ORYANTİRİNG UYGULAMALARININ COĞRAFYA ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÖZYETERLİK ALGILARINA ETKİSİ

Yıl 2013, Sayı: 27, 1 - 14, 02.10.2013

Fikret Tuna , Fikret Tuna , Ali Balcı

Öz

Oryantiring; coğrafya eğitiminde harita kullanma, arazi çalışmaları,
coğrafi bilgileri sorgulama, yorumlama ve değerlendirme becerilerinin birlikte
geliştirilmesinde kullanılabilecek önemli yöntemlerden biridir. Bu çalışmada
oryantiring uygulamalarının, harita kullanma, arazi çalışması, sorgulama,
yorumlama ve değerlendirme becerileri ile genel olarak oryantiring hakkındaki
özyeterlik algılarına etkisi tespit edilmeye çalışılmıştır. Bu amaçla, 46 coğrafya
öğretmenliği 5. sınıf öğrencisi örneklem olarak alınmış ve ön test-son test
deneysel araştırma modeli kullanılmıştır. Katılımcılarla bir oryantiring
uygulaması gerçekleştirilmiştir. Katılımcılara uygulama öncesinde ve
sonrasında uygulanan anket ile çalışmanın amacına ilişkin veriler toplanmıştır.
Verilerin çözümlenmesi ve analizinde SPSS yardımıyla aritmetik ortalama ve
Wilcoxon Signed Ranks testi kullanılmıştır. Uygulama sonrasında, oryantiringin
katılımcıların harita kullanma becerilerine ilişkin özyeterlik algılarını %56,
arazi çalışması becerilerine ilişkin özyeterlik algılarını %66 ve sorgulama,
yorumlama ve değerlendirme becerilerine ilişkin özyeterlik algılarını %57
oranında artırdığı tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Oryantiring, harita okuryazarlığı, arazi uygulamaları, özyeterlik, coğrafya eğitimi.

