The Investigation of the Relationship Between Recreation Department Students’ Organizational Factors Affecting Their Academic Achievement and Leisure Management

Yıl 2018, Cilt: 3 Sayı: 2, 233 - 243, 31.12.2018

Fatih Yaşartürk , Hayri Akyüz İsmail Karataş

https://doi.org/10.25307/jssr.485859

Cited By: 8

Öz

The purpose of this research is to examine relationship between recreation department students’ organizational factors affecting their academic achievement and leisure management according to some demographic variables. 309 (196 men and 113 women) people studying at Bartın University School of Physical Education and Sports Recreation Department participated in the research. As a data collection tool, prepared by researchers “Personal Information Form”, developed by Wang, Kao, Huan, & Wu (2011) and Turkish adaptation was made by Akgul and Karakucuk (2015) “Leisure Management Scale: LMS” and developed by Memduhoglu ve Tanhan (2015) “Scale of Organizational Factors Affecting Student Academic Achievement: SOFASAA” were used. In the analysis of the data; according to the demographic characteristics of the participants, t-test and ANOVA were applied to investigate the differences between levels of academic achievement and leisure management, Pearson Correlation test was applied to examine relations between variables. In the findings of the research, there was a significant difference in the t-test results according to the “gender” variable in the SOFASAA total score avarages (p˂0,05) and this difference is in favor of male students. There was no significant relationship between LMS and SOFASAA total score averages according to “age” variables in the correlation test results (p >0,05). On the other hand, in the ANOVA test results, there was a significant difference between the LMS and SOFASAA total scores according to the “class” variable (p˂0,05). In addition, a significant difference was found in the total scores of LMS and SOFASAA according to the variable “participation in recreational activities” (p˂0,05) and this difference was found to be in favor of the group participating in the activities. In the correlation test results, there was a significant positive and low level relationship between the “income” variable with the LMS total scores and in the “leisure attitude” sub-dimension (p˂0,05). Finally, there was a significant relationship between the participants’ mean scores of LMS and SOFASAA (p˂0,05). As a result, participants’ leisure time management and academic achievement levels differed according to variables such as gender, class, participation in recreational activities; it has been determined that there was a significant positive and low level relationship between LMS and SOFASAA and it has been determined that the participants’ level of academic achievement will increase in the positive direction if the participants do leisure management positively and correctly.

Anahtar Kelimeler

Recreation department students, leisure management, academic achievement

Rekreasyon Bölümü Öğrencilerinin Boş Zaman Yönetimi ile Akademik Başarılarını Etkileyen Örgütsel Faktörler Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Öz

Bu araştırmanın amacı
rekreasyon bölümü öğrencilerinin boş zaman yönetimi ile akademik başarılarını etkileyen örgütsel faktörler arasındaki ilişkinin
bazı demografik değişkenlere göre incelenmesidir. Araştırmaya, Bartın
Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Rekreasyon Bölümünde öğrenim
gören 309 (196 erkek ve 113 kadın) kişi katılmıştır. Veri toplama aracı olarak,
araştırmacılar tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu, Wang, Kao,
Huan ve Wu (2011) tarafından geliştirilen ve Türkçe
uyarlaması Akgül ve Karaküçük (2015) tarafından yapılan “Boş Zaman Yönetimi Ölçeği
(BZYÖ)” ve Memduhoğlu ve Tanhan (2013) tarafından geliştirilen “Öğrencilerin Akademik
Başarılarını Etkileyen Örgütsel Faktörler Ölçeği (ÖBEÖFÖ)” Verilerin analizinde,
katılımcıların demografik özelliklerine göre, boş zaman yönetimi ve akademik
başarı düzeyleri arasındaki farklılıkları incelemek amacıyla t-Testi ve ANOVA,
değişkenler arasındaki ilişkilerin incelenmesi için ise Pearson Korelasyon
analizi uygulanmıştır. Araştırmanın bulgularında, t-Testi sonuçlarında
“cinsiyet” değişkenine göre ÖBEÖFÖ toplam puanlarında anlamlı farklılık olduğu
görülmektedir (p˂0,05) ve bu farklılık erkek öğrencilerin lehinedir. Korelasyon
testi sonuçlarında “yaş” değişkenine göre BZYÖ ve ÖBEÖFÖ toplam puan
ortalamaları arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır (p>0,05). Diğer
taraftan, ANOVA testi sonuçlarında “sınıf” değişkenine göre BZYÖ ve ÖBEÖFÖ
toplam puanlarında anlamlı farklılık tespit edilmiştir (p˂0,05). Ek olarak
“rekreatif etkinliklere katılma” değişkenine göre BZYÖ ve ÖBEÖFÖ toplam
puanlarında anlamlı farklılık saptanmıştır (p˂0,05) ve bu farklılığın faaliyetlere
katılan grubun lehinedir. Korelasyon testi sonucunda “gelir” değişkeni ile BZYÖ
“boş zaman tutumu” alt boyutunda pozitif yönde ve düşük düzeyde anlamlı bir
ilişki bulunmuştur (p˂0,05). Son olarak, BZYÖ ve ÖBEÖFÖ toplam puan
ortalamaları arasında pozitif yönde ve düşük düzeyde anlamlı bir ilişki olduğu
belirlenmiştir (p˂0,05). Sonuç olarak, katılımcıların boş zaman yönetimi ve
akademik başarı düzeylerinin cinsiyet, sınıf, rekreatif etkinliklere katılma
gibi değişkenlere göre farklılık gösterdiği; BZYÖ ve ÖBEÖFÖ arasında pozitif
yönde düşük düzeyde bir ilişkinin olduğu ve katılımcıların boş zaman yönetimini
olumlu ve doğru bir şekilde yapması durumunda akademik başarı düzeylerinin de
olumlu yönde artacağı söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Rekreasyon bölümü öğrencileri, Boş zaman yönetimi, Akademik başarı

