Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

COMPARISON OF THE HEALTH TRANSFORMATION POLICIES FOR TURKEY AND UNITED KINGDOM

Yıl 2021, Cilt: 8 Sayı: 3, 184 - 196, 31.12.2021
https://doi.org/10.17261/Pressacademia.2021.1456

Öz

Purpose- This research was carried out with the aim of comparing the health policies of UK and Turkey periodically. The process of UK entering
and leaving the EU from the past until today and the impact of all economic and social events on health policy and the categorical development
of health transformation of Turkey from 2002, how the policy of the transformation process was affected and what transformation processes
have taken place is the comparison.
Methodology- Before the research, a literature review was made. The study has been concluded by dealing with a wide literature review method
on national and international sources. The study is descriptive research and the method of comparing the health policies implemented in certain
periods of the two countries from the past to the present has been used.
Findings- The research shows that various health policies have been implemented since the establishment of the Republic of Turkey and that they
differ according to these periods. It is seen that England has an important place in the world in terms of health policies and the implementation
of these policies, as well as in terms of political and economic findings from the past to the present, especially with the NHS (National Health
System) processes, England has reached important levels. NHS's structural features of the National Health System from the past to the present,
the administrative and policies that have changed are included.
Conclusion- In this study, the concepts of health were discussed in general and the effect of the changes made in terms of health policies of Turkey
and England, which is the main subject of the research, and the current situation and developments in the world were examined. The current
situation of Turkey in this field and the development of England has been examined in order to make a comparison. Health services in Turkey and
England, which examined in this study, have advantages, disadvantage and risks over each other in different aspects.

