Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Türkçe Öğretmenlerin Yöntem Teknikleri Kullanma Durumları ve Yöntem Tekniklere İlişkin Görüşleri

Yıl 2022, Cilt: 6 Sayı: 1, 39 - 59, 30.06.2022
https://doi.org/10.48066/kusob.1024052

Öz

Bu araştırmada Türkçe öğretmenlerinin Türkçe Dersi Öğretim Programı’nda (2006) yer alan dinleme, konuşma, okuma, yazma becerileri ile ilgili yöntem ve teknikleri kullanma durumlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada nicel ve nitel verilerin birlikte değerlendirildiği karma yöntem kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini Trabzon ilinde görev yapan 104 Türkçe öğretmeni oluşturmaktadır. Katılımcılar seçkisiz örnekleme yöntemi ile belirlenmiştir. Araştırmada nicel veriler dijital ortamda oluşturulan “Türkçe Öğretmenlerinin Temel Dil Becerileri Yöntem ve Tekniklerini Kullanma Durumları Anketi” ile toplanmıştır. Araştırma sonucunda konuşma becerisinde, öğrencilerin kendilerini daha rahat ifade etmelerine imkân sağladığı için öğretmenler tarafından en çok serbest konuşma tekniğinin kullanıldığı; dinleme becerisinde ise öğrencilerin derse etkin katılımının sağlanması amacıyla en fazla katılımlı dinlemenin tercih edildiği görülmüştür. Diğer yandan okuma becerisinde, öğrencilerin telaffuz bozukluklarının fark edilerek onlara dönüt verilmesini kolaylaştırdığı için öğretmenler tarafından sesli okuma yönteminin tercih edildiği; yazma becerisinde de öğrencilerin sınırlama olmadan özgürce yazmasına imkân vermesi sebebiyle serbest yazma tekniğinin kullanıldığı belirlenmiştir.

Kaynakça

  • Bilgin, S. (2018). Türkçe öğretmenlerinin ilköğretim Türkçe (6-8. sınıflar) öğretim programında yer alan yazma yöntem ve tekniklerini uygulama durumları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Mersin: Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., Demirel, F. (2016). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
  • Creswell, J. W. (2017). Karma yöntem araştırmalarına giriş (Çev. Mustafa Sözbilir). Ankara: Pegem Akademi.
  • Çarkıt, C. ve Karadüz, A. (2015). Ortaokul yazarlık ve yazma becerileri dersi bağlamında yazma becerisi öğretimi üzerine öğretmen görüşleri. Bartın University Journal of Faculty of Education, 4(2), 364-381.
  • Çarkıt, C. (2019). Türkçe eğitiminde eleştirel dinlemenin/izlemenin önemi ve yeri. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, 16, 180-193.
  • Eyüp, B. ve Kansızoğlu, N. (2021). 6. sınıf Türkçe ders kitaplarındaki konuşma etkinlikleri üzerine bir inceleme. Trakya Eğitim Dergisi, 11(1), 366-385.
  • Güneş, F. (2007). Türkçe öğretimi ve zihinsel yapılandırma. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • İşeri, K. ve Yılmaz, İ. (2009). Dinleme edimine ilişkin etkinliklerin değerlendirilmesi. Dil Dergisi TÖMER Yayınları, 139, 7–24.