Kaynakça

• Akınoğlu, O. (2005). Coğrafya Eğiminin Etkililiği ve Sorunları, Marmara Coğrafya Dergisi, 12, 77-96.
• Alkış, S. (2008). Coğrafya Öğretiminde İnceleme Gezileri ve Arazi Çalışmaları. Coğrafya Öğretiminde Yöntem ve Yaklaşımlar. Aktif Yayınları: İstanbul.
• Balcı, A. (2010). The Opinions of The Geography Teacher Candidates About The Place of Field Trips in Geography Teaching, Education, 130(4), 570-571.
• Balcı, A. (2012). Coğrafya Öğretmeni Adaylarının Batı Anadolu’daki Coğrafi Arazi Uygulamalarına İlişkin Deneyimleri: Nitel Bir Araştırma, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 2(12), 971- 997.
• Bandura, A. (1977). Self-efficacy: Toward A Unifying Theory of Behavioral Change, Psychological Review, 84(2), 191-215.
• Bandura, A. (1986). Social Foundation of Thought and Action: A Social Cognitive Theory. Prentice Hall: NJ.
• Bandura, A. (1994). Self-efficacy: Encyclopedia of Human Behavior, Encyclopedia of Mental Health. Academic Pres. 4: 71–81
• Buğdaycı, İ., Bildirici, İ. Ö. (2009). Harita Kullanımının Coğrafya Eğitimindeki Önemi, 12. Türkiye Harita Bilimsel ve Teknik Kurultayı, Ankara.
• Çolakoğlu, T., Yenel, F. (2003). Üniversite öğrencilerinin orienteering sporuna katılım nedenleri ve beklentileri üzerine bir araştırma. I. Gençlik boş zaman ve doğa sporları sempozyumu, Gazi Üniversitesi, 21 – 22 Mayıs 2003, Ankara.
• Demiralp, N. (2008). Coğrafya Eğitiminde Harita ve Küre Kullanım Becerileri, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(3), 323-343. Demiralp, N. (2009). Haritalarla Öğrenme, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(4), 955-973.
• DFEE (1999). The National Geography Curriculum For England, Department for Education and Employment, GB.
• Doğanay, H. (1993). Coğrafya’ya Giriş: Metodlar, İlkeler ve Terminoloji. Ankara: Gazi Büro kitabevi.
• Doğanay, H. (2002). Coğrafya Öğretim Yöntemleri. Aktif Yayınları: Erzurum.
• Eser Ünaldı, Ü. (2012). Eğitim fakültesi öğrencileri ve öğretmenler için harita bilgisi ve uygulamaları. Harita ile ilgili genel bilgiler ve uygulamalar. Gazi kitabevi. Ankara.
• Fuller, I., Edmondson, S., France, D., Higgitt D., Ratinen I. (2006). International Perspectives on The Effectiveness of Geography Fieldwork For Learning, Journal of Geography in Higher Education, 30(1), 89-101.
• Garipağaoğlu, N. (2001). Gezi–Gözlem Metodunun Coğrafya Eğitimi ve Öğretimindeki Yeri, Marmara Coğrafya Dergisi, 4, 13-30.
• GESP (1994). Geography For Life National Geography Standards. Geography Education Standards Project, National Geographic Society, Washington DC.
• IOF (2012). International Orienteering Federation. http://orienteering.org/about-the-iof/national-federations/ , 12.08.2012 tarihinde edinilmiştir.
• İncekara, S., Karatepe, A., Karaburun, A. (2008). Ortaöğretim Coğrafya Derslerinde CBS Yoluyla Harita Okuma Becerisinin Kazandırılmasınıa Yönelik Bir Uygulama, Marmara Coğrafya Dergisi, 17, 97-110.
• Kent, A. (1999). Fieldwork in The Geography Curriculum, International Perspectives and Research Issues, 8(2), 159-163.
• Kızılçaoğlu, A. (2007). Harita Becerilerine Pedagojik Bir Bakış, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18, 341-358.
• Lee, W.S. (2005). Encyclopedia of School Psychology. Sage Publication. MEB (2005a). Ortaöğretim Coğrafya Dersi Öğretim Programı. Milli Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu, Ankara.
• MEB (2005b). 6 ve 7. Sınıflar Sosyal Bilgiler Dersi Öğretim Programı. Milli Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu, Ankara.
• Özaltın, O, Gül, A.(2006). Orienteering (hedef bulma) etkinliğinin önemi ve ülkemizdeki durum analizi. Turizm ve Mimarlık Sempozyumu, 28-29 Nisan 2006, Antalya.
• Robinson, A. H., Morrison J. J., Muehrcke, P. C., Kimerling, A. J., Guptill, S. C. (1995). Elements of Cartography. John Wiley & Sons, Inc., New Jersey, 9.
• Scott, I., Fuller, I., Gaskin, S. (2006). Life Without Fieldwork: Some Lecturers' Perceptions of Geography and Environmental Science Fieldwork, Journal of Geography in Higher Education, 30(1), 161-171.
• Tanrıkulu, M. (2011). Harita ve Pusulanın Farklı Bir Kullanım Alanı: Oryantiring, Milli Eğitim, 191, 120-126.
• Tuna, F. (2012). Current Situation and Analysis of Geography Teachers’ Active Learning Knowledge and Usage in Turkey, Educational Research and Reviews, 7, 18, 393-400.
• Tuna, F., Demirci, A, Gültekin, N. (2012). Temel Coğrafi Bilgi ve Beceriler Toplumda Ne Ölçüde Kullanılıyor? Yön, Konum ve Harita Becerilerinde Mevcut Durum Analizi, Milli Eğitim, 41, 195, 211-227.
• Tuna, F., İncekara, S. (2010). Coğrafya Eğitiminde Beceriler. Coğrafya Eğitiminde Kavram ve Değişimler. Pegem Akademi, Ankara.