Siteler Mobilya Sanayi Bölgesi Semt Polikliniğinde çalışan tüm branş hekimlerinin meslek hastalıklarına yönelik yaklaşımlarının değerlendirilmesi

Yıl 2019, Cilt: 2 Sayı: 4, 129 - 134, 22.09.2019

Tarık Eren Yılmaz , Ahmet Said Gök

https://doi.org/10.32322/jhsm.596427

Öz

Giriş/Amaç:
Türkiye’de yapılan meslek hastalıkları bildirimleri ve ilgili kurumlara
sevkleri tahmini sayıların çok altındadır. Burada hekimlere de bir dizi
sorumluluklar düşmektedir. Yaptığımız bu çalışma ile meslek hastalıklarının
ayırıcı tanıda diğer semt polikliniklerinden ve bölgelerden daha çok
düşünülmesi gereken bir konuma sahip olan Ankara Siteler Mobilya Sanayi Bölgesi
çalışanlarına sağlık hizmeti sunan bir sağlık merkezinde tüm branşlardan
hekimlerin meslek hastalıklarına yönelik farkındalıklarının ve yaklaşımlarının
değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem: Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi Siteler Semt
Polikliniğinde son bir yıl içerisinde çalışmış tüm branş hekimlerine yüz yüze
anket uygulama yöntemi ile çalışmaya özgün yapılandırılmış ve araştırmacılar
tarafından hazırlanan 18 soruluk bir anket Haziran - Eylül 2018 tarihleri
arasında gerekli izinler alındıktan sonra uygulanmıştır. Çalışmada tüm evrene
ulaşılması hedeflenmiştir. 

Bulgular: Ankete katılmaya gönüllü olan 8 farklı branştan hekimlerin (n: 30)
%53,3'ü meslek hastalıkları konusunda eğitim alırken eğitim alan hekimlerin
sadece biri aldığı eğitimi yeterli bulduğunu belirtmiştir. Hekimlerin %63,3’ü
meslek hayatı boyunca hiç meslek hastalığı ön tanısı koymadığını belirtirken hekimlerin
tamamının ise hiç meslek hastalığı bildirimi yapmadığı görülmüştür. Meslek
hastalıklarının neden az bildirim yapıldığı konusunda en sık neden olarak
hekimlerin %63,3'ü “meslek hastalıklarını tanımlamada zorluk” olarak
belirtmiştir. "Kendinizi meslek hastalıkları yönetimi konusunda ne kadar
yetkin ve donanımlı hissediyorsunuz?” sorusuna ankete katılan hekimlerin %80'i
kendilerini 10 üzerinden 5 puan ve altında derecelendirirken cevapların ortanca
değeri 3 (min.0 maks.8) idi.

Sonuç: Hekimler meslek hastalıkları konusunda kendilerini yeterli hissetmemekte
ve aldıkları eğitimi yeterli bulmamaktadır. Günlük pratiklerinde tüm branş
hekimlerinin meslek hastalıklarına yönelik yaklaşımlarında eksikliklerin olduğu
anlaşılmaktadır. Dolayısıyla bu konu hakkında hekimlerin farkındalıklarını ve
bilgi seviyelerini yükseltmeyi amaçlayan yeni çalışmalara ve eğitimlere ihtiyaç
duyulmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Meslek Hastalıkları, Koruyucu Hekimlik, İş Sağlığı

Evaluation of the approaches to occupational diseases of all physicians working in the Siteler -Furniture Industrial Zone- Health Center

Öz

Introduction/Aim:
Referred to the relevant institutions and reported levels of occupational
diseases in Turkey are far below than expected. Physicians also have
responsibilities in this regard. The aim of this study is to evaluate the
awareness and approach of all physicians who worked in Ankara Numune Siteler
-Furniture Industry Region- Health Center which provide health services
including occupational diseases.

Material and Methods: An 18-question survey prepared by researchers was applied
to all phsicians who worked in Ankara Numune Training and Research Hospital
Siteler Health Center in the last 1 year. The survey was conducted between June
2018 and September 2018 after obtaining the necessary permits. It is aimed to
reach the whole population in the study.

Results: 53.3% of physicians from 8 different branches (n: 30) who were willing
to participate in the survey stated that while received training on
occupational diseases, only one of the trained physicians thought this training
was sufficient. While 63.3% of the physicians stated that they did not make any
pre-diagnosis of any occupational disease during their professional life, all
of the physicians did not report any occupational disease. 63.3% of physicians
stated that they had difficulty in identifying occupational diseases as the
most common reason why occupational diseases are underreported. Physicians were
asked the question "how competent and equipped do you feel about
occupational disease management?" and were asked to give a score between
0-10. The median value of the answers was 3 (min.0 max.8) while 80% of the
physicians rated themselves 5 points or less.

Conclusion: Physicians do not feel sufficient about occupational diseases and
they do not find the training enough. It is understood that there are
deficiencies in the all branches’ physicians’ approach to occupational diseases
in their daily practice. Therefore, physicians should be aware of this issue
and new studies are needed to determine this situation.