  • Karakoç Öztürk, B. ve Altuntaş, İ. (2012). İlköğretim ikinci kademede konuşma eğitimine yönelik öğretmen görüşleri: nitel bir çalışma. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(2), 342-356.
  • Karakoç Öztürk, B. (2016). Yazma becerisine ilişkin süregelen uygulamaların Türkçe Dersi Öğretim Programı (2006) çerçevesinde değerlendirilmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(4), 1921-1945.
  • Kavcar, C. (1995). Türkçe öğretimi. Ankara: Rekmay Basımevi.
  • Kavcar, C., Oğuzkan, F. ve Sever, S. (2005). Türkçe öğretimi. Ankara: Engin Yayınevi.
  • MEB (2006). İlköğretim Türkçe Dersi (6, 7, 8. Sınıflar) Öğretim Programı. MEB Yayınevi, Ankara.
  • MEB (2019). Türkçe dersi (İlkokul ve Ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar) Öğretim Programı. MEB Yayınevi, Ankara.
  • Mete, F. ve Esendemir, N. (2020). Türkçe öğretmenlerinin yazma stratejilerine dair görüşleri. YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1). 579-602.
  • Özdemir, B. ve Özbay, M. (2016). 6+1 analitik yazma ve değerlendirme modelinin Türkçe öğretmeni adaylarının yazma becerilerine etkisi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 4(2), 261-276.
  • Özdoğan, Ü., Sarıçam, İ. ve Topçuoğlu Ünal, F. (2019). Türkçe öğretmenlerinin konuşma yöntem ve tekniklerini kullanma durumları. International Journal of Language Academy, 7(4), 327-341.
  • Richards, J. S. (2003). Current trends in teaching listening and speaking. The Language Teacher, July. Sever, S. (2011). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Sevimli, F. ve Topçuoğlu Ünal, F. (2020). Katılımlı dinleme türünün ortaokul 5. sınıf öğrencilerinin dinlediğini anlama becerisi üzerindeki etkisi. Turkish Studies, 15(2), 1269-1283.
  • Topaloğlu, A. (1989). Dil bilgisi terimleri sözlüğü. Ankara: Ötüken Yayınları.
  • Topçuoğlu Ünal, F. ve Yeğen, Ü. (2013). Türkçe öğretmenlerinin okuma yöntem-tekniklerini ve araç-gereçlerini kullanma durumları. Turkish Studies, 8(4), 1351-1365.
  • Topçuoğlu Ünal, F. ve Dinç, A. (2020) Türkçe öğretmenlerinin yazma yöntem ve tekniklerini kullanma durumları. International Journal of Language Academy, 8(3), 373-389.
  • Yağar, F. ve Dökme, S. (2018). Niteliksel araştırmaların planlanması: araştırma soruları, örneklem seçimi, geçerlik ve güvenirlik. Gazi Sağlık Bilimleri Dergisi, 3(3), 1-10.
  • Yılmaz, İ. (2007). Türkçe öğretiminde dinleme becerisini geliştirmeye yönelik önerilen etkinliklerin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Niğde: Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Turkish Teachers' Use of Method Techniques and Opinions on Method Techniques

