BibTex RIS Kaynak Göster

Yıldız Orman Ekosisteminde Yer Alan Tipik Toprakların Sınıflandırılması ve Amenajmanları

Yıl 2009, Cilt: 6 Sayı: 1, 65 - 77, 01.03.2009

Öz

Kaynakça

  • Anonim, 1972. Kırklareli İl’i Toprak Kaynağı Envanter Haritası. Köy İşleri Bakanlığı, Topraksu Genel Müdürlüğü. Toprak Etütleri ve Haritalama Dairesi, Arazi tasnif Şubesi. Bakanlık Yayınları: 165. Genel Müdürlük Yayınları: 249. Raporlar Serisi:37. Ankara.
  • Anonim, 1987. Türkiye Jeoloji Haritası, İstanbul Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü Yayınları, Ankara. 105s.
  • Anonym, 1963. Soil Survey Laboratory Methods and Procedures For Collecting Soil Samples. Soil Survey Staff. Soil Survey Investigation Report No: 1. USDA Washington USA.
  • Anonym, 1993. Soil Survey Manual. Soil Survey Division Staff United States Department of Agriculture Handbook No:18. Washington, DC. U.S.A. 437p.
  • Anonym, 2006a. Keys to Soil Taxonomy by Soil Survey Staff, Tenth Edition. United States Department of Agriculture, Natural Resources Conservation Service, Washington, DC. USA.
  • Anonym, 2006b. World Reference Base For Soil Resources. A framework for international classification, correlation and communication. 2nd edition. World Soil Resources Reports 103. ISBN:92-5-105511-4. FAO, ISRIC, IUSS. Rome, Italy.
  • Black, C. A., 1965. Methods of Soil Analysis. Part 1 and 2. Physical and Mineralojical Properties, Including Statistics of Measurement and Sampling; Properties. Agronomy, Inc., Publisher Madison, Wisconsin, U.S.A. 1572p. Mikrobiological
  • Cangir, C., S. Kapur ve H.Ekinci., 1991. Yıldız Masifinde (Trakya) Yer Alan Farklı Jeolojik Formasyonlar Profillerinin Kil Mineralleri. Toprak İlmi Derneği 11. Bilimsel Toplantı Tebliğleri. 31 Ekim- 4 Kasım1989. Toprak İlmi Derneği Yayın No:6.s:135-146.
  • Cangir, C. ve H. Ekinci, 1995. Ege ve Marmara Bölgesi Kırmızı Akdeniz Topraklarının Toprak Taksonomisindeki Yeri ve Zemin Mühendisliği Özellikleri. İlhan Akalan Toprak ve Çevre Sempozyumu. Toprak İlmi Derneği Yayın No:7. Cilt I. s:A19/184-193.
  • Dinç, U., S. Şenol, S. Kapur, C. Cangir, İ. Atalay, 1999. Üniversitesi Ziraat Fakültesi Genel Yayın No:51. Ders Kitapları Yayın No:A-12, Çukurova Üniversitesi Yayınları No 131, 2. Baskı. Adana. 243s. Çukurova
  • Hızalan, E. ve H. Ünal, 1966. Toprakta Önemli Kimyasal Analizler. Ankara Üni. Ziraat Fak. Yayınları 278. Yrd. Ders Kitabı, 97. Ankara.
  • Jackson, M. L., 1958. Soil Chemical Analysis. Prentice Hall Inc. Englewood Cliffs, N. J.
  • Jackson, M. L., 1965. Soil Chemical Analysis. Advenced Course. University of Wisconsin. U.S.A.
  • Ketin, İ., 1983. Türkiye Jeolojisine Genel Bir Bakış. İTÜ Kütüphanesi. No:1259. İTÜ Matbaası, Gümüşsuyu.595s.
  • Richards, L. A., 1954. Diagnosis and Improvement of Saline and Alkali Soils. U.S.D.A. Handbook, No:60.
  • Thorp, J. And G. D. Smith, 1949. Higher Categories of Soil Classification Order, Suborder and Great Soil Groups, Soil Sci. 67.117-126.
  • Uymaz, A. K. 1989. Kırklareli-Dereköy Arasındaki Farklı Jeolojik Formasyonlar Üzerinde Oluşmuş Toprakların Araştırılması, Yüksek Lisans Tezi Trakya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Tekirdağ.