Kaynakça

  • Abdulaziz, G., (2017). Türkiye’de sağlık sisteminin finansmanı ve İngiltere ile karşılaştırması. Marmara Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12, 18-33.
  • Aktel, M. Altan, Y. Kerman, U. Eke, E., (2013). Türkiye’de sağlık politikalarının dönüşümü: programı: Sağlık Bakanlığı’nın taşra örgütlenmesi üzerinden bir analiz. Sosyal Bilimler Dergisi, 15(2), 34-58.
  • Bevan, G. Karanikolos, M. Exley, J. Nolte, E. Connolly, S., Mays, N. (2014). The four health systems of the United Kingdom: how do they compare summary report. The Health Foundation, file:///C:/Users/Tun%C3%A7/Downloads/Four-health-systems-of-the-united-kingdom-how-do-theycompare.pdf.
  • Davuthan, G., (2011). Sağlık hizmetlerinde küresel reform yaklaşımları. Sosyal Siyaset Konferansları, 60, 323–365.
  • Durmuş, G. Selin, E., Dilruba, I. (2018). Kamu özel otaklığı bağlamında şehir hastanelerinin değerlendirmesi. Sosial Sciences Studies Journal, 19, 2235-2243.
  • Engels, F., (1987). The condition of the working class in England. London; Penguin Classics. 34.
  • Ertuğrul, A., Sabiha, K. (2012). Türkiye’de sağlık sektöründe kamu özel ortaklığı modeli. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 3, 25-51.
  • Ferimah, Y., Derya, G. (2011). Devlet/Kamu üzerine yeniden düşünmek. Sağlık Alanında Kamu-Özel Ortaklığı Sempozyumu, 6-7 Mayıs, 29-83.
  • Gazanfer, A., Hatice, G. (2006). Birleşik Krallık’ta ulusal sağlık hizmetinin öyküsü. Toplum ve Hekim, 21(5/6), 335-343.
  • Ham, C., (2005). Does the district general hospital have a future. Education and Debate, Erişim: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1298863/.
  • Hermann, C., (2010). Kapitalizmde sağlık, sağlıksızlık semptomları. L. Panitch ve C. Leys (Eds.), Haskan, U. (Çev.). London: Merlin Press.
  • Hilmi, Ç., (2009). Sağlık ekonomisi ve Türkiye’de sağlık hizmetlerinin yeniden yapılandırılması. Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir. Erişim adresi: http://acikerisim.deu.edu.tr:8080/xmlui/bitstream/handle/20.500.12397/12234/236083.pdf?sequence=1&isAllowed=y.
  • Hüseyin, İ. Betül, S., Handan, E. (2016). Sağlık politikası kavramı ve Türkiye’de sağlık politikalarının incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal ve Teknik Araştırmalar Dergisi, 12, 176-186.
  • Jakubowski, E., Busse, R. (1998). Health Care Systems in the EU [A comparative Study, EuropeanParliament, http://www.europarl.europa.eu/workingpapers/Saco/Pdf/101_En.Pdf. (Erişim Tarihi: 04/2019).
  • Koray, K., (2011). Sağlık hizmetlerinin örgütlenmesinde kamu-özel ortaklığı. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 66(3), 217-262.
  • Leys, C. (Çev.). Meltem, K. (2007). Avrupa’da ve Türkiye’de Sağlık Politikaları, İletişim Yayınları, 6. Baskı, 95-110.
  • Mooney G, C., (2012). Ulusların Sağlığı Yeni Bir Ekonomi Politiğe Doğru. Yordam Kitap, 2. Baskı, 97-110.
  • Mustafa, Ö. Serhat, B., Abdullah, Y. (2004). Kamu yönetiminde yeni yaklaşımlar ve bir yönetişim faktörü olarak yerel yönetimler, 23-80. Erişim: https://www.researchgate.net/publication/296651128_KAMU_YONETIMINDE_YENI_YAKLASIMLAR_VE_BIR_YONETISIM_FAKTORU_OLARAK_YEREL_YONETIMLER.
  • Osman, G. Yusuf, Ö. Mualla, A., ve İskender G., (2008). Sağlık21: DSÖ Avrupa bölgesi için herkese sağlık politikası çerçevesi. Aile ve Toplum Dergisi, 1, 711, 3-4.
  • Peckham, S., (2014). Accountability in the Uk healthcare system: an overview. Healthcare Policy, 15, 154-162.
  • Resmî Gazete, (2018). Türk Tabipler Birliği, Tabipler Türk Tabipleri Birliği Tıp Dünyası Gazetesi’nin Ekidir. 34(8323), 1-9.
  • Selin E, A., (2012). Ulusal Sağlik Sistemleri ve 1980 Sonrasinda Türkiye’de Sağlikta Dönüşüm Politikalarinin İncelenmesi ve Değerlendirilmesi, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara, Erişim: https://dspace.gazi.edu.tr/bitstream/handle/20.500.12602/176682/2276e114cc688829629f9852471937bf.pdf?sequence=1&isAllowed=y.
  • Seher Nur, S., (2011). Türkiye’de sağlıkta dönüşüm programı öncesi ve sonrasında sağlık hizmetlerinin sunumu, finansmanı ve sağlık harcamaları. Maliye Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığı, https://ms.hmb.gov.tr/uploads/2019/09/Kitap-414.pdf.
  • Sedat, B., Gökhan, A. (2019). Kamu hastaneler birliğinin yapılmasının sağlık hizmeti sunu süreçlerine etkisinin yönetici ve çalışanlar açısından değerlendirmesi. İşletme Bilim Dergisi, 7(1), 153-167.
  • Szreter, S., (1997). The importance of social intervention in britain’s mortality decline a re-interpretation of the role of public health,1, 1-37. The New Nhs. Department of Health. C. 1850-1914.
  • Uysal, K. Yakup, A. Mehmet, A. Erdal, E. (2012). Sağlık hizmetlerinde kamu özel ortaklığı uygulaması. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(3), 5-14.
  • Ünal, E., (2011). Sağlıkta dönüşümün aracı genel sağlık sigortası. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Vizard, P., Obolenskaya, P., (2015). The coalition’s record on health: policy, spending and outcomes 2010-2015. Social Policy in a Cold Climate. 16(2), 1-160.
  • Zafer, Ö., (2006). Sağlıkta Dönüşüm Hekimliği. Toplum Hekim Büteni, 25(2), 2-3, http://www.thb.hacettepe.edu.tr/arsiv/2006/sayi_2/baslik1.pdf.

