Yavaş şehir–sürdürülebilir turizm paradoksu üzerine eleştirel bir bakış

Year 2019, , 40 - 50, 01.01.2019

Yeşim Coşar

https://doi.org/10.24288/jttr.476350

Cited By: 4

Abstract

Daha yeni milenyuma girmeden dünya turizm sektörü ciddi
sorunlarla karşı karşıya kalınca, neler yapılabilir sorusu daha yoğun sorulmaya
ve bizleri düşündürmeye başladı. Nelerdi bu tür sorunlar? Hep belirli tip
ürünlerin pazarlanması, oysa insanlar bir dönemden diğerine farklılık
arayabiliyorlardı. Bir başkası da, hep benzer ülke ya da bölgelerde turizm
faaliyetlerinin görülmesi idi. Bunun için de, farklı bölgelerin ya da ülkelerin
alternatif ürünler olarak turizm piyasası ile tanışması gerekiyordu. Nasıl mı?
Bireysel turizm derken karşısına kitle turizmi çıktı. Sosyal turizm derken lüks
turizm, kültür/şehir turizmi derken kıyı turizminin ortaya çıkması gibi.
Otellerden örnek vermek gerekirse, oda-kahvaltı ya da yarım pansiyonun
karşısına herşey dahilin alternatif olması. Belki de ileride bunun karşısına da
hiçbir şey dahil uygulamasının başlaması. Fast-food (ayakta yemek) derken
birden slow-food (yavaş yemek) konuşmaya başladık. Yavaş yemek hareketinin
başarısı ile birlikte slow-city (yavaş şehir) kavramı oraya çıktı. Bu
çalışmada da paket turlarla yapılan kitlesel turizmin karşısına alternatif olan
yavaş şehir ve yavaş turizm kavramlarına ve bunların turizm bağlamında taşıdığı
zıtlığa değinmeye çalışacağız.Yavaş şehir anlayışının sürdürülebilir kalkınma
ile birbirini desteklediğini görüyoruz. Yavaş şehirlerin var oluş amacı
şehirlerdeki kamu yatırımlarının ve yaşam standartlarının yükseltilmesi, yerel
ekonominin canlanması, kültürel ve doğal kaynakların korunması ve yaşatılması
gibi uygulamalardır. Ancak son yıllarda özellikle ülkemizdeki yavaş şehirleri
incelediğimizde bunun aksine gelişmeler yaşandığı gözlemlenmektedir. Bu
çalışmada yavaş şehirlerin var oluş amacı ile ülkemizdeki uygulamalar üzerine yapılan
çalışmalar incelenerek eleştirel bir bakış
getirilmeye çalışılmıştır.

Keywords

Yavaş şehir, cittaslow, sürdürülebilir turizm

A critical view on the paradox of slow city - sustainable tourism

Abstract

When the world tourism sector faced serious problems before
entering the new millennium, the question of “what could be done?” started to
be asked more intensely in order to make us think. What were these problems?
Firstly, it was marketing of certain types of products. The other problem was
that tourism activities were similar in countries or regions. Therefore,
different regions or countries had to meet the tourism market by introducing
alternative products. While focusing on individual tourism, mass tourism has
emerged such as emergence of luxury tourism, coastal tourism, social and
culture/city tourism. Similarly, as in hotels, all-inclusive concept has
emerged as an alternative product to bed & breakfast or half-board. Perhaps
in the future, nothing inclusive could be an alternative product to all
inclusive. Suddenly slow-food appeared as an alternative to fast-food. With the
success of the slow food movement, the concept of slow-city came out. This
study focuses on the concepts of slow city and slow tourism which are
alternative to mass tourism made with package tours, and the study will analyse
how these two terms conflict with each other in tourism context. The concept of
slow city and sustainable development supports each other. The purpose of
concept of slow cities is to increase public investment and living standards in
cities, to revive the local economy, to protect and maintain cultural and
natural resources. However, in recent years, especially when the slow cities
examined in our country, some developments that go against the spirit slow city
has emerged. This study aims to form a critical view by slow city practice in
our country and the aim of slow cities.