Yıl 2022, Cilt: 6 Sayı: 1, 39 - 59, 30.06.2022
https://doi.org/10.48066/kusob.1024052

Öz

In this study, it was aimed to determine the use of the methods and techniques related to listening, speaking, reading and writing skills of Turkish teachers in the Turkish Lesson Curriculum (2006). Mixed method, in which quantitative and qualitative data were evaluated together, was used in the research. The sample of the study consists of 104 Turkish teachers working in Trabzon. Participants were determined by random sampling method. Quantitative data in the research were collected with the "Turkish Teachers' Use of Basic Language Skills Methods and Techniques Questionnaire" created in the digital environment. As a result of the research, it was determined that the free speech technique was mostly used by the teachers in speaking skill, as it allowed the students to express themselves more easily; In the listening skill, it was seen that the most participatory listening was preferred in order to ensure the active participation of the students in the lesson. On the other hand, reading aloud method is preferred by the teachers because it facilitates the recognition of the pronunciation disorders of the students and giving them feedback in reading skills; It has been determined that the free writing technique is used in writing skill as it allows students to write freely without limitations.

Kaynakça

  • Bilgin, S. (2018). Türkçe öğretmenlerinin ilköğretim Türkçe (6-8. sınıflar) öğretim programında yer alan yazma yöntem ve tekniklerini uygulama durumları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Mersin: Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., Demirel, F. (2016). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
  • Creswell, J. W. (2017). Karma yöntem araştırmalarına giriş (Çev. Mustafa Sözbilir). Ankara: Pegem Akademi.
  • Çarkıt, C. ve Karadüz, A. (2015). Ortaokul yazarlık ve yazma becerileri dersi bağlamında yazma becerisi öğretimi üzerine öğretmen görüşleri. Bartın University Journal of Faculty of Education, 4(2), 364-381.
  • Çarkıt, C. (2019). Türkçe eğitiminde eleştirel dinlemenin/izlemenin önemi ve yeri. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, 16, 180-193.
  • Eyüp, B. ve Kansızoğlu, N. (2021). 6. sınıf Türkçe ders kitaplarındaki konuşma etkinlikleri üzerine bir inceleme. Trakya Eğitim Dergisi, 11(1), 366-385.
  • Güneş, F. (2007). Türkçe öğretimi ve zihinsel yapılandırma. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • İşeri, K. ve Yılmaz, İ. (2009). Dinleme edimine ilişkin etkinliklerin değerlendirilmesi. Dil Dergisi TÖMER Yayınları, 139, 7–24.
  • Karakoç Öztürk, B. ve Altuntaş, İ. (2012). İlköğretim ikinci kademede konuşma eğitimine yönelik öğretmen görüşleri: nitel bir çalışma. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(2), 342-356.
  • Karakoç Öztürk, B. (2016). Yazma becerisine ilişkin süregelen uygulamaların Türkçe Dersi Öğretim Programı (2006) çerçevesinde değerlendirilmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(4), 1921-1945.
  • Kavcar, C. (1995). Türkçe öğretimi. Ankara: Rekmay Basımevi.
  • Kavcar, C., Oğuzkan, F. ve Sever, S. (2005). Türkçe öğretimi. Ankara: Engin Yayınevi.
  • MEB (2006). İlköğretim Türkçe Dersi (6, 7, 8. Sınıflar) Öğretim Programı. MEB Yayınevi, Ankara.
  • MEB (2019). Türkçe dersi (İlkokul ve Ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar) Öğretim Programı. MEB Yayınevi, Ankara.
  • Mete, F. ve Esendemir, N. (2020). Türkçe öğretmenlerinin yazma stratejilerine dair görüşleri. YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1). 579-602.
  • Özdemir, B. ve Özbay, M. (2016). 6+1 analitik yazma ve değerlendirme modelinin Türkçe öğretmeni adaylarının yazma becerilerine etkisi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 4(2), 261-276.
  • Özdoğan, Ü., Sarıçam, İ. ve Topçuoğlu Ünal, F. (2019). Türkçe öğretmenlerinin konuşma yöntem ve tekniklerini kullanma durumları. International Journal of Language Academy, 7(4), 327-341.
  • Richards, J. S. (2003). Current trends in teaching listening and speaking. The Language Teacher, July. Sever, S. (2011). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Sevimli, F. ve Topçuoğlu Ünal, F. (2020). Katılımlı dinleme türünün ortaokul 5. sınıf öğrencilerinin dinlediğini anlama becerisi üzerindeki etkisi. Turkish Studies, 15(2), 1269-1283.
  • Topaloğlu, A. (1989). Dil bilgisi terimleri sözlüğü. Ankara: Ötüken Yayınları.
  • Topçuoğlu Ünal, F. ve Yeğen, Ü. (2013). Türkçe öğretmenlerinin okuma yöntem-tekniklerini ve araç-gereçlerini kullanma durumları. Turkish Studies, 8(4), 1351-1365.
  • Topçuoğlu Ünal, F. ve Dinç, A. (2020) Türkçe öğretmenlerinin yazma yöntem ve tekniklerini kullanma durumları. International Journal of Language Academy, 8(3), 373-389.
  • Yağar, F. ve Dökme, S. (2018). Niteliksel araştırmaların planlanması: araştırma soruları, örneklem seçimi, geçerlik ve güvenirlik. Gazi Sağlık Bilimleri Dergisi, 3(3), 1-10.
  • Yılmaz, İ. (2007). Türkçe öğretiminde dinleme becerisini geliştirmeye yönelik önerilen etkinliklerin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Niğde: Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Toplam 24 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Erhan Durukan 0000-0001-9600-3190

Ramazan Güner 0000-0001-6955-4931

Arslan Volkan Turan 0000-0002-4829-8841

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 6 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Durukan, E., Güner, R., & Turan, A. V. (2022). Türkçe Öğretmenlerin Yöntem Teknikleri Kullanma Durumları ve Yöntem Tekniklere İlişkin Görüşleri. Kuram Ve Uygulamada Sosyal Bilimler Dergisi, 6(1), 39-59. https://doi.org/10.48066/kusob.1024052

Social Sciences: Theory & Practice is an international scientific journal for the publication of research and studies covering all aspects of social sciences and related discipline


Creative Commons Lisansı