SAĞLIKTA DÖNÜŞÜM POLİTİKALARINDA TÜRKİYE VE İNGİLTERE KARŞILAŞTIRMASI

Yıl 2021, Cilt: 8 Sayı: 3, 184 - 196, 31.12.2021
https://doi.org/10.17261/Pressacademia.2021.1456

Öz

Amaç- Araştırma, Türkiye ve İngiltere’nin sağlık politikalarının dönemsel olarak karşılaştırılması amacı ile yapılmıştır. İngiltere’nin geçmişten
günümüze, AB (Avrupa Birliği)’ye giriş ve çıkış sürecinde, ekonomik ve toplumsal tüm olayların sağlık politikasına etkisi ile Türkiye’nin 2002 yılı
itibariyle sağlık dönüşümünün kategorik evrimi ve dönüşüm süreci politikalarının hangi şekillerde etkide bulunduğunu ve hangi dönüşüm
süreçlerinin gerçekleştiğinin karşılaştırmasıdır.
Yöntem- Araştırmada önce kaynak taraması yapılmıştır. Ulusal ve uluslararası kaynakların üzerinde geniş bir literatür taraması yöntemi ile çalışma
ele alınarak sonuçlanmıştır. Çalışma betimsel bir araştırma olup, geçmişten günümüze iki ülkenin belirli dönemlerde uygulanan sağlık politikalarını
karşılaştırma yöntemi kullanılmıştır.
Bulgular- Araştırma, Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşundan bugüne kadar çeşitli sağlık politikalarının uygulandığını ve bu dönemlere göre farklılık
gösterdiğini çalışmalarında görülmektedir. İngiltere’nin ise geçmişten bugüne siyasi ve ekonomik bulgular açısından olduğu kadar sağlık politikaları
ve bu politikaların uygulamaları açısından dünyada önemli bir yere sahip olduğunu, özellikle NHS (Ulusal Sağlık Sistemi) süreçleriyle beraber
İngiltere önemli kademelere gelmiştir. NHS’nin geçmişten bugüne Ulusal Sağlık Sistemi’nin yapısal olarak özellikleri, değiştiği yönetimsel ve
politikalar yer almaktadır.
Sonuç- Bu çalışmada, sağlık kavramları genel olarak ele alınmış ve araştırmanın ana konusu olan Türkiye ve İngiltere’nin sağlık politikaları açısından
yapılan değişikliklerin etkisini ve dünyada ki mevcut durum ve gelişmelere göz atılmıştır. Türkiye’nin bu alanda ki mevcut durumu incelenmiş ve
kıyaslama yapabilmek adına İngiltere’nin gelişimi incelenmiştir. Çalışmamızda incelediğimiz Türkiye ve İngiltere sağlık hizmetlerinin farklı açılardan
birbirlerine üstünlükleri olduğu gibi, farklı dezavantajlı durumları ve riskleri de bulunmaktadır.

