Over the last decade, the classic concept of three-step bonding to dental tissues has developed rapidly to more user-friendly, simplified adhesive systems. These comprise the two-step total etch and the two step self-etch systems. The latter, initially avaible in two steps, were further reduced to a one step procedure for simpler and faster application. However, despite the user-friendly features of this category of adhesives, bring about a certain disadvantage. The gold standart for evaluating the performance of dental materials are the controlled clinical trial. The constand, rapid evolution of adhesive materials increases the number of long-term clinical trials needed. However, due to increasing costs and the immediate demand for information, there is a need for surrogate methods. The establishment of an in vitro methodology capable of reproducing some in vivo challenges is crucial for better understanding of restorative materials behavior. The use of some methodologies in laboratory studies of dental materials has been considered potantial methods to simulate in vivo challenges. The aim of this study was to review the mechanism of the durability of adhesive interface, the in vitro aging methods in order to simulate the bonding degradation that occurred in the oral environment and the current information and research on dentin adhesives durability.
Son yıllarda 3 aşamalı total etch sistemler hızla geliştirilerek yerini uygulama aşamaları daha kolay
olan 2 aşamalı total etch ve 2 aşamalı self etch sistemlere bırakmıştır. İki aşamalı sistemlerden sonra
uygulama aşamaları basitleştirilmiş olan tek aşamalı sistemler geliştirilmiştir. Uygulama aşamaları basit
olmasına karşın bu sistemler bir takım dezavantajları da beraberinde getirmektedir. Klinik uygulamalarda
sıklıkla kullanılan bu materyallerin performanslarını incelemenin en etkin yolu ise klinik deneylerdir.
Adeziv sistem teknolojisindeki hızlı gelişmeler daha fazla sayıda klinik deney ihtiyacını doğurmuştur.
Ancak klinik deneylerin yüksek maliyetlerde olması, uzun zaman alması ve materyallerdeki hızlı de-
ğişim klinik deneylere alternatif yeni araştırma metotlarının ihtiyacını beraberinde getirmiştir. İn vivo
ortamda restoratif materyallerin maruz kaldıkları durumları taklit etmek amacıyla bir takım in vitro
metodolojiler geliştirilmiştir. Bu makalenin amacı, restorasyon ara yüzeyinde oluşturulan bağlanmanın
yıkılma mekanizması, ağız ortamında meydana gelen bağlanma yıkımını taklit etmek amacıyla oluş-
turulan in vitro yaşlandırma yöntemleri ve dentin adezivlerin bağlanma dayanıklılığı ile ilgili güncel
bilgi ve araştırmaları derlemektir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Review Articles |
Authors | |
Publication Date | May 14, 2013 |
Published in Issue | Year 2013 Volume: 47 Issue: 1 |