Keywords

cittaslow, Slow city, sustainable tourism

References

• KAYNAKÇA
• Anonim, (2017). http://www.hips.hacettepe.edu.tr/TurkiyeninDemografikDonusumu_220410. pdf. Erişim Tarihi: 01.02.2017.
• Bott, H., Sgobba, A. ve Busch S. (2009). Slow City Concepts. Stuttgart: Universität Stuttgart Städtebau-Institut.
• Cerrutti, M. & Bertoncello R. (2003). Urbanization and Internal Migration Patterns in Latin America. Conferance on African Migration in Comparative Perspective, Johannesburg, Africa, June 4-7.
• Coşar, Y. (2013) Yavaş şehir (cittaslow) olgusunun turist davranışları ve yerel halkın kentsel yaşam kalitesi algısına etkileri. Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi.
• Çakıcı, A. C., Yenipınar, U., Benli, S. (2014). Yavaş şehir hareketi: Seferihisar halkının tutum ve algıları ile yaşam doyumları. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 11 (3): 26-41.
• Ergüven, M. H. (2011). Cittaslow – yaşamaya değer şehirlerin uluslararası birliği: Vize örneği. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 3(2): 1309 -8039 (Online).
• Fullagar, S., Wilson, E. ve Markwell, K. (2012). Startingc Slow: Thinking Through Slow Mobilities and Experiences, İçinde Slow Tourism: Experiences and Mobilities, S. Fullagar, E. Wilson ve K. Markwell (Editörler). Bristol: Channel View Publications.
• Güreşçi, E. & Yurttaş Z. (2008). “Kırsal Göçün Nedenleri ve Tarıma Etkileri Üzerine Bir Araştırma: Erzurum İli İspir İlçesi Kırık Bucağı Örneği”. Tarım Ekonomisi Dergisi, 14(2), 47-54.
• http://cittaslowturkiye.org/#cittaslow (Erişim Tarihi: 01.02.2017). Karabağ, O., Yücel, F.ve İnal, M. E. (2012) .Cittaslow movement: an opportunity for branding small towns and economic development in Turkey. International Journal of Economic- Research, 3c(3): 64-75.
• Karadeniz, C.,B., (2014) Sürdürülebilir turizm bağlamında sakin şehir Perşembe. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. Cilt: 7, Sayı: 29: 1307-9581. www.sosyalarastirmalar.com. (Erişim Tarihi: 05.04.2017)
• Keskin, E. B., (2012). Sürdürülebilir kent kavramına farklı bir bakış: yavaş şehirler (Cittaslow). Paradoks Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi, Cilt:8, Sayı:1, s. 81.
• Knox, P.L. (2005). Creating ordinary places: Slow cities in a fast world. Journal of Urban Design, 10 (1):1-11.
• Knox, P.L. ve Mayer, H. (2012). Small Town Sustainability: Economic, Social and Environmental Innovation. Basel:Birkhäuser.
• Mayer, H. ve Knox, P.L. (2006). Slow cities: Sustainable places in a fast world. Journal of Urban Affairs, 28 (4): 321-334.
• Mutdoğan, S. (2010). Seferihisar örneğinde sakin şehir hareketi / understanding the cittaslow movement through a seferihisar – case study. Gren Age Symposium, ss. 1 – 10. Mimar Sinan Fine Arts University, Faculty of Architecture 6-8 December 2010, İstanbul.
• Özmen, A., ve Can, M. C. (2018). Cittaslow hareketi’ne eleştirel bir bakış. Planlama, 28(2):91-101. | Doi: 10.14744/planlama.2018.95967.
• Pink, S. (2008). Re-thinking contemporary activism: From community to emplaced sociality. Ethnos, 73(2), 163-188.
• Sırım, V.,(2012). Çevreyle bütünleşmiş bir yerel yönetim örneği olarak “sakin şehir” hareketi ve Türkiye’nin potansiyeli. Tarih Kültür ve Sanat Araştırmaları Dergisi, Sayı:1, No.4, 2012, s.119-131.
• Sungur, Z., (2013), Women Entrepreneurship in Slow Cities of Turkey from a Sociological. International Conference on Eurasian Economies, St. Petersburg, http://www.eecon.info/?p=13paperdetail&id=786. (Erişim Tarihi: 19.01.2017).
• Şahin, İ., Kutlu, S., Z., (2014). Cittaslow: Sürdürülebilir kalkınma ekseninde bir değerlendirme. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 2/1 (2014) 55-63.
• Şahinkaya, S., (2010). Bir yerel kalkınma modeli: Cittaslow Seferhisar üzerine değerlendirmeler. http://www.bagimsizsosyalbilimciler.org/. (Erişim Tarihi: 10.11.2017).
• Uslu, A. (2009). Sürdürülebilir Yeşil Kent Fikirleri, Örnekleri ve Türkiye İçin Dersler. 21. Uluslararası Yapı ve Yaşam Kongresi Bildiriler Kitabı, Bursa: TMMOB Mimarlar Odası Yayını.
• Yurtseven, H. R. ve Kaya, O. (2011). Slow tourists: A comparative research based on cittaslow principles. American International Journal of Contemporary Research, 1 (2): 91-98.
• Zhang, K. H. & Song S. (2008). Rural –urban Migration and Urbanization in China Evidence From Time- Series and Cross- Section Anayses. China Economic Rewiew, (14), 386-400.