Objectives: This study investigates the estrogen-like effects of
resveratrol (RES) in female rats.
Materials and Methods: In this two-step study on estrogenlike
activity of RES, immature female rats (21 days old) were used
in the first step and pubertal female rats (28 days old) with primary
ovarian failure (POF) induced by 4-vinylcyclohexene diepoxide
(VCD) were used in the second step. Possible agonistic and/or
antagonistic effects of RES were investigated by using several
parameters including the ratios of uterine/body weights (UBW),
uterine dry/wet weights (UDWW) and body weight increase
(BW%), bone density measurement, serum estradiol and vitamin
D levels and histological evaluation.
Results: In immature rats, RES resulted in an increase in UBW
equal to that produced by 17 alpha-ethinyl estradiol (17alphaEE).
The minimum effective dose for RES was 10 mg/kg. This effect
was not decreased by tamoxifen but was significantly antagonized
by fulvestrant. Similarly, tamoxifen did not abolish the effects of
RES completely in rats with POF. However, in rats with VCDinduced
POF, tamoxifen resulted in lower UBW values and
estradiol levels were significantly higher in 17alphaEE-treated,
RES+tamoxifen-treated and 17 beta-estradiol (17betaE)-treated
rats compared to control animals.
Conclusion: The dose of RES may be important in terms of
estrogenic activity and even RES may modulate the effects of
estrogen.
Estrogen Resveratrol 4-vinylcyclohexene diepoxide Primary ovarian failure
Amaç: Çalışmamızda resveratrol (RES)’ün dişi sıçanlarda oluşturduğu estrojenik etkilerin incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızın ilk aşamasında, RES’ün, immatür (21 günlük) dişi sıçanlarda, 2. aşamasında 4-vinilsiklohekzen diepoksid (VCD) enjeksiyonu ile primer over yetmezliği (POY) oluşturulan puberte dönemindeki (28 günlük) dişi sıçanlarda oluşturduğu estrojenik etkileri incelenmiştir. RES’ün agonist ve/veya antagonist etkileri çeşitli parametreler kullanılarak araştırılmıştır. Bu parametreler uterus ağırlığı/vücut ağırlığı oranları(UA/VA), uterus kuru ağırlığı/uterus yaş ağırlığı oranları (UKA/UYA), VA artış oranları, kemik dansitometresi, serum estradiol ve vitamin D değerleri ve histolojik değerlendirmedir. Bulgular: İmmatür sıçanlarda UA/VA oranları değerlendirmesinde RES, UA/VA oranını 17 alfa-etinil estradiol (17alfaEE)’e benzer bir şekilde arttırmıştır. En düşük anlamlı etki 10 mg/kg RES dozunda görülmüştür. Bu etki tamoksifen ile azalmazken fulvestrant ile anlamlı bir şekilde antagonize edilmiştir. POY oluşturulmuş dişi sıçanlarda da tamoksifen, RES’ün etkilerini tamamen ortadan kaldırmamıştır. UA/VA değerleri açısından POY geliştirilmiş sıçanlarda VCD+RES10mg/kg+tamoksifen verilen grubun ortalama değerlerinin, VCD+RES 10mg/kg verilen grubun ortalama değerlerinden daha düşüktür. POY geliştirilmiş sıçanlarda estradiol değerleri incelendiğinde, VCD+17alfaEE, sıçanlarda VCD+RES 10mg/kg+tamoksifen ve VCD+17 betaestradiol (17betaE) verilen gruplarda estradiol değerlerinin kontrol değerlerine göre anlamlı derecede arttığı gözlenmektedir. Sonuç: Çalışmamızın sonucuna göre estrojenik aktivite açısından RES’ün dozu önemli bir faktör olabilir ve RES’ün estrojen modülatörü olarak etki ettiği söylenebilir
Estrojen Resveratrol 4-vinilsikloheksen diepoksid Primer over yetmezliği