Ergonomic Risk Assessment By Using QEC and REBA

Yıl 2019, Cilt: 3 Sayı: 2, 83 - 96, 30.12.2019

Emin Kahya Sema Söylemez

https://doi.org/10.33720/kisgd.644584

Cited By: 6

Öz

The rim industry is one of the sectors where physical exposures are intense and therefore workers have musculoskeletal disorders. In this study, it is aimed to develop improvement suggestions to determine and reduce the physical strains that workers are exposed to in four machines in manufacturing workshop of a rim factory. The production process of the plant is examined. In the washing, bending, lathe and press machines where transports and strains were much more and ergonomic risk assessments were made with REBA and QEC methods. The improvement proposals to reduce the risks were suggested for two operations. Risk scores were 11, 6, 7 and 11 for REBA, and %85.22, %65.34, %68.18 and %77.27 for QEC methods for washing, bending, lathe and press operations. As a result of the ergonomic improvement suggestion made, operation’s risk score levels 4 and 5 for REBA; %57.95, %69.31 for QEC methods. It has been determined that the financial dimension of the suggestions can be fulfilled to provide a healthier work environment for the employees.

Anahtar Kelimeler

Rim, Ergonomics, Risk assessment, REBA, QEC

Jant Sektöründe QEC ve REBA Yöntemleriyle Ergonomik Risk Değerlendirmesi

Öz

Jant sektörü fiziksel zorlanmaların yoğun olduğu ve bu nedenle de çalışanlarda kas iskelet sistemi rahatsızlıklarının oluştuğu sektörlerden biridir.  Bu çalışmada, bir jant fabrikanın üretim atölyesinde 4 tezgahta işçilerin maruz kaldıkları fiziksel zorlanmaların tespiti ve azaltılması için iyileştirme önerileri geliştirilmesi amaçlanmıştır. İşletmenin üretim süreci incelenmiş, zorlanmaların en fazla olduğu yıkama, kıvırma, torna ve pres tezgahlarında, REBA ve QUEC yöntemleri ile ergonomik risk değerlendirmesi yapılmıştır. İki tezgah için riski azaltacak iyileştirme önerileri geliştirilmiştir.  Yıkama, kıvırma, torna ve presleme işlemleri için; REBA skorları, sırasıyla, 11, 6, 7 ve 11; QEC değerleri %85,22, %65,34, %68,18 ve %77,27 elde edilmiştir. Yapılan ergonomik iyileştirme önerileri sonucunda yıkama ve presleme işlemlerinin; REBA skorları 4 ve 5; QEC değerleri %57,95, %69,31 düzeye indirilebilmiştir. Çalışanlara daha sağlıklı bir çalışma ortamı sağlamak için önerilerin maddi boyutunun yerine getirilebilir düzeyde olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Jant, Ergonomi, Risk değerlendirmesi, REBA, QEC

