AMAÇ: İnfertilite tanısı almış ve karyotip analizi yapılmış 391 vaka (178 kadın, 213 erkek) grubu ve 40 çiftten oluşan kontrol grubunun kromozomal polimorfizmler açısından karşılaştırılması amaçlandı.
GEREÇ VE YÖNTEM: Vaka grubunun kromozom polimorfizmleri, arşivdeki dosyalar ve preparatlar kullanılarak retrospektif değerlendirildi. Kontrol grubuna ait kan örneklerinden kapalı lenfosit kültürü yapılarak karyotip analizi yapıldı.
BULGULAR: Toplam satellit polimorfizmleri (13 ps+,14 ps+, 15 ps+, 21 ps+ ve 22 ps+) kadın vaka grubunda kontrole göre önemli düzeyde yüksek bulundu. Vaka grubunda 1qh+, 9qh-, inv(9), 13ps+, 14ps+, 15ps+, 16qh+, 21ps+ ve 22ps+ polimorfizmlerinin dağılımlarında cinsiyetle ilişkili bir farklılık belirlenmedi. İnfertil kadınlarda en sık 9qh+ (%14,04) varyantına rastlandı. Polimorfizm 9qh+ oranı, kontrol grubuna göre vaka grubunda yüksek olmasına rağmen fark anlamsız bulundu.
SONUÇ: İnfertilite ve kromozom polimorfizmleri arasında olası bir ilişkinin varlığına dair bulgular elde edilmiş olmasına rağmen, bu ilişkinin daha net ortaya konabilmesi için örneklem sayısının artırılması ve geniş kapasiteli yeni teknolojilerin kullanıldığı çalışmaların yapılması gereklidir.
Afyon Kocatepe Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi
19.FEN.BİL.34
OBJECTIVE: It was aimed to compare the group consisting 391 cases (178 females, 213 males) diagnosed with infertility and performed karyotype analysis, and a control group consisting of 40 couples in terms of the chromosomal polymorphisms.
MATERIAL AND METHODS: Chromosomal polymorphisms of the case group were evaluated retrospectively using archive files and preparations. Closed lymphocyte culture was performed from the blood samples of the control group and karyotype analysis was performed.
RESULTS: Total satellite polymorphisms (13 ps+, 14 ps+, 15 ps+, 21 ps+ and 22 ps+) were found to be significantly higher in the female case group than in the control. No gender-related difference was detected in the distribution of 1qh+, 9qh-, inv(9), 13ps+, 14ps+, 15ps+, 16qh+, 21ps+ and 22ps+ polymorphisms in the case group. The most common variant was 9qh+ (14.04%) in infertile women. Although the rate of polymorphism 9qh+ was higher in the case group compared to the control group, the difference was found to be insignificant.
CONCLUSIONS: Although findings regarding the existence of a possible relationship between infertility and chromosomal polymorphisms have been obtained, it is necessary to increase the number of samples and conduct studies using new technologies with a large capacity in order to reveal this relationship more clearly.
19.FEN.BİL.34
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Klinik Tıp Bilimleri |
Bölüm | Makaleler-Araştırma Yazıları |
Yazarlar | |
Proje Numarası | 19.FEN.BİL.34 |
Yayımlanma Tarihi | 5 Nisan 2023 |
Kabul Tarihi | 15 Haziran 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 |