“The Street” From the Past to the Present - Examining the Views of Academician Parents whose Children in Early Childhood

Yıl 2024, Cilt: 7 Sayı: 2, 167 - 190, 29.10.2024

Elife Nur Saydam , Fatih Selim Sellüm , Mustafa Bektaş

https://doi.org/10.53048/johass.1377825

Öz

In this study, it is aimed to examine the views of academician parents who have children in the early childhood period towards the street from past to present and to reveal the changes between the views of the academician parents. Semi-structured interview technique was used in this research, which was carried out with a case study from qualitative methods. The study group of the research consists of 10 parents working as academic staff in at a state university who have children in early childhood. In the study, an interview form developed by the researchers used as a data collection tool. This form consists of nine basic questions. The obtained data were subjected to content analysis. As a result of the research, it was determined that, according to the parents who have children in early childhood, the street was a playground and living space in the past, but today it is only a tool used to achieve certain goals. However, when compared to the past, it has been determined that street games are played less frequently by children today. It has been determined that today's street games have lost their originality as played in the past and children have difficulties in setting up games. In addition to these, it has been determined that the streets are inadequate in terms of security, physical elements and structures are differentiated, and social elements and structures have changed, and social interaction and communication have become more limited.

Anahtar Kelimeler

Street in past, street in present, early childhood, parent, qualitative research

Kaynakça

• Aksoy, Y. (2011). Çocuk oyun alanları üzerine bir araştırma İstanbul, Isparta, Eskişehir, Erzurum, Kayseri, Ankara, Zonguldak ve Trabzon illeri örneği. İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi, 3(11), 82-106.
• Alver, K. (2010). Mahalle: mekân ve hayatın esrarlı birlikteliği. İdealkent, 1(2), 116-139.
• Arslan, A. (2017). Geçmişten günümüze uzanan süreçte oyun ve oyuncaklardaki farklılaşmanın incelenmesi (Sivas ili örneklemi). International e-Journal of Educational Studies (IEJES),1(2), 69-87.
• Ayaz, B., & Yamaçlı, R. (2019). Sokak tasarımlarının sürdürülebilir kalkınma açısından değerlendirilmesi. Sürdürülebilir Kalkınma Rolüyle Mimarlık (Eds. L. Y. Tokman, & R. Yamaçlı). Eskişehir Teknik Üniversitesi, Rektörlük Yayınları.
• Aydoğan, T. G., & Dilek, E. F. (2024). Çocuk Dostu Kentsel Planlama ve Tasarım Ölçütleri. GSI Journals Serie A: Advancements in Tourism Recreation and Sports Sciences, 7(1), 188-211. https://doi.org/10.53353/atrss.1367400
• Başal, H. A. (2007). Geçmiş yıllarda Türkiye'de çocuklar tarafından oynanan çocuk oyunları. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(2), 243-266.
• Bredekamp, S. (2015). Erken çocukluk eğitiminde etkili uygulamalar (Çev. Ed.: H. Z. İnan ve T. İnan). Nobel Akademi.
• Çakırer-Özservet, Y. (2015). Geleneksel çocuk oyunları için sokak temelli geleneksel oyun alanlarının yeniden keşfi. I. Uluslararası Türk Dünyası Çocuk Oyun ve Oyuncakları Kurultayı (14-17 May, 2015).
• Demirel Etli, P., & Yamaçlı, R. (2015). Çocuklar için sokakların güvenlik koşullarının irdelenmesi: Eskişehir Odunpazarı örneği. Turkish Studies (Elektronik), 10(14), 225-244. http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.8997
• Fıchter, J. (1994). Sosyoloji nedir. (Çev. N. Çelebi). Atilla Kitabevi.
• Kalish, M., Banco, L., Burke, G., & Lapidus, G. (2010). Outdoor play: A survey of parent's perceptions of their child's safety. Journal of Trauma and Acute Care Surgery, 69(4),218-222.
• Karsten, L., & Van Vliet, W. (2006). Children in the city: Reclaiming the street. Children Youth and Environments, 16(1), 151-167.
• Kongar, E. (1995). Toplumsal değişme kuramları ve Türkiye gerçeği. Büyük Fikir Kitaplar. Mahiroğulları, A. (2005). Küreselleşmenin kültürel değerler üzerine etkisi. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, 1275-1288.
• Öztoprak, Y., Lux, K. M., Gürsesli, S., İpek, Z., Sezgin, B. G., Göloğlu, C., & Bağ, B. (2012). Çocukların sokakta oyun oynamalarına izin verilmemesi-ebeveynin suç korkusu ilişkisi. Erişim adresi: http://tip.baskent.edu.tr/kw/upload/464/dosyalar/cg/sempozyum/ogrsmpzsnm13/13.S20.pdf
• Özyılmaz, H. & Sahil, S. (2017). Sosyal yapı değişiminin mimari yapıya yansıması: Diyarbakır örneği, Megaron,12(4),531-544.
• Özyürek, A. ve Yücesan, Y. (2016). Hastane çalışanı ve ebeveyn bakış açısından hastane oyun alanlarının işlevselliğinin incelenmesi. ERPA International Congress on Education, Sarajevo, Bosnia and Herzegovina (2 - 4 June 2016).
• Perker, Z. S. & Akıncıtürk, N. (2011). Geleneksel konutlarda fiziksel değişim Bursa’da üç örnek yapı. Uludağ Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, 16(1), 29-39.
• Rashid, S. A., Wahab, M. H., Rani, W. N. M. W. M., & Ismail, S. (2017). Safety of street: The role of street design. In AIP Conference Proceedings (Vol. 1891, No. 1, p. 020008). AIP Publishing LLC. Sağ, V. (2003). Toplumsal değişim ve eğitim üzerine. Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 27(1), 11-25.
• Sezer, S. & Gültekin, T. (2020). Yaşlı bireylerin çocukluk dönemlerindeki oyun pratikleri ile günümüz çocuklarının oyun pratiklerinin karşılaştırılması. Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi, 13(2), 65-71. https://doi.org/10.46414/yasad.735773
• Talu, E. & Yüzbaşıoğlu, F. (2020). Geleneksel sokak oyunlarının çocuk gelişimine katkılarının “Rafadan Tayfa” çizgi filmi üzerinden incelenmesi. Ulusal Eğitim Akademisi Dergisi, 4(2), 148-162.
• Tandoğan, O. (2014). Çocuk için daha yaşanılır bir kentsel mekan: Dünyada gerçekleştirilen uygulamalar. Megaron, 9(1).19-33. https://dx.doi.org/10.5505/MEGARON.2014.43534
• Uça Güneş, P. (2016). Toplumsal değişim, teknoloji ve eğitim ilişkisinde sosyal ağların yeri. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 2(2), 191-206.
• Yin, R. K. (2014). Case study methods: design and methods (5. Baskı). Thousand Oaks: Sage Pbc.