Üstün Zekalı ve Yetenekli Öğrenciler İçin Fen Bilimleri Eğitiminde Farklılaştırmanın Gerekliliği

Yıl 2014, Cilt: 2 Sayı: 2, 1 - 10, 31.12.2014

Sezen Camcı Erdoğan

Öz

Üstün zekalı ve yetenekli öğrencilerin tanılanması, yetenek gelişimleri ve eğitimleri son dönemde üzerinde titizlikle çalışılan konular olmuştur. Bununla birlikte üstün zekalı ve yetenekli öğrencilerin potansiyellerine, yetenek gelişimlerinin desteklenmesine, sosyal ve duygusal ihtiyaçlarına cevap verebilecek nitelikte, etkili müfredatların geliştirilmesi de oldukça önemlidir. Üstün zekalı ve yetenekli öğrencilerin fen bilimlerine doğuştan getirdikleri ilgileri vardır çünkü fen onların doğal merak ve hayal güçlerini harekete geçirir. Üstün zekalı ve yetenekli öğrenciler, sahip oldukları potansiyelleri ve fene yönelik özel ilgileri de göz önüne alındığında bilimi bir yaşam tarzı haline getirecek ve bilime yaratıcı katkılar sağlayacak öncelikli bireyler olarak kabul edilmektedirler. Fiziksel, zihinsel, duygusal ve sosyal açıdan farklılıklar yaşayan bu bireylerin öğretim faaliyetlerinin de farklılaştırılması gerekliliği gerçeği yadsınamaz. Bu bağlamda mevcut çalışmanın amacı, üstün zekalı ve yetenekli öğrencilere doğuştan merak ve ilgi getirdikleri Fen Bilimleri dersi öğretiminin neden farklılaştırması gerektiğinin ortaya koyulmasıdır. Bu bağlamda çalışma alan yazın taraması şeklinde yürütülmüş ve sonuç olarak üstün zekalı ve yetenekli öğrencilerin yaşıtlarına oranla fen bilimlerine yönelik ilgi, motivasyon, kavrayış ve sorgulama açısından farklı özelliklere sahip olduğu ortaya koyulmuştur. Üstün zekalı ve yetenekli öğrencilerin sahip olduğu bu özelliklere dayalı olarak da Fen Bilimleri öğretiminin üstün zekalı ve yetenekli öğrenciler için farklılaştırması gerektiği sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Fen bilimleri, üstün zekalı ve yetenekliler, program farklılaştırma