Kaynakça

• Kahya, E., Çiçek, E. (2019). Seramik sektöründe taşıma işlemlerinde ergonomik risk değerlendirmesi - Bir pilot çalışma. Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi , 7 (1) , 47-58.
• Akay, D., Toksari, M. D. (2009). Ant Colony Optimization Approach for Classification of Occupational Low Back Disorder Risks. Human Factors and Ergonomics in Manufacturing, 19 (1), 1–14.
• Bilir, N. (2011). Meslek Hastalıkları Tanı, Tedavi ve Korunma İlkeleri. Hacettepe Tıp Dergisi, 42(4), 142-157.
• İçağasıoğlu, A., Yumuşakhuylu, Y., Ketenci, A., Toraman, N.F., Maymak Karataş G., Kuru, Ö. & et al. (2015). Burden of Chronic Low Back Pain in the Turkish Population. Turkish Journal of Physical Medicine and Rehabilitation, 61, 58-64.
• Akay, D., Dağdeviren, M., Kurt, M. (2003). Çalışma Duruşlarının Ergonomik Analizi. Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 18(3), 73-84.
• Esen, H. & Fığlalı, N., (2013). Çalışma duruşu analiz yöntemleri ve çalışma duruşunun kas-iskelet sistemi rahatsızlıklarına etkileri. Sakarya Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 17(1), 41-51.
• Sağıroğlu, H., Coşkun, M.B. & Erginel, N. (2015). REBA ile Bir Üretim Hattındaki İş İstasyonlarının Ergonomik Risk Analizi. Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi, 3(3), ÖS:Ergonomi2015, 339-345.
• Atıcı, H., Gönen, D., Oral, A., (2015). Çalışanlarda Zorlanmaya Neden Olan Duruşların REBA Yöntemi ile Ergonomik Analizi. Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi, 3(3), 239-244.
• Duran, F. M., Yeşilova, T., 2015, Manuel Yükleme Yapılan Bir İstasyonda Ergonomik İyileştirme. Süleyman Demirel Üniversitesi Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi, 3(3), 507-510.
• Ulutaş. İ. & Gündüz T. (2017). Otomotiv Kablo İmalatında Ergonomik Risk Analizi. Uludağ Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Dergisi, 22(2), 107-119.
• Gönen, D., Oral, A.D., Ocaktan, M.A.B., Karaoğlan, A., & Cicibaş, A. (2017). Bir Transformatör İşletmesinde Montaj Ünitesinin Ergonomik Analizi. Sakarya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 21(5), 1067-1080.
• Özoğul, B., Çimen, B., Kahya, E. (2018). Bir metal sanayi işletmesinde ergonomik risk analizi. Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi, 6(ÖS: Ergonomi2017), 159 – 175.
• Acar, Ş., Şahin, D , Kahya, E., Sariçiçek, İ. (2019). Soba montaj hattında ergonomik risk değerlendirmesi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Mühendislik ve Mimarlık Fakültesi Dergisi , 27 (1) , 21-39.
• David, C. G. (2005). Ergonomic methods for assessing exposure to risk factors for work- related musculoskeletal disorders, Occupational Medicine, 55, 190-199.
• Chiasson, M.E., Imbeau, D., Major, J., Aubry, K. & Delisle A. (2012). Comparing the Results of Eight Methods Used to Evaluate Risk Factors Associated With Musculoskeletal Disorders, International Journul Of Industrial Ergonomics, 42, 478-488.
• Mert, E. A. (2014). Ergonomik Risk Değerlendirme yöntemlerinin Karşılaştırılması ve Bir Çanta Imalat Atölyesinde Uygulanması. İş Sağlığı ve Güvenliği Uzmanlık Tezi, T.C. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğü, Ankara.
• Koç, S. &, Testik, Ö.M. (2016). Mobilya Sektöründe Yaşanan Kas-İskelet Sistemi Risklerinin Farklı Değerlendirme Metotları İle İncelenmesi Ve Minimizasyonu. Endüstri Mühendisliği Dergisi, 27(2), 2-27.
• Hignett, S. & McAtamney, L. (2000). Rapid Entire Body Assessment (REBA). Applied Ergonomics, 31, 201-205.
• Kocabaş, M. (2009). Ağır ve Tehlikeli İşlerde Çalışan İş Görenlerde Zorlanmaya Neden Olan Çalışma Duruşlarının Analizi, Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Konya.
• Li, G., Buckle, P., 1999, Evaluating Change in Exposure to Risk for Musculoskeletal Disorders – A Practical Tool. University of Surrey for the Health and Safety Executive.
• David, G., Woods, V., Buckle, P. (2003). Musculoskeletal Risk: Assessment Methodologies. Launch Of A New Version Of The Quick Exposure Check. Institute of Chemical Engineers, Human Factors in the Process Industry, March 20th 2003, The Dennison Centre, University of Hull, Cottingham Road, Hull.
• Kesiktaş, N., Özcan, E. (2007). Mesleki kas iskelet risklerinin değerlendirilmesinde güncel teknikler ve quick exposure check (QEC). Mesleki Sağlık ve Güvenlik Dergisi, Ocak, Şubat-Mart, 33-38.
• Özcan, E., Kesiktaş Sakar, N., Alptekin, H. K., Özcan E. E., 2007, Mesleki Kas-İskelet Risklerinin Değerlendirilmesinde QEC Ölçeğinin Türkçe Uyarlamasının Güvenilirliği. İstanbul Tıp Fakültesi, 70,4, 98-102.