Çene Eklemi Rahatsızlıklarında Teşhis ve Tedavi Yöntemleri (*)

Yıl 1980, Cilt: 14 Sayı: 4, 267 - 285, 10.07.2013

Esengün Yengin

Öz

ÖZET

Çene ekleminin fonksiyon bozukluklarında romatoid artrit, osteoartrit ve travmatik artritlerin yanı sıra ruhi bunalımlar, akut eklem romatizması, neoplazmalar ve enfeksiyöz artrit gibi hastalıklar etkili olabilmektedir. Bu hastalıkların ayırıcı teşhisinde klinik muayenenin yanı sıra, TME radyografileri, çiğneme kaslarının elektromiyografik tetkiki ile klinik ve serolojik testler yapmakta fayda vardır.

Hastalarda genellikle TME tıkırtısı ve ağrısı, masseler ve dış pterigoid kaslarda ağrı, kısıtlı çene hareketi ve bazen de ağızın açılması sırasında çenede bir tarafa doğru kayma gibi belirtilere rastlanmaktadır.

Tüm diş dizisine sahip olan hastalarda kalıtsal olarak tüberkül çatışmalarının; diğerlerinde eksik, çürük dişler veya iyi yapılmamış protetik restorasyonlar sonucu hasıl olan kazanılmış kapanış bozukluklarının biomekanik yönden eklemde travmaya sebep olup olmadığı ancak hastaya bir okluzal splint takılarak anlaşılır. Bu splintlerin gayesi tüberkül çatışmalarını önlemek ve bütün diş kavsinde okluzal dengeyi sağlamaktır. Uygulamayı takiben kasların yeniden maksimum kasılma yapması ve eklemin ahenkli fonksiyonuna kavuşması sonucu çiğneme basıncının yükselerek normal değerlere ulaşması, eklem disfonksiyonlarına kapanış bozukluklarının sebebiyet verdiğinin delilidir.

Normal eklem fonksiyonunun iadesi ve devamlılığı ise ancak gerekli aşındırmalar ve protetik restorasyonlarla sağlanabilir.

Ağrı, kısıtlanma ve krepitasyon gibi bulguların osteoartrit ve romatoid artrite bağlı olduğu vakalarda ise fizik tedavi iyi sonuç vermektedir.

SUMMARY

Rheumatoid arthritis, osteoarthritis, traumatic arthritis, infectious arthritis rheumatic fever, psycological disorders and rarely neoplastic diseases can cause temporomandibular joint dysfunction. To make a differential diagnosis among these diseases, a thorough clinical inspection of the patient is necessary. In most cases, TME radiographs or tomographs show if there is a pathological disorder in the bony structures of the joint due to osteoarthritis. Electromyographic examination can point out spasm or weakness in the contraction of the masticatory muscles. The clinical and serological test findings are of great help in the differential diagnosis of traumatic arthritis from rheumatoid arthritis and rheumatic fever.

In most cases, the symptoms of TMJ disorders are clicking and pain of the joint, pain on palpation of masseter and external pterygoid muscles, limited jaw movement and deviation of the mandble on opening and closing.

Most of the patients seen with symptoms of TMJ dysfunction have rather obvious occlusal disharmonies due to occlusal interferences or due to loss of teeth and badly constructed fixed prosthesis or removable dentures. These occlusal disharmonies can biomechanically cause traumatic effects on the structures of the TMJ.

Treatment splint appliances may be used to relieve the traumatic effects of occlusal disharmonies on the TMJ and muscles of mastication. With these occlusal splints, muscles and the TMJ gain back their normal harmonious function and the chewing force increases to its normal values.

The normal function of the TMJ can be stabilized through occlusal equilibration. This can be attained by selective grinding and permanent prosthodontic reconstruction, consisting of either fixed or removable partial denture prosthesis.

Physical therapy has a beneficial effect in patients with TMJ disorders due to rheumatoid arthritis or osteoarthritis.

Anahtar Kelimeler

-