Kaynakça

• Adair, J. (2006). Etkili zaman yönetimi. (Çev. Ö. Çolakoğlu). İstanbul: Babıali Kültür.
• Ahmann, J. S., & Glock, M. D. (1971). Evaluating pupil growth: principles of tests and measurement (fourth edition). Boston: Allyn and Bacon Inc.
• Akgül, B. M., & Karaküçük, S. (2015). Boş zaman yönetimi ölçeği: Geçerlik- güvenirlik çalışması. International Journal of Human Sciences, 12(2), 1867-1880.
• Bloom, B. S. (1979). İnsan nitelikleri ve okulda öğrenme (Çev. Durmuş Ali Özçelik). Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
• Britton, B.K. & Tesser, A. (1991). Effects of time management practices on college grades. Journal of Educational Psychology, 83(3), 405-410.
• Can, G. (1992). Akademik başarısızlık ve önlenmesi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları No: 550.
• Carter, V., & Good, E. (1973). Dictionary of education (fourth edition). New York: McGraw Hill Book Company.
• Jersild, A. T. (1983). Çocuk psikolojisi. Çev. Gülseren Günçe. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları No: 4.
• Julian, C. & Stanley, K. D. (1972). Educational and psychological measurement and evaluation. New Jersey: Prentice-Hall Inc.
• Karaküçük, S. (2008). “Rekreasyon” boş zamanları değerlendirme. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Macan, T., Shahani, C., Dipboye, Robert L. D., & Phillips, A. P. (1990). College students time management: correlation with academic performance and stress. Journal of Educational Psychology, 82(4), 760-768.
• Memduhoğlu, H. B., & Tanhan, F. (2013). Üniversite öğrencilerinin akademik başarılarını etkileyen örgütsel faktörler ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması, YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi (YYU Journal of Education Faculty), 10(1), 106-124.
• Misra, R., & Mckean, M. (2000). College students’ academic stress and its relation to their anxiety, time management, and leisure satisfaction. American Journal of Health Studies, 16(1), 41-45.
• Nelson, D. B., & Nelson, K. W. (2003). Emotional intelligence skills: Significant factors in freshmen achievement and retention. Paper Presented at the American Counselling Association Conference, Anaheim, CA.
• Sabuncuoğlu, Z., Paşa, M., & Kaymaz, K. (2010). Zaman yönetimi. İstanbul: Beta Yayıncılık.
• Sayan İ. (2005). Yönetici hemşirelerde zaman yönetimi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Tektaş M., & Necla, T. (2010). Meslek yüksekokulu öğrencilerinin zaman yönetimi ve akademik başarıları arasındaki ilişki. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23, 221-229.
• Wang, W.C., Kao C.H., Huan, T. C., & Wu, C.C. (2011). Free time management contributes to better quality of life: a study of undergraduate students in Taiwan. Journal of Happiness Studies, 12(4), 561- 573.
• Wolman, B. B. (1973). Victims of success: Emotional problems of executives. New York: Quadrangle.