Yıldız Orman Ekosisteminde Yer Alan Tipik Toprakların Sınıflandırılması ve Amenajmanları

Yıl 2009, Cilt: 6 Sayı: 1, 65 - 77, 01.03.2009

Öz

kireçli kum çökelleri, klorit şist, değişik nitelikteki pliosen çökeller ile alüviyal çökeller üzerinde oluşmuş Entisol, Mollisol, İnceptisol, Ultisol ve Spodosol Ordolarına giren topraklar incelenmiştir. Ayrıca Kırklareli’nin kuzeyinde yer alan orman arazilerindeki Kırklareli- Koruköy- Dereköy- Bulgaristan sınır kapısı hattı boyunca metagranit, kuars- kuarsit çökelleri, klorit şist, talk şist, dolomit, siyenit ve arduaz üzerinde oluşmuş Entisol ve Mollisol Ordolarındaki topraklar topluca ve orman arazileri arasında ki topraklar da tarımsal potansiyelleri açısından irdelenmiştir. Yıldız dağlarının batı kesimindeki toprakların kil mineralojileri de saptanmıştır ve farklı oranlarda belirlenen illit, vermikulit, smektit, klorit ve kaolinit kil mineralleri toprakların verimliliklerini de yönlendirmektedir. Yöre topraklarının çok dikkatle uygulanması gereken amenajmanlara gereksinimleri vardır. İncelenen toprakların tipik özellikleri: Tuzsuz olmaları; tamamına yakınının kireç içermemesi; genellikle organik madde düzeylerinin yetersiz olması; asidik yıkanma nedeniyle bir kısmının faydalı fosfor ve potasyum oranlarının kültür bitkilerine yetmeyecek düzeyde olması; tekstür sınıflarının ağırlıklı olarak hafif ve orta bünyede olması; zayıf asitten son derece kuvvetli asit arasında toprak reaksiyonlarına sahip olmasıdır. Bu toprakların dikkatli gübreleme programı uygulamasının yanında; kireçlemenin de özenle yapılması ön koşuldur. Ayrıca bazı toprakların dip patlatma denilen, dip kazan veya riper ile derin sürüm işlemine de gereksinimleri vardır

