AFYONKARAHİSAR’DA TRAVMAYA BAĞLI ÇOCUKLUK DÖNEMİ ÖLÜMLERİ

Yıl 2007, Cilt: 20 Sayı: 3, 167 - 171, 25.06.2015

Yücel Yavuz Yusuf Yürümez Hüdaverdi Küçüker Hüseyin Fidan Mevlüt Korkmaz

Öz

Amaç: Bu çalışmamızın amacı, otopsi kayıtlarından yararlanarak bölgemizdeki travmaya bağlı çocukluk dönemi ölümlerinin epidemiyolojik ve bazı klinik özelliklerinin değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntem: 0-17 yaşları arasındaki 122 olgunun savcılık dosya belgeleri, otopsi raporları, olay yeri inceleme ve ölü muayene tutanakları incelenmiştir. Bulgular: Toplam 122 olgunun 75’i (%61.5) erkek ve yaş ortalamaları 9.1±5.4 idi. En yüksek mortalite oranının 36 olgu (%29.5) ile 5-9 yaş arasında olduğu belirlendi. En önemli ölüm sebebinin kaza (%84.4) olduğu ve kazalar içinde de en sık 73 vaka (% 59.8) ile motorlu taşıt kazalarının görüldüğü tespit edildi. Motorlu taşıt kazalarının en sık 25 olgu (%34.2) ile 5-9 yaş arasındaki çocuklarda görüldüğü saptandı. Motorlu taşıt kazalarının 38’inin (%58.0) araç dışı kaza olduğu tespit edildi. En sık yaralanan vücut bölgesinin, 85 olgu (%69.7) ile baş-boyun bölgesi olduğu belirlendi. Toplam 26 olguda (%21.3) otopsi yapıldığı saptandı. Sonuç: Çocukluk çağı travmalarında, motorlu taşıt kazalarının ve yüksekten düşmelerin ön planda olduğu ve çoğunlukla taşıt kazalarının yayaya çarpma şeklinde meydana geldiği görülmektedir. En fazla baş-boyun bölgesinin etkilendiği, ölümlerin çoğunlukla olay yerinde olduğu ve ölüm sebebinin tayininde adli dış muayenenin yeterli olduğu anlaşılmaktadır.

Anahtar Kelimeler: Çocukluk Dönemi, Yaralanma, Ölüm, Otopsi

Anahtar Kelimeler

Çocukluk Dönemi, Yaralanma, Ölüm, Otopsi

Kaynakça

• 1. Sala D, Fernandez E, Morant A, et al. Epidemiologic aspects of pediatric multiple trauma in a Spanish urban population. J Pediatr Surg 2000;35:1478-1481.
• 2. Hauda II WE. Pediatric trauma. In: Tintinalli JE, Kelen GD, Stapczynski JS, editors. Emergency Medicine: A Comprehensive Study Guide. International ed. NewYork, NY: McGraw-Hill; 2003:1614-623.
• 3. Ruddy RM, Fleisher GR. An Approach to the Injured Child. In: Fleisher GR, Ludwig S, Henretig FM, eds. Textbook of Pediatric Emergency Medicine. 4th ed. Philadelphia, PA: Lippincott Williams & Wilkins; 2000:1339-1350.
• 4. Nguyen TD. Considerations in pediatric trauma. Online eMedicine Journal. October 2, 2003; topic3223.
• 5. Bulut M, Korkmaz A, Akkose S et al. Epidemiologic and clinical features of childhood falls. Ulus Travma Derg 2002;8:220-223.
• 6. Wheatley J, Cass DT. Traumatic deaths in children: the importance of prevention. Med J Aust 1989;150:72-8.
• 7. Karagöz YM, Atılgan M, Karagöz SD, et al. Forensic childhood autopsy. The Bulletin of Legal Medicine. 1999;4:120-122.
• 8. Parkkari J, Kannus P, Niemi S, et al. Childhood deaths and injuries in Finland in 1971–1995. Int J Epidemiol 2000;29:516-523.
• 9. Suominen P, Kivioja A, Ohman J, et al. Severe and fatal childhood trauma. Injury 1998; 29:425-430.
• 10. Stefansdottir A, Mogensen B. Epidemiology of childhood injuries in Reykjavik 1974–1991. Scand J Prim Health Care 1997;15:30–34.
• 11. Holmdahl L, Ortenwall P. Causes and consequences of trauma in Swedish county 1989–1992. Eur J Surg 1997;163:83–92.
• 12. Borgman MA, Williams JM, Prescott JE. Injury in West Virginia: an introduction to injury control and prevention. W V Med J 1994;90: 279–283.
• 13. Lindqvist KS, Brodin H. One-year economic consequences of accidents in a Swedish municipality. Accid Anal Prev 1996;28:209–219.
• 14. Esposito TJ, Sandal ND, Dean JM, Hansen JD, Reynolds SA, Battan K. Analysis of preventable pediatric trauma deaths and inappropriate trauma care in Montana. J Trauma 1999;47:243-253.
• 15. Bener A, Al-Salman KM, Pugh RNH. Injury mortality and morbidity among children in the United Arab Emirates. Eur J Epidemiol 1998;14:175-178.
• 16. Türkmen N, Fedakar R. Unnatural childhood deaths autopsied in Bursa, Turkey between 1996-2001. Anadolu Tıp Derg 2002;4:142-151.
• 17. Sözüer EM, İkizceli İ, Avşaroğulları L, Yürümez Y, Yavuz Y, Yücel M. Trauma caresteristic of primaryschool-age children in the Emergency Department. Türkiye Acil tıp Derg 2004;4:64-467.
• 18. Durkin MS, Laraque D, Lubman I. Epidemiology and prevention of traffic injuries to urban children and adolescents. Pediatrics 1999;103: 74-78.
• 19. Meel BL. Mortality of children in the Transkei region of South Africa. Am J Forensic Med Pathol 2003;24:141- 147.
• 20. Nakahara S, Wakai S. Diffirences between Japanese preschool and school-age pedestrian mortality and morbidity trends. Public Health 2002;116:166-172.
• 21. Martin V, Langley B, Coffman S. Patterns of injury in pediatric patients in one Florida community and implications for prevention programs. J Emerg Nurs 1995 ;21:12-16.
• 22. Remmers D, Regel G, Neumann C. Pediatric polytrauma. A retrospective comparison between pediatric, adolescent and adult polytrauma. Unfallchirurg 1998; 10:388-394.
• 23. Salaçin S, Alper B, Çekin N. Local carestiristic of fatal childhood accident in Adana, Turkey. Adli Tıp Derg 1992;8:125-130.
• 24. Aksoy E, İnancı A, Çolak B, et al. Childhood deaths, in: 1st Congress of Forensic Science, Adana, April 12–15, 1994;233-235.
• 25. Scheidler MG, Lynch JM, Ford HR. Pediatric Trauma. In Peitzman AB, Rhodes M, Schwap CW eds: The Trauma Manuel. 2th Ed. Philadelphia, PA. Lippincott Williams & Wilkins; 2004: 446-460.