Kaynakça

  • Abdulaziz, G., (2017). Türkiye’de sağlık sisteminin finansmanı ve İngiltere ile karşılaştırması. Marmara Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12, 18-33.
  • Aktel, M. Altan, Y. Kerman, U. Eke, E., (2013). Türkiye’de sağlık politikalarının dönüşümü: programı: Sağlık Bakanlığı’nın taşra örgütlenmesi üzerinden bir analiz. Sosyal Bilimler Dergisi, 15(2), 34-58.
  • Bevan, G. Karanikolos, M. Exley, J. Nolte, E. Connolly, S., Mays, N. (2014). The four health systems of the United Kingdom: how do they compare summary report. The Health Foundation, file:///C:/Users/Tun%C3%A7/Downloads/Four-health-systems-of-the-united-kingdom-how-do-theycompare.pdf.
  • Davuthan, G., (2011). Sağlık hizmetlerinde küresel reform yaklaşımları. Sosyal Siyaset Konferansları, 60, 323–365.
  • Durmuş, G. Selin, E., Dilruba, I. (2018). Kamu özel otaklığı bağlamında şehir hastanelerinin değerlendirmesi. Sosial Sciences Studies Journal, 19, 2235-2243.
  • Engels, F., (1987). The condition of the working class in England. London; Penguin Classics. 34.
  • Ertuğrul, A., Sabiha, K. (2012). Türkiye’de sağlık sektöründe kamu özel ortaklığı modeli. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 3, 25-51.
  • Ferimah, Y., Derya, G. (2011). Devlet/Kamu üzerine yeniden düşünmek. Sağlık Alanında Kamu-Özel Ortaklığı Sempozyumu, 6-7 Mayıs, 29-83.
  • Gazanfer, A., Hatice, G. (2006). Birleşik Krallık’ta ulusal sağlık hizmetinin öyküsü. Toplum ve Hekim, 21(5/6), 335-343.
  • Ham, C., (2005). Does the district general hospital have a future. Education and Debate, Erişim: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1298863/.
  • Hermann, C., (2010). Kapitalizmde sağlık, sağlıksızlık semptomları. L. Panitch ve C. Leys (Eds.), Haskan, U. (Çev.). London: Merlin Press.
  • Hilmi, Ç., (2009). Sağlık ekonomisi ve Türkiye’de sağlık hizmetlerinin yeniden yapılandırılması. Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir. Erişim adresi: http://acikerisim.deu.edu.tr:8080/xmlui/bitstream/handle/20.500.12397/12234/236083.pdf?sequence=1&isAllowed=y.
  • Hüseyin, İ. Betül, S., Handan, E. (2016). Sağlık politikası kavramı ve Türkiye’de sağlık politikalarının incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal ve Teknik Araştırmalar Dergisi, 12, 176-186.
  • Jakubowski, E., Busse, R. (1998). Health Care Systems in the EU [A comparative Study, EuropeanParliament, http://www.europarl.europa.eu/workingpapers/Saco/Pdf/101_En.Pdf. (Erişim Tarihi: 04/2019).
  • Koray, K., (2011). Sağlık hizmetlerinin örgütlenmesinde kamu-özel ortaklığı. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 66(3), 217-262.
  • Leys, C. (Çev.). Meltem, K. (2007). Avrupa’da ve Türkiye’de Sağlık Politikaları, İletişim Yayınları, 6. Baskı, 95-110.
  • Mooney G, C., (2012). Ulusların Sağlığı Yeni Bir Ekonomi Politiğe Doğru. Yordam Kitap, 2. Baskı, 97-110.
  • Mustafa, Ö. Serhat, B., Abdullah, Y. (2004). Kamu yönetiminde yeni yaklaşımlar ve bir yönetişim faktörü olarak yerel yönetimler, 23-80. Erişim: https://www.researchgate.net/publication/296651128_KAMU_YONETIMINDE_YENI_YAKLASIMLAR_VE_BIR_YONETISIM_FAKTORU_OLARAK_YEREL_YONETIMLER.
  • Osman, G. Yusuf, Ö. Mualla, A., ve İskender G., (2008). Sağlık21: DSÖ Avrupa bölgesi için herkese sağlık politikası çerçevesi. Aile ve Toplum Dergisi, 1, 711, 3-4.
  • Peckham, S., (2014). Accountability in the Uk healthcare system: an overview. Healthcare Policy, 15, 154-162.
  • Resmî Gazete, (2018). Türk Tabipler Birliği, Tabipler Türk Tabipleri Birliği Tıp Dünyası Gazetesi’nin Ekidir. 34(8323), 1-9.
  • Selin E, A., (2012). Ulusal Sağlik Sistemleri ve 1980 Sonrasinda Türkiye’de Sağlikta Dönüşüm Politikalarinin İncelenmesi ve Değerlendirilmesi, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara, Erişim: https://dspace.gazi.edu.tr/bitstream/handle/20.500.12602/176682/2276e114cc688829629f9852471937bf.pdf?sequence=1&isAllowed=y.
  • Seher Nur, S., (2011). Türkiye’de sağlıkta dönüşüm programı öncesi ve sonrasında sağlık hizmetlerinin sunumu, finansmanı ve sağlık harcamaları. Maliye Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığı, https://ms.hmb.gov.tr/uploads/2019/09/Kitap-414.pdf.
  • Sedat, B., Gökhan, A. (2019). Kamu hastaneler birliğinin yapılmasının sağlık hizmeti sunu süreçlerine etkisinin yönetici ve çalışanlar açısından değerlendirmesi. İşletme Bilim Dergisi, 7(1), 153-167.
  • Szreter, S., (1997). The importance of social intervention in britain’s mortality decline a re-interpretation of the role of public health,1, 1-37. The New Nhs. Department of Health. C. 1850-1914.
  • Uysal, K. Yakup, A. Mehmet, A. Erdal, E. (2012). Sağlık hizmetlerinde kamu özel ortaklığı uygulaması. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(3), 5-14.
  • Ünal, E., (2011). Sağlıkta dönüşümün aracı genel sağlık sigortası. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Vizard, P., Obolenskaya, P., (2015). The coalition’s record on health: policy, spending and outcomes 2010-2015. Social Policy in a Cold Climate. 16(2), 1-160.
  • Zafer, Ö., (2006). Sağlıkta Dönüşüm Hekimliği. Toplum Hekim Büteni, 25(2), 2-3, http://www.thb.hacettepe.edu.tr/arsiv/2006/sayi_2/baslik1.pdf.
Toplam 29 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular İşletme
Bölüm Articles
Yazarlar

