In parallel with the global care crisis, the institutional provision of childcare services in Türkiye is very limited. Therefore, childcare takes place predominantly in the private sphere of family especially in early childhood, with childcare being provided by the women in the family such as mothers and grandmothers. Depending on the mother’s participation in the workforce, another woman is paid informally to provide childcare when services and support for childcare is outsourced. This study focuses on the paid domestic workforce of full-time babysitters based on qualitative research. The study conducts within its scope in-depth interviews with 21 caregivers who are Turkish citizens with the aims of understanding childcare experiences and practices and examining the relationship these experiences and practices have with parental practices. The main finding shows that childcare work that takes place in the home environment within family relationships and that includes emotional expectations such as love and compassion makes the caregiver indispensable for the family they serve while simultaneously leading to caregivers being vulnerable to low wages and job insecurity due to the inadequacy of institutional childcare services and legal regulations regarding childcare work.
Caregiver Childcare work Caregiver-child-parent relationship Childcare practices Parents’ perceptions of childcare
Küresel bakım krizi süreçlerine paralel olarak, Türkiye’de de çocuk bakımında kurumsal hizmet sunumu oldukça sınırlıdır. Bu nedenle özellikle erken çocukluk döneminde bakım, yoğun olarak “aile-özel alan”da gerçekleşmekte, çocuk bakımı anne başta olmak üzere, anneanne, babaanne gibi ailedeki kadınlar tarafından sağlanmaktadır. Annenin işgücüne katılımına bağlı olarak, ailenin, çocuk bakım konusunda dışarıdan hizmet/destek alması söz konusu olduğunda, ücretli bakım yine bir başka kadın tarafından yaygın olarak enformel yollarla sunulmaktadır. Nitel araştırmaya dayanan bu çalışma, yaptığı işten ücret alan ve tam zamanlı bir iş olarak çocuk bakıcılığı yapan yerli işgücüne odaklanmaktadır. Çalışma kapsamında İstanbul ve Ankara illerinde yaşayan 21 Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı bakıcı ile derinlemesine görüşme yapılmıştır. Çalışmanın amacı, çocuk bakıcılığı deneyim ve pratiklerini anlamak ve bu deneyim ve pratiklerin ebeveyn pratikleri ile ilişkiselliğini incelemektir. Çalışmanın temel bulgusu kurumsal bakım hizmetlerinin ve bakım emeğine ilişkin yasal düzenlemelerin yetersiz olması nedeniyle, ev ortamında, aile ilişkilerinin içinde gerçekleşen ve sevgi, şefkat gibi duygusal beklentileri de içeren bakım emeğinin, bakıcıyı hizmet sunduğu aile için vazgeçilmez kıldığı ama aynı zamanda düşük ücret, güvencesizlik gibi nedenlerle güçsüz ve kırılgan bir konuma getirdiğidir.
Çocuk bakıcısı Bakım emeği pratikleri Bakım emeğinin anlamı Bakıcı-çocuk-ebeveyn ilişki pratikleri Ebeveynlere ilişkin düşünce ve algılar
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sosyoloji (Diğer) |
Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALELERİ |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 |