FROM THE DANGEROUS MANAGEMENT OF THE ANCIENT AGES TO TODAY'S ESSENTIAL REGIME: DEMOCRACY

Yıl 2023, Sayı: 37, 1 - 16, 30.05.2023

Abdulvahap Akıncı Emrullah Mert Koyuncu

https://doi.org/10.20875/makusobed.1151510

Öz

When we talk about democracy today; rather than a form of government, it is considered to be the most righteous, indispensable, and even sacred concept. However, the concept of democracy has had different meanings throughout history. The concept of democracy was considered as a dangerous, unfavorable, and corrupted form of government by Aristoteles and Platon in its place of birth, Ancient Greek. Different types of democracy emerged after the 19th century. When these differences are considered, the question “Is democracy then and democracy now similar” comes to mind. In this study, comparisons have been made between ancient and modern democracy. By making a comparative analysis, the change in the concept of democracy has been tried to be examined.

Anahtar Kelimeler

Democracy, Plato, Aristotle, Liberal Democracy, Democracy, Plato, Aristotle, Liberal Democracy

ANTİK ÇAĞIN TEHLİKELİ YÖNETİMİNDEN GÜNÜMÜZÜN VAZGEÇİLMEZ REJİMİNE: DEMOKRASİ

Öz

Günümüzde demokrasi denildiğinde, bir yönetim biçimi olmaktan ziyade, insan için en doğru, en iyi ve vazgeçilmez hatta ve hatta kutsal olan bir şey olarak anlaşılabiliyor. Hâlbuki tarihin farklı dönemlerinde demokrasi kavramına farklı anlamlar yüklenmiştir. Demokrasi kavramı doğduğu Antik Yunan’da Aristoteles ve Platon tarafından tehlikeli, sakıncalı veya doğru olandan bozulmuş bir yönetim biçimi olarak görülmüştür. 19. yüzyıl sorasında demokrasinin farklı çeşitleri ortaya çıkmıştır. Bu farklılıkları göz önünde bulundurunca acaba o günün demokrasisi ile bugünün demokrasisi aynı şey mi sorusu akla geliyor. Bu çalışmada Antik dönem demokrasisi ile modern dönem demokrasisi kıyaslanarak, karşılaştırmalı bir analiz yapılarak, demokrasi kavramının zaman içinde değişimi irdelenmeye çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Demokrasi, Platon, Aristoteles, Liberal Demokrasi