Anahtar Kelimeler

Occupitional Diseases, Preventive Medicine, Occupational Health Services

Kaynakça

• 1. Güven R (editör). Meslek Hastalıkları Rehberi Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğü (İSGGM). Ankara: Matsa Basımevi; 2011:11-9
• 2. Uluslararası Çalışma Örgütü (internet). http://www.ilo.org/ankara/news/WCMS_551781/lang--tr/index.htm (Erişim Tarihi: 27/11/2018 )
• 3. Ilıman EZ. Türkiye de Meslek Hastalıkları. Uluslararası Sağlık Yönetimi ve Stratejileri Araştırma Dergisi. 2015; 1: 1: 21-35
• 4. Britannica. Occupational Diseases (internet). https://www.britannica.com/science/occupational-disease (Erişim tarihi: 26/12/2018)
• 5. Oğuz Ö. İş Kazası Ve Meslek Hastalığında Sigortalıya Sağlanan Yardımlar. HAK-İŞ Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi. 2018; 7: 7: 320- 330
• 6. TOBB. Türkiye Mobilya Ürünleri Meclisi Sektör Raporu 2017. 2018; 304: 42-7
• 7. Ankara Kalkınma Ajansı; Siteler, Mobilya ve Ankara Raporu. http://www.ankaraka.org.tr/tr/siteler-mobilya-ve-ankara_904.html (Erişim tarihi: 28/12/2018)
• 8. Sosyal Güvenlik Kurumu istatistik bilgileri. http://www.sgk.gov.tr/wps/portal/sgk/tr/kurumsal/istatistik/aylik_istatistik_bilgileri (Erişim Tarihi: 26/12/2018)
• 9. TMMOB. İş Sağlığı Ve Güvenliği Oda Raporu Sayfa:28 https://www.mmo.org.tr/kitaplar/sagligi-ve-guvenligi-oda-raporu (Erişim Tarihi: 28/12/2018)
• 10. Annet F. Lenderink • Dick Spreeuwers • Jac J. L. van der Klink • Frank J. H. van Dijk.. Information and feedback to improve occupational physicians’ reporting of occupational diseases: a randomised controlled trial. Int Arch Occup Environ Health 2010; 83:381–8
• 11. Smits PB, de Boer AG, Kuijer PP, Braam I, Spreeuwers D, Lenderink AF et al The effectiveness of an educational programme on occupational disease reporting. Occup Med London 2008; 58: 5: 373–5
• 12. Brissette I, Gelberg KH, Grey AJ (2006) The effect of message type on physician compliance with disease reporting requirements. Public Health Rep 121: 6: 703–9
• 13. Lenderink AF, Keirsbilck S, van der Molen HF, Godderis L. Online reporting and assessing new occupational health risks in SIGNAAL. Occupational Medicine 2015: 65: 638–641
• 14. Çımrın AH, Sevinc C, Kundak I, Ellidokuz H, Itil O. Attitudes of medical faculty physicians about taking occupational history. Medical Education 1999: 33 :6 :466-7
• 15. Malat G, Aslan VY, Özden YI, Kıyan A. İş sağlığı, meslek hastalıkları eğitimi ve mesleki anamnez konusunda hekimlerin tutum ve görüşleri: bir alan araştırmasının betimleyici sonuçları. 4. Ulusal Halk Sağlığı Kongresi, Didim, 1994
• 16. Mandıracıoğlu A, Batı AH. Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi 6. Sınıf Öğrencilerinin Meslek Hastalıkları Eğitimi Konusunda Görüşlerinin Değerlendirilmesi. Tıp Eğitimi Dünyası. 2006; 21: 24
• 17. Demirbilek T, Çakır Ö. Kişisel Koruyucu Donanım Kullanımını Etkileyen Bireysel Ve Örgütsel Değişkenler. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 2008: 23: 2: 173-191
• 18. Öncül A, Aslan B, Pirinççioğlu H, Özbek E. Diyarbakır Devlet Hastanesi Çalışanlarında HBV, HCV, HIV, VDRL Seropozitifliğinin Ve Aşılanma Oranlarının Belirlenmesi. Deneysel Ve Klinik Tıp Dergisi. 2012: 29: 280-4
• 19. Türkistanlı E, Şenuzun FE, Karaca BS, San AT, Aydemir G. Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi araştırma ve uygulama hastanesinde sağlık çalışanlarının bağışıklama durumu. Ege Tıp Derg 200; 39: 29‐32
• 20. Karslıgil T, Uygur O. Sağlık personeli ve toplumda hepatit B virüsüne karşı oluşan doğal bağışıklık ve immünizasyonla gelişen antikor düzeylerinin araştırılması. GÜ Tıp Derg 2007; 1: 31‐4
• 21. Yazıcı Y, Demir N, Çınarka H, Yılmaz H, Altıntaş N. Trabzon Göğüs Hastalıkları Hastanesi çalışanlarında HBV, HCV ve HIV seroprevalansı. Türk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Derg. 2010; 67: 27‐32
• 22. Altıok M, Kuyurtar F, Karaçorlu S, Ersöz G, Erdoğan S. Sağlık Çalışanlarının Delici Kesici Aletlerle Yaralanma Deneyimleri ve Yaralanmaya Yönelik Alınan Önlemler. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi. 2009; 2; 3; 70-9
• 23. Kişioğlu AN ve Ark. Bir Üniversite Hastanesi Sağlık Personelinde Kesici Delici Yaralanma Epidemiyolojisi ve Korunmaya Yönelik Tutum ve Davranışlar. T Klin J Med Sci 2002; 22; 390-6
• 24. Meslek Hastalıkları. Maruziyet ve Yükümlülük Süreleri (internet). https://drabdullahinan.com/meslek-hastaliklari-1-aralik2018/ (erişim tarihi 28/12/2018)