Öz
ÖZET
Seleflerimizin dişler ve diş hastalıkları hakkındaki bilgilerini öğrenmek amacıyla, İstanbul Kütüphanelerinde bulunan tercüme ve telif yirmi el yazması tıp eserini inceledik.
Bunların yazarları genel olarak hekimdirler. O zamanki teamül gereğince, baş hastalıkları meyanında diş konusu da ele alınırdı.
Eski tıpta, bitkilerden çok faydalandırdı. Perhiz ve müshille tedavi pek revaçtaydı. Mukabbız ve müsekkin ilaçlarla dağlamaya da fazlaca baş vurulurdu. Diş hastalıkları için de aynı usullerden faydalanıldığını görüyoruz.
İncelediğimiz el yazmaları arasında manzum eserlere de rastladık. Örneğin: Risüalei Kaysunizfide, MecmuatutBp [Ahmedî] ve Kitabı Tervihül Ervah (Ahmedî 1330-1417). Bu sonuncu eser, 10.100 beyitten ibarettir.
Tetkik ettiğimiz eserlerde diş hastalıklarına ve tedavilerine çok ehemmiyet verildiği halde, protez ve çene ortopedisi konuları ele alınmamıştır. Sadece, sallanan dişlerin bağlanmasına ait, Sabuncuoğlu ve Mümin'de (1438) bilgiye rastlanmıştır.
Kullanılan usul: sağlam dişlerden başlamak ve sağlam dişlerde nihayet bulmak şartıyle sallanan dişleri ince
altın telle tesbit etmekten ibarettir.
Anahtar Kelimeler
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Derlemeler / Reviews |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 14 Haziran 2013 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 1972 Cilt: 6 Sayı: 2 |
Kaynak Göster
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.