Kaynakça

• Acar, H. (2018). Aristoteles’te Uygulanabilir En İyi Rejim Olarak Anayasal Yönetim Kavramı, Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 9(16). 2219-2231. https://doi.org/10.26466/opus.481630
• Akıncı, A. (2011). Demokrasi ve Liberalizmin Zorunlu Birlikteliği, Paradoks Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi, 7(1). 7-28. https://dergipark.org.tr/en/pub/paradoks/issue/16356/171244
• Aktan, C. C. (1999). Demokrasi, Liberalizm ve Sınırlı Devlet. Yeni Türkiye Dergisi, 5(25). 142-145.
• Aktaş, M. (2015). Demokrasi Kavramına Eleştirel Bir Bakış, Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(1), 87-105. DOI: 10.18506/anemon.92965
• Aristoteles (2013). Politika, (Çeviren Mete Tunçay), İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Dahl, R. A. (2001). Demokrasi Üstüne. (Çev.: Betül Kadıoğlu), Ankara: Phoenix Yayınevi.
• Demir, N. (2010). Demokrasi ve Modern Demokrasilerin Temel Prensipleri. Ege Academic Review, 10(2). 597-611. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/558360
• Demirci, F. (2009). Platon’da Cumhuriyet-Demokrasi Gerilimi: Geçmişteki Bir İkilemin Günümüze Uzanan Etkileri. Journal of Azerbaijani Studies, 12(1-2). 113-127. http://dspace.khazar.org/jspui/bitstream/123456789/909/1/9.pdf
• Diamond, L. and Plattner, M. F. (1995). Demokrasinin Küresel Yükselişi, Türk Demokrasi Vakfı, içinde: Mark F. Plattner, “Demokrasi Anı”, Yetkin Yayınları, Ankara.
• Dinçkol, B. (2017). Atina Demokrasisinden Roma Cumhuriyetine- "Demos"tan "Populus Romanus"a. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 23(3). 751 – 765. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/456981
• Dursun, D. (2006), Siyaset Bilimi, 3. Bası, İstanbul: Beta Yayınevi.
• Dworkin, R. (2006). Liberalizm, Liberaller ve Cemaatçiler. (Çev.: Eylem Özkaya), (Haz.: Andre Bertén, Pablo daSilveira ve Hereve Pourtois), Ankara: Dost Kitapevi. Ekici, S. (2015). Hayek’te Özgürlük Demokrasi İlişkisi. Akademik Yaklaşımlar Dergisi, 6 (2).84-103. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/269486
• Fukuyama, F. (1999). Tarihin Sonu ve Son İnsan, (çev. Zülfü Dicleli), Gün İstanbul: Yayınevi.
• Gülcan, N. Y. (2011). Platon ve İdeal Devleti, Antik Yunan’da Felsefe ve Çağımıza Etkileri, (Ed. Yavuz Kılıç), Doğu Batı Yayınları, Ankara.
• Güzel, M. N. (2018). Antik Demokrasi ve Modern Demokrasi Kavramlarının Kuvvetler Ayrılığı İlkesi Çerçevesinde Değerlendirilmesi. DÜHFD, 23(38). 205-231. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/475433
• Hakyemez, Y. Ş. (2000). Militan Demokrasi ve 1982 Anayasası. 1. Baskı, Ankara: Seçkin Yayınevi.
• Heywood. A. (2016). Siyaset, Ankara, Adres Yayınları.
• Huntington, S. P. (2007). Üçüncü Dalga: 20. Yüzyıl Sonlarında Demokratlaşma, (Çev.: Ergun Özbudun), Ankara: Türk Demokrasi Vakfı Yayınları.
• Hüner, M. F. (2013). Antik Yunan Demokrasisi – Modern Demokrasi Karşılaştırması, Hukuk ve Adalet, Eleştirel Hukuk Dergisi, 5(13). 183 – 203.
• Jesse, E. (1994). Typologie politisc-her Systeme der Gegenwart, in:Grundwissen Politik, Hrsg.: Bundes-zentrale für politische Bildung, 2. Auf-lage, Bonn.
• Jowitt, K. (1995). Yeni Dünya Düzensizliği, (Çev. Levent Köker), (Haz. Larry Diamond ve Marc F. Plattner), Demokrasinin Küresel Yükselişi, Ankara: Yetkin Yayınları.
• Kapani, M. (2003). Politika Bilimine Giriş. 15. Baskı, Ankara: Bilgi Yayınevi
• Keyman, E. F. (1999). Türkiye ve Radikal Demokrasi, İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
• Kışlalı, A. T. (1984). Eski Yunan’da Demokrasi ve Demokratik Düşünce. Amme İdaresi Dergisi. 1. 63-77.
• Klein, A. (2000). Der Diskurs Der Zivilgesellschaft. Politische Kontexte und demokratietheoretische Bezüge der neueren Begriffsverwendung, Münsteraner Diskussionspapiere zum Nonprofit-Sektor – Nr. 06, Münster.
• Köker, L. (1996), “Radikal Demokrasi”, Diyalog, Sayı: 1.
• Kutlu, A. (2019). Antik ve Modern Demokraside Siyasetin Kişiselleştirilmesi: Devlet Adamı Figürü. Doktora Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Lipson, L. (1999). Demokrasinin Felsefesi, (Çev.: Mustafa Erdoğan), (Haz.:Atilla Yayla), Sosyal ve Siyasal Teori, 2. Baskı, Ankara: Siyasal Kitabevi. .17-23.
• Özcan, M. (2009). Temel Dayanakları Bakımından Demokrasi: Antik ve Modern. Toplum ve Demokrasi, 3(6-7). 125-148. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/210930
• Platon (1980). Devlet. (Çev. Sabahattin Eyüboğlu), Remzi Kitabevi, İstanbul.
• Plattner, M. F. (1995). Demokrasi Anı, (Çev.: Ergun Özbudun), (Haz.:Larry Diamond ve Marc F. Plattner), Demokrasinin Küresel Yükselişi, Ankara: Yetkin Yayınları.
• Sağır, M. (2004). Demos’un Genişlemesi ve Temsili Demokrasiden Küresel Doğrudan Demokrasiye. Amme İdaresi Dergisi, 7 (3). 1-15.
• Sartori, G. (2014). Demokrasi Teorisine Geri Dönüş, Tunçer Karamustafaoğlu/ Mehmet Turan (Çev.), Sentez Yayıncılık, İstanbul. 417-420.
• Schmidt. M. G. (2001). Demokrasi Kuramına Giriş, (Çev.: M. Emin Köktaş), Ankara: Vadi Yayınları.
• Şenel, A. (1996). Siyasal Düşünceler Tarihi, Bilim ve Sanat Yayınları, Ankara,
• Topakkaya, A. ve Özyürek Şahin, B. (2015). Sakıncalı Rejim Demokrasi, Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi, 20. 191-210.
• Usta, S., Akıncı, A. (2012). Müzakereci demokrasilerde sivil toplum kuruluşlarının rolü”. PARADOKS Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi, 8(2): 83-98. https://dergipark.org.tr/en/pub/paradoks/issue/16353/171232
• Uygun, O. (2015). Devlet teorisi. 2. Baskı. İstanbul: XII Levha Yayıncılık.
• Yayla, A. (2002), Siyaset Teorisine Giriş, 2. Baskı, Ankara: Liberte Yayınları.
• Yıldızdöken, Ç. (2015). Platon’da Demokratia Kavramı, Kaygı Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi, 25. 59-76. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/271208
• Yumer, R., “Hayek’çi Liberalizmin Temel İlkeleri”, Siyasal ve Sosyal Teori Seçme Yazılar.
• Zakaria, F. (1999). İlliberal Demokrasinin Yükselişi”, (Çev. ve Haz.: Atilla Yayla). Sosyal ve Siyasal Teori, 2. Baskı, Ankara: Siyasal Kitabevi.Kaynak iki, Kaynak iki, Kaynak iki, Kaynak iki, Kaynak iki, Kaynak iki, Kaynak iki, Kaynak iki, Kaynak iki, Kaynak iki, Kaynak iki, Kaynak iki, Kaynak iki