When examining the double bass repertoire from the second half of the twentieth century to the present day, it becomes clear that, similar to other instruments, extended performance techniques are frequently used to achieve different timbres on the double bass, and the number of works incorporating these techniques has increased. The interactive relationship between composers and performers has significantly enriched the instrument’s repertoire, leading to the introduction of many new playing techniques in performance practices. There has been a move beyond standard notation, with the emergence of different notational systems that express new techniques. This use varies from composer to composer. Contemporary composers strive to use the expressive possibilities of instruments to their fullest, and by leveraging modern technological advancements, they seek to create different timbres and compositions. Sometimes, they develop these techniques themselves. This study explains what extended performance techniques on the double bass are, how they are classified, and how they are applied in performance practices. Examples of their use in contemporary solo double bass works are provided. The evaluations and data obtained regarding extended performance techniques and their reflections in composition are presented through descriptive qualitative research methods. The goal is to provide information about extended performance techniques on the double bass within contemporary music, including the repertoire that incorporates these techniques, notation, and performance practices.
Double Bass Extended Performance Techniques 21st Century Music
Yirminci yüzyılın ikinci yarısından günümüze kontrbas repertuarı incelendiğinde, diğer çalgılarda olduğu gibi kontrbasta da farklı tınılar elde edebilmek için genişletilmiş icra tekniklerinin sıklıkla kullanıldığı ve bu teknikleri içeren eserlerin sayıca arttığı görülmektedir. Besteci ve icracı arasındaki interaktif ilişki, çalgı reper tuarlarını oldukça zenginleştirmiş ve bu sayede birçok yeni çalım tekniği icra pratik lerinde yer almaya başlamıştır. Standart notasyonun dışına çıkılmış, yeni tekniklerin ifadesini sağlayan farklı notasyon kullanımları ortaya çıkmıştır. Bu kullanım besteci den besteciye farklılık gösteren bir nitelik de sergilemektedir. Günümüz bestecileri, eserlerindeçalgıların ifadeolanaklarınıüstdüzeydekullanmayaçalışmakta,çağımızın teknolojik imkânlarını da kullanarak farklı tınılar ve kompozisyonlar ortaya çıkart mak istemekte, eserlerinde kimi zaman bu teknikleri kendileri ürettikleri görülmek tedir. Bu çalışmada, kontrbasta genişletilmiş icra tekniklerinin neler olduğu, nasıl sınıflandırıldığı ve icra pratikleri bağlamında nasıl uygulandığı açıklanmış, günümüz repertuarını oluşturan solo kontrbas eserleri içerisinde kullanımlarına örnekler ver ilmiştir. Genişletilmiş icra teknikleri ve bu tekniklerin kompozisyondaki yansıları çerçevesinde yapılan değerlendirmeler ve elde edilen veriler nitel araştırma yöntem lerinden betimleme yoluyla sunulmuştur. Genişletilmiş icra tekniklerinin ortaya kon ması, açıklanması ve notasyonun anlaşılması ile çağdaş müzik içerisinde kontrbasta genişletilmiş icra teknikleri, bu teknikleri içeren repertuar, notasyon ve icra pratikleri hakkında bilgi sahibi olunması hedeflenmektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Müzik (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 26 Temmuz 2024 |
Kabul Tarihi | 19 Eylül 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 11 Sayı: 2 |