İç Mekan Tasarımının Öğretici Potansiyeli: Marmara Üniversitesi Prof. Dr. Ayla Oktay Okul Öncesi Eğitim Uygulama Birimi Örneği

Yıl 2018, Sayı: 9, 7 - 19, 14.12.2018

İlayda Soyupak Meltem Eti Proto

Öz

Fiziksel çevre, okul öncesi eğitim yaklaşımlarının çoğunda yardımcı öğretici
olarak görev alır. Eğitim çevresini oluşturan ögeler sahip oldukları
soyut ve somut değerler aracılığıyla çocuk kullanıcıları ile etkileşime geçer
ve böylelikle çocuk gelişimini destekler. Bu yönüyle eğitim çevreleri
yardımcı öğreticiler olarak kabul edilir. Bu çalışma, Marmara Üniversitesi
Prof. Dr. Ayla Oktay Okul Öncesi Eğitim Uygulama Birimi derslikleri iç
mekan tasarımının taşıdığı öğreticilik potansiyelinin değerlendirilmesi
amacıyla gerçekleştirilmiştir. Bu çalışma kapsamında, belirtilen eğitim
çevresinin sahip olduğu çocuk gelişimini destekleyici değerler ve taşıdığı
potansiyel gözlem, çocuk ve yetişkin kullanıcılarla sözlü görüşme, araştırmacı
ve gönüllü kullanıcıların gerçekleştirdiği video çekimlerinden elde
edilen veriler doğrultusunda incelenmiştir. Araştırma sonucunda, tasarım
müdahalelerinin belirtilen mekanının öğreticilik potansiyelinin ortaya çıkması
ve destekleyici gücünün artmasındaki gücü ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler

Okul öncesi eğitim çevresi, tasarım, çocuklara yönelik mekanlar, iç mekan tasarımı

Kaynakça

• Akarsu, F. (1984). Piaget’ye göre Çocukta Mekan Kavramının Gelişimi. Mimarlık (207), ss.31-33.
• Christensen, O. & Gast, K. (2015). Addressing Classism In Early Childhood Education:How Social-Class Sensitive Pedagogy And The Montessori Method Can Work Together. J. A. Sutterby içinde, Discussions on Sensitive Issues (Advances in Early Education And Day Care, Volume 19) (ss.113-135). Emerald Group Publishing Limited.
• Frierson, P. R. (2014). Maria Montessori’s Epistemology. British Journal for the History of Philosophy, 22(4), 767-791.
• Helvacıoğlu, E. (2007). Color Contribution to Children’s Wayfinding in School Environments. Ankara: Bilkent Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü.
• Koleoso, O., Ehigie, B., & Akhigbe, K. (2014). Colour Preference among Children in a Nigerian Montessori School. Mediterranean Journal of Social Sciences, 5(1), ss.325-332.
• MEB. (2013). Milli Eğitim Bakanlığı Okul Öncesi Eğitimi Programı. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Temel Eğitim Genel Müdürlüğü.
• Mei-Ju, C. (2014). In Celebration Of Creativity Play: An Exploration On Children’s Aesthetic Sensibility And Creativity In Waldorf Early Childhood Education. Revista de Cercetare şi Interventie Sociala, 47, ss.165-179.
• Olds, A. R. (1989). Psychological and Physiological Harmony in Child Care Center Design. Children Environment’s Quarterly, 6(4), ss.8-16.
• Sahimi, N. N. (2012). Young Children Perspectives about the Environment. Procedia – Social and Behavioral Sciences(49), ss.66-74.
• Sahimi, N. N., & Said, I. (2012). Young Children Selections of the Physical Elements in thePreschool Environment. Procedia – Social and Behavioral Sciences(38), ss.176-183.
• Sobo, E. J. (2014). Salutogenic Education? Movement and Whole Child Health in a Waldorf (Steiner) School. Medical Antropology Quarterly, 29(2), ss.137-156.
• Spencer, C., & Blades, M. (2005). Children and their Environments: Learning, Using and Designing Spaces. Cambridge: Cambridge University Press.
• Steiner, G. (1987). Spatial Reasining in Small-Size and Large-Size Environments: In Search of Eraly Prefigurations of Spatial Cognition in Small-Size Environments. B. Inhelder, D. D. Caprona, & A. Cornu-Wells içinde.
• Wohlwill, F. J., & Wiener, M. (1964). Discrimination of Form Orientation in Young Children. Child Development, 35(4), 1113-1125. doi:10.2307/1126858
• Zieher, A. K., & Armstrong, J. (2016). Teaching in a public Montessori school: contexts, quandaries, and thinking schemes. Person-Centered & Experiential, 15(1), ss.37-54.