In high mountain forest stands priority collected on protection function. Erosion control, avalanche and landslide prevention, stone and rock falls, wildlife, recreation and etc. functions have priority for the assessment, however wood production is not taken into consideration as a priority. On the other hand in order to sustain the protection effectiveness for functional sustainability, stability and its sustainability is important as well. In high mountain forests which are located in critical ecosystem conditions individual growth abilities of the trees are become more important for crossing from tree stability to stand stability. At the same time in analysis of the stand structure dynamics in high mountain forest area, stability and stand value data can give distinct parametric results as a separating line factor. In this study significant differences were determined according to the stand stability which changes positively towards subtimberline from tree line. Also both in treeline, timberline and subtimberline stands coniferous individuals have advantage in tree stability than hardwood tree species. Stands in treeline, timberline and subtimberline have significant differences (p≤0.05) according to their stand quality values. According to obtained results mean stand quality value is 4.26 (min. 2.49, max. 4.75) in treeline, in timberline mean stand quality value is 3.63 (min. 2.46, max. 4.64) and in subtimberline stand quality value is 3.26 (min. 1.31, max. 4.39). So it is possible to say that stand quality value decreases towards treeline stands.from sub timberline
Yüksek dağ ormanı basamağı içerisinde yer alan meşcerelerde öncelik koruma fonksiyonu üzerinde toplanmıştır. Erozyon kontrolü, çığ ve heyelan önleme, taş ve kaya yuvarlanması, yaban hayatı, rekreasyon gibi fonksiyonlar açısından değerlendirilme önceliği olan yüksek dağ ormanlarında, odun üretimi hiçbir zaman öncelikli olarak değerlendirmeye alınmamıştır. Diğer taraftan fonksiyonel sürdürülebilirlilik açısından koruyucu orman içerisinde koruma etkinliğinin devam ettirilebilmesi için stabilite kavramı ve sürüdürülebilirliliği oldukça önemlidir. Kritik ekosistem olarak tabir edilen yüksek dağ ormanı basamağı içerisinde tek ağaç istikrarlılığından meşcere istikrarlığına geçişte ağaçların bireysel gelişim eğilimleri çok daha önemli olmaktadır. Aynı zamanda yüksek dağ ormanı basamağı içerisinde meşcere yapılarının değişimlerinin analizinde, stabilite ve meşcere değeri verileri ayrım çizgisi olarak net parametrik bulgular verebilmektedir. Yapılan çalışmada savaş zonundan orman içine doğru giderken meşcere istikrarlığında pozitif olarak anlamlı değişimlerin gerçekleştiği tespit edilmiştir. Ağaç türü olarak ibreli türlerin yapraklılara nazaran gerek savaş zonunda gerekse orman sınırında ve orman içinde istikrarlık açısından avantajlı oldukları belirlenmiştir. Savaş zonu, orman sınırı ve orman sınırı altında yer alan örnek alanlar meşcere değer sınıfları açısından p≤0.05 önem düzeyi ile anlamlı bir farklılık göstermektedir. Savaş zonuna ilişkin 29 örnek alanın ortalama meşcere değeri 4.26 (min. 2.49, max. 4.75), orman sınırında ortalama meşcere değeri 3.63 (min. 2.46, max. 4.64), orman sınırı altında ise ortalama meşcere değeri 3.26 (min. 1.31, max. 4.39)’dır. Dolayısıyla elde edilen sonuçlara göre, yamaç boyunca aşağıdan yukarıya doğru orman sınırına ve savaş zonuna geçerken ortalama meşcere değerinin düştüğü söylenebilir
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | March 1, 2013 |
Published in Issue | Year 2013 Volume: 13 Issue: 1 |