BİR EĞİTİM HASTANESİNDE ASİSTAN HEKİMLERİN DELİRYUM TANISINA YÖNELİK TUTUM VE ÖNCELİKLERİ

Yıl 2004, Cilt: 17 Sayı: 3, 99 - 104, 29.06.2015

M. Kuşcu Volkan Topçuoğlu Aylan Gönentür Yasin Bez Çağrı Yazgan Nurhan Fıstıkçı Duygu Biçer Ali Keyvan

Öz

Amaç: Çalışmanın amacı klinik eğitimleri sırasında hekimlerin delirium tanısını oluştururken tutumlarının ve buna eşlik eden müdahalelerdeki önceliklerinin saptanmasıdır. Yöntem: Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’nin farklı kliniklerinde eğitimlerine devam eden yetmişbeş asistan hekim delirium tanısına yönelik tutum ve tedavi önceliklerini sorgulayan 14 sorudan oluşan bir değerlendirmeyi tamamladılar. Sonuçlar: Yönelim güçlükleri, bilinç bulanıklığı ve halüsinasyonlar en sık gözlenen delirium semptomları olarak saptandı. Deliryum tanısına yönelik en sık başvurulan metodun biyokimyasal değerlendirme olduğu belirlendi. Genelde % 50 oranında etiyolojik faktörlerin saptanabildiği gözlemlenirken, en sık etiyolojik faktor olarak metabolik nedenler bildirildi. Katılımcıların çoğunluğu etiyolojiye yönelik tedaviyi tercih ederken (% 94.7), en sık kullanılan medikasyonun haloperidol olduğu saptandı. Tartışma: Deliryum gündelik klinik pratiğin içerisinde önemli bir acil durumdur. Çalışmamızın Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi genelinde delirium takip ve tanısında uygun klinik yaklaşım rehberlerinin oluşturulmasına ve sık gözlenen bu klinik durumun tedavi ve prognozuna katkıda bulunacağını umuyoruz.

Anahtar Kelimeler: Deliryum, Klinik pratik

Anahtar Kelimeler

-

Kaynakça

• Diagnostic and Statistical Manual of Mental DisordersFourth
• edition. Washington, DC: American Psychiatric
• Association,1994:123-133.
• Wise MG, Trzepacz P. Delirium (Confusional States).
• In: Rundel RJ, Wise MG, eds. Textbook of Consultation
• Liaison Psychiatry. Washington, DC: The American
• Psychiatric Publishing,1996:259-274.
• Smith L, Dimsdale J. Postcardiotomy delirium:
• conclusion after 25 years. Am J Psychiatry 1989;146:
• -458.
• Gustafson Y, Berggren D, Brannstrom B. Acute
• confusional states in elderly patients treated for femoral
• neck fracture. J Am Geriatr Soc 1988;36:525-530.
• Johnson J. Identifying and recognizing delirium. Demen
• Geriatr Cogn Disord 1999;10: 353-358.
• Eden BM, Foreman MD. Problems associated with
• underrecognition of delirium in critical care: A case
• study. Heart & Lung 1996;25:388-400.
• Weddington WW. The mortality of delirium: an
• underappreciated problem. Psychosomatics
• ;23:1232-235.
• Young LJ, George J. Do guidelines improve the process
• and outcomes of care in delirium ? Age Ageing.
• ;32:525-528.
• Inouye SK, Schlesinger MJ, Lydon TJ. Delirium: a
• symptom of how hospital care is failing older persons
• and a window to improve quality of hospital care. Am J
• Med 1999;106:565-573.
• Bornsteşin BH, Emler AC, Chapman GB. Rationality in
• medical treatment decisions: is there sunk-costeffect?
• Soc Sci Med 1999;49: 215-222.
• Lacko L, Bryan Y, Dellasega C, Salerno F. Changing
• clinical practice through research: the case of delirium.
• Clin Nurs Res 1999;8:235-250.
• Kuşcu MK, Topçuoğlu V, Altunel Ö, Bez Y. Deliryum
• tanısıyla takip edilen hastaların izlem sonuçları. Anadolu
• Psikiyatri Dergisi 2004;5:16-21.
• Norman GR, Shannon SI . Effectiveness of instruction
• in critical appraisal (evidence-based medicine) skills: a
• critical appraisal. CMAJ 1998;158:177-181.
• Ljubisavljevic V, Kelly B. Risk factors for development
• of delirium among oncology patients. Gen Hosp
• Psychiatry. 2003;25:345-352.
• McCarthy MC. Detecting acute confusion in older
• adults: Comparing clinical reasoning of nurses working
• in acute, long-term, and community health care
• environments. Res Nurs Health 2003;26:203-212.
• Litton KA. Delirium in the critical care patients: what
• the professional staff needs to know. Crit Care Nurse
• ;26:208-213.
• Manworren RC, Paulos CL, Pop R. Treating children for
• acute agitation in the PACU: differentiating pain and
• emergence delirium. J Perianesth Nurs 2004; 19:183-
• -