Sezen Tunc 0000-0002-9372-8169

Onur Yarar Bu kişi benim 0000-0001-9543-6891

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 8 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Tunc, S., & Yarar, O. (2021). SAĞLIKTA DÖNÜŞÜM POLİTİKALARINDA TÜRKİYE VE İNGİLTERE KARŞILAŞTIRMASI. Journal of Management Marketing and Logistics, 8(3), 184-196. https://doi.org/10.17261/Pressacademia.2021.1456

Journal of Management, Marketing and Logistics (JMML) is a scientific, academic, double blind peer-reviewed, quarterly and open-access online journal. The journal publishes four issues a year. The issuing months are March, June, September and December. The publication languages of the Journal are English and Turkish. JMML aims to provide a research source for all practitioners, policy makers, professionals and researchers working in the areas of management, marketing, logistics, supply chain management, international trade. The editor in chief of JMML invites all manuscripts that cover theoretical and/or applied researches on topics related to the interest areas of the Journal. JMML charges no submission or publication fee.


Ethics Policy - JMML applies the standards of Committee on Publication Ethics (COPE). JMML is committed to the academic community ensuring ethics and quality of manuscripts in publications. Plagiarism is strictly forbidden and the manuscripts found to be plagiarized will not be accepted or if published will be removed from the publication. Authors must certify that their manuscripts are their original work. Plagiarism, duplicate, data fabrication and redundant publications are forbidden. The manuscripts are subject to plagiarism check by iThenticate or similar. All manuscript submissions must provide a similarity report (up to 15% excluding quotes, bibliography, abstract, method).


Open Access - All research articles published in PressAcademia Journals are fully open access; immediately freely available to read, download and share. Articles are published under the terms of a Creative Commons license which permits use, distribution and reproduction in any medium, provided the original work is properly cited. Open access is a property of individual works, not necessarily journals or publishers. Community standards, rather than copyright law, will continue to provide the mechanism for enforcement of proper attribution and responsible use of the published work, as they do now.