Kaynakça

  • Anonim, 1972. Kırklareli İl’i Toprak Kaynağı Envanter Haritası. Köy İşleri Bakanlığı, Topraksu Genel Müdürlüğü. Toprak Etütleri ve Haritalama Dairesi, Arazi tasnif Şubesi. Bakanlık Yayınları: 165. Genel Müdürlük Yayınları: 249. Raporlar Serisi:37. Ankara.
  • Anonim, 1987. Türkiye Jeoloji Haritası, İstanbul Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü Yayınları, Ankara. 105s.
  • Anonym, 1963. Soil Survey Laboratory Methods and Procedures For Collecting Soil Samples. Soil Survey Staff. Soil Survey Investigation Report No: 1. USDA Washington USA.
  • Anonym, 1993. Soil Survey Manual. Soil Survey Division Staff United States Department of Agriculture Handbook No:18. Washington, DC. U.S.A. 437p.
  • Anonym, 2006a. Keys to Soil Taxonomy by Soil Survey Staff, Tenth Edition. United States Department of Agriculture, Natural Resources Conservation Service, Washington, DC. USA.
  • Anonym, 2006b. World Reference Base For Soil Resources. A framework for international classification, correlation and communication. 2nd edition. World Soil Resources Reports 103. ISBN:92-5-105511-4. FAO, ISRIC, IUSS. Rome, Italy.
  • Black, C. A., 1965. Methods of Soil Analysis. Part 1 and 2. Physical and Mineralojical Properties, Including Statistics of Measurement and Sampling; Properties. Agronomy, Inc., Publisher Madison, Wisconsin, U.S.A. 1572p. Mikrobiological
  • Cangir, C., S. Kapur ve H.Ekinci., 1991. Yıldız Masifinde (Trakya) Yer Alan Farklı Jeolojik Formasyonlar Profillerinin Kil Mineralleri. Toprak İlmi Derneği 11. Bilimsel Toplantı Tebliğleri. 31 Ekim- 4 Kasım1989. Toprak İlmi Derneği Yayın No:6.s:135-146.
  • Cangir, C. ve H. Ekinci, 1995. Ege ve Marmara Bölgesi Kırmızı Akdeniz Topraklarının Toprak Taksonomisindeki Yeri ve Zemin Mühendisliği Özellikleri. İlhan Akalan Toprak ve Çevre Sempozyumu. Toprak İlmi Derneği Yayın No:7. Cilt I. s:A19/184-193.
  • Dinç, U., S. Şenol, S. Kapur, C. Cangir, İ. Atalay, 1999. Üniversitesi Ziraat Fakültesi Genel Yayın No:51. Ders Kitapları Yayın No:A-12, Çukurova Üniversitesi Yayınları No 131, 2. Baskı. Adana. 243s. Çukurova
  • Hızalan, E. ve H. Ünal, 1966. Toprakta Önemli Kimyasal Analizler. Ankara Üni. Ziraat Fak. Yayınları 278. Yrd. Ders Kitabı, 97. Ankara.
  • Jackson, M. L., 1958. Soil Chemical Analysis. Prentice Hall Inc. Englewood Cliffs, N. J.
  • Jackson, M. L., 1965. Soil Chemical Analysis. Advenced Course. University of Wisconsin. U.S.A.
  • Ketin, İ., 1983. Türkiye Jeolojisine Genel Bir Bakış. İTÜ Kütüphanesi. No:1259. İTÜ Matbaası, Gümüşsuyu.595s.
  • Richards, L. A., 1954. Diagnosis and Improvement of Saline and Alkali Soils. U.S.D.A. Handbook, No:60.
  • Thorp, J. And G. D. Smith, 1949. Higher Categories of Soil Classification Order, Suborder and Great Soil Groups, Soil Sci. 67.117-126.
  • Uymaz, A. K. 1989. Kırklareli-Dereköy Arasındaki Farklı Jeolojik Formasyonlar Üzerinde Oluşmuş Toprakların Araştırılması, Yüksek Lisans Tezi Trakya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Tekirdağ.
Toplam 17 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

D. Boyraz C. Cangir Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Mart 2009
Gönderilme Tarihi 2 Kasım 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2009 Cilt: 6 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Cangir, D. B. C. (2009). Yıldız Orman Ekosisteminde Yer Alan Tipik Toprakların Sınıflandırılması ve Amenajmanları. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 6(1), 65-77.
AMA Cangir DBC. Yıldız Orman Ekosisteminde Yer Alan Tipik Toprakların Sınıflandırılması ve Amenajmanları. JOTAF. Mart 2009;6(1):65-77.
Chicago Cangir, D. Boyraz C. “Yıldız Orman Ekosisteminde Yer Alan Tipik Toprakların Sınıflandırılması Ve Amenajmanları”. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi 6, sy. 1 (Mart 2009): 65-77.
EndNote Cangir DBC (01 Mart 2009) Yıldız Orman Ekosisteminde Yer Alan Tipik Toprakların Sınıflandırılması ve Amenajmanları. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi 6 1 65–77.
IEEE D. B. C. Cangir, “Yıldız Orman Ekosisteminde Yer Alan Tipik Toprakların Sınıflandırılması ve Amenajmanları”, JOTAF, c. 6, sy. 1, ss. 65–77, 2009.
ISNAD Cangir, D. Boyraz C. “Yıldız Orman Ekosisteminde Yer Alan Tipik Toprakların Sınıflandırılması Ve Amenajmanları”. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi 6/1 (Mart 2009), 65-77.
JAMA Cangir DBC. Yıldız Orman Ekosisteminde Yer Alan Tipik Toprakların Sınıflandırılması ve Amenajmanları. JOTAF. 2009;6:65–77.
MLA Cangir, D. Boyraz C. “Yıldız Orman Ekosisteminde Yer Alan Tipik Toprakların Sınıflandırılması Ve Amenajmanları”. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, c. 6, sy. 1, 2009, ss. 65-77.
Vancouver Cangir DBC. Yıldız Orman Ekosisteminde Yer Alan Tipik Toprakların Sınıflandırılması ve Amenajmanları. JOTAF. 2009;6(1):65-77.