Kaynakça

• Akgün, S. (2001). Fen bilgisi öğretimi. Ankara: Öncü Basımevi.
• Conger, A. (2000). Problem-based science learning in a mixed ability classroom that ıncludes gifted and talented children. Yayınlanmamış doktora tezi, Utah State University, Utah.
• Cooper, C. R., Baum, S. M., & Neu, T. W. (2004). Developing scientific talent in students with special needs. Journal of Secondary Gifted Education, 15(4), 162-169.
• Cooper, C. R., Baum, S. M., & Neu, T. W. (2005).Developing scientific talent in students with special needs. S. K. Johnsen & J. Kendrick (Eds.), Science education for gifted students içinde (s. 63-78). Texas: Prufrock Press.
• Çelikdelen, H. (2010). Bilim sanat merkezlerinde bilim birimlerinden destek alan üstün yetenekli öğrencilerin kendi okullarında fen ve teknoloji dersinde karşılaştıkları güçlüklerin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış doktora tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
• Feldhusen, J.F. (1998). Learning and cognition of talented youth. J. VanTassel- Baska (Ed.), Comprehensive curriculum for gifted learners içinde (s.17-28). Boston: Allyn and Bacon Press.
• Gagne, F. (2005). From gifts to talents: The DMGT as a developmental model. R. J. Sternberg & J. E. Davidson (Eds.), Conceptions of giftedness içinde (s. 98-119). New York: Cambridge University Press.
• George, D. (1997). The gifted child as a challenge. Ljubljana: Zavod RS zašolstvo.
• Gould, J. C., Weeks, V., & Evans, S. (2003). Science starts early. Gifted Child Today, 26(3), 38-42.
• Gould, J. C., Weeks, V., & Evans, S. (2005). Science starts early: A program for developing talent in science. S. K. Johnsen & J. Kendrick (Ed.), Science education for gifted students içinde (s. 3-11). Texas: Prufrock Press.
• Halkitis, P. N. (1990). A model for elementary school gifted science education. Gifted Child Today, 13(4), 12-16.
• Hoover, S. M. ve Feldhusen, J. F. (1990). The scientific hypothesis formulation ability of gifted ninth-grade students. Journal of Educational Psychology, 82(4), 838-848.
• Innamorato, G. (1998). Creativity in the development of scientific giftedness: Educational implications. Roeper Review, 21(1), 54-63.
• Johnson, D. T., Boyce, L. N. ve VanTassel-Baska, J. (2013). Science curriculum review: Evaluating materials for high-ability learners. Gifted Child Quarterly, 39(1), 36-42.
• Kaplan, S. N. (2009). The grid: A model to construct differentiated curriculum for the gifted. J. S. Renzulli, E. J. Gubbins, K. S. McMillen, R. D. Eckert & C. A. Little (Ed.), Systems and Models for developing programs for the gifted and talented içinde (s. 235-251). Mansfield Center, CT: Creative Learning Press.
• Karnes, F. A., & Riley, T. L. (1999). Developing an early passion for science through competitions. Gifted Child Today, 22(3), 35-38.
• Karnes, F. A., & Riley, T. L. (2005). Developing an early passion for science through competitions. S. K. Johnsen & J. Kendrick (Ed.), Science education for gifted students içinde (s. 25-31). Texas: Prufrock Press.
• Kopelman, M., Galasso, V. G., & Strom, P. (1977). A model program for the development of creativity in science. Gifted Child Quarterly, 21(1), 80-84.
• Liu, X. (2009). Beyond science literacy: Science and the public. International Journal of Environmental & Science Education, 4(3), 301-311.
• Lynch, S. J. (1992). Fast-paced high school science for the academically talented: A six-year perspective. Gifted Child Quarterly, 36(3), 147-154.
• Matthews, D. J., & Foster, J. F. (2005). Being smart about gifted children: A guidebook for parents and educators. Scottsdale, AZ: Great Potential Press
• Meador, K. S. (2003). Thinking creatively about science: Suggestions for primary teachers. Gifted Child Today, 26(1), 25-29.
• Meador, K. S. (2005). Thinking creatively about science: Suggestions for primary teachers. S. K. Johnsen & J. Kendrick (Ed.), Science education for gifted students içinde (s. 13-23). Texas: Prufrock Press.
• MEB. (2005). İlköğretim Fen ve Teknoloji dersi (6, 7 ve 8. sınıflar ) öğretim programı. T.C. Milli Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, Ankara.
• National Research Council. (1996). National science education standarts. Washington, D. C.: National Academy Press.
• Ngoi, M. & Vondracek, M. (2004). Working with gifted science students in a public high school environment. Journal of Secondary Gifted Education, 15(4), 141-147.
• Öğretme, M. (2001). The effect of differentiated physics instruction on 9th grade gifted learners. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Boğaziçi Üniversitesi, İstanbul.
• Özdemir, O. (2010). Fen ve teknoloji öğretmen adaylarının fen okuryazarlığının durumu. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 7(3), 42-56
• Renzulli, J. S. (1968). Identifying key features in programs for the gifted. Exceptional Children, 35, 217-221.
• Shim, J. Y. & Kim, O. J. (2003). A study of the characteristics of the gifted in science based on implicit theory. The Korean Journal of Educational Psychology, 17, 241–255.
• Sisk, D. (1989). Creative teaching of the gifted. New York, NY: McGraw-Hill.
• Sisk, D. (2007). Differentiation for effective instruction in science. Gifted Education International, 23, 32-45
• Smutny, J. & Von Fremd, S. E. (2004). Differentiating for the young child. Thousand Oaks: Corwin Press
• Sondergeld, T. A. & Schultz, R. A. (2008). Science, standards, and differentiation. Gifted Child Today, 31(1), 35-40.
• Stake, E. J. ve Mares, K. R. (2001). Science enrichment programs for gifted high school girls and boys: Predictors of program impact on science confidence and motivation. Journal of Research in Science Teaching, 38 (10), 1065-1088.
• Steinkamp, M. W. & Maehr, M. L. (1983). Affect, ability and science achievement; A quantitative synthesis of correlation’s research. Review of Educational Research, 53, 369-396.
• Taber, K. S. (2007). Science education for gifted learners?. K. S. Taber (Ed.), Science education for gifted learners içinde (s. 1-14). New York: Routledge.
• Temiz, B. K. (2001). Lise 1 fizik dersi programının öğrencilerin bilimsel süreç becerilerini geliştirmeye uygunluğunun ı̇ncelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Tomlinson, C. A. (2000). Reconcilable differences?. Stardards-based teaching and differentiation. Educational Leadership, 58(1), 6-11.
• Tyler-Wood, T. L. (2000). An effective mathematics and science curriculum option for secondary gifted education. Rooper Review, 22(4), 266-269.
• VanTassel-Baska, J., Bass, G. M., Ries, R. R., Poland, D. L. ve Avery, L. D. (1998). A national study of science curriculum effectiveness with high ability students. Gifted Child Quarterly, 42, 200-211.
• VanTassel-Baska, J. (2002). Theory and research on curriculum development for gifted. K. A. Heller, F. J. Mönks, R.J. Sternberg & R. F. Subotnik (Ed.), International handbook of giftedness and talent içinde (s. 345-367). Oxford, UK: Pergamon Press.
• VanTassel-Baska, J. (2006). A content analysis of evaluation findings across 20 gifted programs: A clarion call for enhanced gifted program development. Gifted Child Quarterly, 50, 199-210.
• Waiyarod, S. (2007). Enhancing creative productivity by using 4E-C learning model for scientifically gifted and talented students. Yayınlanmamış doktora tezi, Srinakharinwirot University, Bangkok.
• Watters, J. J. & Diezmann, C. M. (2000). Challenging the young gifted child in science and mathematics: An enrichment strategy. TalentEd, 18(1), 2-8. Watters, James J. & Diezmann, Carmel M. (2003) The gifted student in science: Fulfilling potential. Australian Science Teachers Journal, 49(3), pp. 46-53.
• Willis, J. (2007). Challenging gifted middle school students. Principal Leadership, 8(4), 38-42