Bu çalışma İran coğrafyasının İslam öncesi son Pers hanedanı olan Sâsânîlerin ve geç dönemlerinde İslamlaşan İlhanlıların haricî politikasındaki Hristiyanlık faktörünü karşılaştırmalı olarak ele almaktadır. Biri ihtilal diğeri işgal ile İran ve çevresine hâkim olan iki unsurun, kuruluşları üzerinden çok geçmeden Hristiyanlık merkezli bir dış politika izlemek zorunda kaldıkları görülüyor. Makalede, Roma-Pers ve İlhanlı-Avrupa ilişkisinin kesişen ve ayrışan yönleri çapraz okumaya tâbi tutuluyor. Çalışmada temel olarak Sâsânî ve İlhanlı hükümdarlarının dinî inançları, şâhinşahların/ilhanların Hristiyan eşleri, Doğu Kilisesi’nin lideri katolikos ve Hristiyan takibatı gibi konular üzerinden mezkûr iki siyasi teşekkül zamanında İran’da sürekliliğin ve değişimin izleri inceleniyor.
This study comparatively deals with Christianity as a factor in the foreign policy of the Sassanid Dynasty as the last pre-Islamic Persian dynasty of the geography of Iran, and the Ilkhanid Dynasty that converted to Islam toward the end of its rule. The two elements that dominated Iran and its surroundings, one by revolution and the other by occupation, are seen to have been forced to pursue a Christian-centered foreign policy soon after their establishment. In this article does cross-examine the intersecting and diverging aspects of the Roman-Persian and Ilkhanid-European relationship. This study; analyzes the traces of continuity and change in Iran at the time of these two political entities mainly through issues such as the religious beliefs of the Sassanid and Ilkhanid rulers, the Christian wives of the shahenshahs and ilkhans, the Catholicos, the leader of the Eastern Church, and the Christian persecution.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Siyasi Tarih (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Mart 2024 |
Gönderilme Tarihi | 1 Kasım 2023 |
Kabul Tarihi | 28 Ocak 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Sayı: 82 |