	Çoker, Çağatay. “Özneler Ötesi Bir Konuşmanın Söylemsel Analizi”. Studies in Psychology 31, Aralık (Aralık 2012): 119-31.
EndNote	Çoker Ç (01 Aralık 2012) Özneler Ötesi Bir Konuşmanın Söylemsel Analizi. Studies in Psychology 31 119–131.
IEEE	Ç. Çoker, “Özneler Ötesi Bir Konuşmanın Söylemsel Analizi”, Studies in Psychology, c. 31, ss. 119–131, 2012.
ISNAD	Çoker, Çağatay. “Özneler Ötesi Bir Konuşmanın Söylemsel Analizi”. Studies in Psychology 31 (Aralık 2012), 119-131.
JAMA	Çoker Ç. Özneler Ötesi Bir Konuşmanın Söylemsel Analizi. Studies in Psychology. 2012;31:119–131.
MLA	Çoker, Çağatay. “Özneler Ötesi Bir Konuşmanın Söylemsel Analizi”. Studies in Psychology, c. 31, 2012, ss. 119-31.
Vancouver	Çoker Ç. Özneler Ötesi Bir Konuşmanın Söylemsel Analizi. Studies in Psychology. 2012;31:119-31.