OTHERALIZATION OF NATURE IN FOLK HORROR CINEMA

Yıl 2024, Cilt: 17 Sayı: 47, 1242 - 1266, 23.09.2024

Nuray Hilal Tuğan

https://doi.org/10.12981/mahder.1453503

Öz

Folk horror cinema, as a subgenre that deals with folkloric elements within horror cinema conventions, was initially characterized by the 1968 films Witchfinder General, The Blood on Satan's Claw (1971) and 1973 The Wicker Man. It can be seen that similar themes attributed to the folk horror subgenre are repeated in a number of British horror films, especially those shot in the late 1960s and 1970s. Interest in the subgenre has increased again with a series of recent films, and these narratives, nourished by rural landscapes, superstitions and mythological stories, have allowed contemporary horror cinema to address the frightening and interesting aspects of folkloric elements. These films have a deep relationship with the folklore, superstitions and folk stories of certain cultures and communities, and the uncannyness of nature constitutes one of the basic themes of folk horror films. Rather than classifying similar films that repeat these themes as a subgenre, the study aims to reveal the ways in which nature is established and represented as the other in recent examples of folk horror cinema. In these films, which focus especially on stories of isolation in rural areas, the relationship between nature and humans is handled through horror elements. For this purpose, the forms of representation of nature and rural in folk horror cinema in the films The Witch (2015), The Ritual (2017), Midsommar (2019), Gretel and Hansel (2020), Antlers (2021), Lamb (2021) and Men (2022). It was examined with a film analysis model based on genre film criticism, which includes the categories of Film Style, Social Context and Industrial Context, and it was seen that the patriarchal and anthropocentric perspective on the relationship between nature, women and civilization was reproduced in these films.

Anahtar Kelimeler

Folk Horror Cinema, Horror Cinema, The Other, Nature-Culture Opposition, Folkloric Elements in Cinema

FOLKLORİK KORKU SİNEMASINDA DOĞANIN ÖTEKİLEŞTİRİLMESİ

Öz

Folklorik unsurları korku sineması uylaşımları içerisinde ele alan bir alttür olarak folklorik korku sineması başlangıçta 1968 tarihli Witchfinder General, The Blood on Satan’s Claw (1971) ve 1973 tarihli The Wicker Man filmleri ile karakterize edilmektedir. Özellikle 1960’ların sonu ve 1970’lerde çekilen bir dizi İngiliz korku filminde folklorik korku alttürüne atfedilen benzer temaların tekrar edildiği görülmektedir. Alttüre olan ilgi ise yakın tarihli bir dizi filmle birlikte yeniden artmış, kırsal manzaralar, batıl inançlar ve mitolojik öykülerden beslenen bu anlatılar çağdaş korku sinemasına folklorik öğelerin korkutucu ve ilgi çekici yönlerini ele almaya olanak sağlamıştır. Bu filmler belirli kültür ve toplulukların folkloru, batıl inançları ve halk öyküleriyle derin bir ilişki içerisinde bulunmakta ve doğanın tekinsizliği folklorik korku filmlerinin temel temalarından birini oluşturmaktadır. Çalışmada bu temaları tekrarlayan benzer filmlerin bir alttür olarak sınıflandırılmasından ziyade, yakın tarihli folklorik korku sineması örneklerinde doğanın öteki olarak kurulma ve temsil biçimlerinin ortaya konulması amaçlanmaktadır. Özellikle kırsal bölgelerdeki yalıtılmışlık hikayelerine odaklanan bu filmlerde doğa ve insan ilişkisinin ele alınma biçimleri korku öğeleri üzerinden gerçekleşmektedir. Bu amaç doğrultusunda The Witch (2015), The Ritual (2017), Midsommar (2019), Gretel ve Hansel (2020), Antlers (2021) ile Lamb (2021) ve Men (2022) filmlerinde doğanın ve kırsalın folklorik korku sinemasında temsil biçimleri Film Stili, Toplumsal Bağlam ve Endüstriyel Bağlam kategorilerini içeren tür filmi eleştirisi temelli bir film çözümleme modeli ile incelenmiş ve bu filmlerde özellikle doğa, kadın ve kültür ilişkisine ataerkil ve antroposentrik bakış açısının yeniden üretildiği görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Folklorik Korku Sineması, Korku Sineması, Öteki, Doğa-Kültür Karşıtlığı, Sinemada Folklorik Öğeler

Kaynakça

• Abisel, N. (1999). Popüler sinema ve türler. İstanbul: Alan Yayıncılık.
• Akın, H. (2022). Ortaçağ Avrupası’nda cadılar ve cadı avı. İstanbul: Alfa Yayınları.
• Buckland. W. (2018). Sinemayı anlamak. (çev.: T. Göbekçin). İstanbul: Hayalperest.
• Cherry, B. (2014). Korku. (çev.: M. Zorlukol), İstanbul: Kolektif Kitap.
• Dundes, A. (2005), Folklor nedir?, (çev.: G. Aydın), Millî Folklor, 65, 127-129.
• Edgar-Hunt, R. vd. (2012). Senaryo yazımı. (çev.: S. Aytaç), İstanbul: Literatür Yayınları.
• Güçhan, G. (1999). Tür sineması, görüntü ve ideoloji. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
• Güçlü, B. A. vd. (2002). Sarp Erk Ulaş felsefe sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• Hall, S. (2017). Temsil kültürel temsiller ve anlamlandırma uygulamaları. (çev.: İdil Dündar). İstanbul: Pinhan Yayıncılık.
• Keetley, D. (2021). Dislodged anthropocentrism and ecological critique in folk horror: From ‘Children of the Corn’ and The Wicker Man to ‘In the Tall Grass’ and Children of the Stones. Gothic nature new directions in ecohorror and the ecogothic. Gothic Nature Journal, 2, 13-36.
• Keetley, D. - Heholt, R. (2023). Introduction. Folk Horror: New Global Pathways, (ed.: Dawn Keetley). UK: University of Wales Press.
• Keleş, R. vd. (2009). Çevre politikası. Ankara: İmge Yayınevi.
• Kuhn, A. - Westwell, G. (2012) A dictionary of film studies. Oxford: Oxford University Press.
• Manes, C. (1992). Nature and silence. Environmental Ethics, 14(4), 339-350.
• Mutlu, E. (1998). İletişim sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• Neale, S. (1990). Questions of genre. Screen, 31(1), 45-66.
• Özden, Z. (2004). Film eleştirisi film eleştirisinde temel yaklaşımlar ve tür filmi eleştirisi. Ankara: İmge Kitabevi.
• Paglia, C. (2014). Cinsel kimlikler: Nefertiti’den Emily Dickinson'a sanat ve çöküş. (çev.: Anahid Hazaryan - Fikriye Demirci), İstanbul: Epos Yayınları.
• Plumwood, V. (2023). Feminizm ve doğaya hükmetmek. (çev.: B. Ertür), İstanbul: Metis Yayınları.
• Rodgers, D. A. (2019). Something ‘wyrd’ this way comes: Folklore and British Television. Folklore, 130 (2), 133-152.
• Ryan, M. - Kellner, D. (1997). Politik kamera. (çev.: E. Özsayar), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Schatz, T. (1981). Hollywood genres. Philadelphia: Temple University Press.
• Scovell, A. (2017). Folk horror: Hours dreadful and things strange Gothic Studies. Leighton Buz-zard: Auteur Publishing.
• Scovell, A. (2018). Where to begin with folk horror. British Film Institute.
• Wood, R. (1997b). Amerikan korku filmine devrimsel açıdan bir bakış II. (çev.: N. Yeğinobalı), 25. Kare, 20, 71-77.