BibTex RIS Kaynak Göster

İŞLETMENİN SÜREKLİLİĞİ STANDARDININ DENETİM RAPORLARINA ETKİLERİNİN BİST KAPSAMINDAKİ ŞİRKETLER ÜZERİNDE ARAŞTIRILMASI

Yıl 2019, Cilt: 19 Sayı: 57, 119 - 140, 01.06.2019

Öz

Bu çalışma, Bağımsız Denetim Standardı 570 İşletmenin Sürekliliği Varsayımı’nın denetim süreci ve bağımsız denetim raporlarına etkisi incelenmiştir. Kamu Gözetimi Kurumu KGK tarafından 23 Ocak 2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanan “İşletmenin Sürekliliği BDS 570 Hakkında Tebliğ, Türkiye Denetim Standartları Tebliği No:25” çerçevesinde borsaya kote olan ve borsaya kote olup daha sonra iflas etmiş şirketlerin Bağımsız Denetim Raporları’nda işletmenin sürekliliğine dair açıklamaları incelenerek, bu açıklamalardan örnekler verilmiştir Bu çalışmanın amacı, işletmelerde süreklilik varsayımının anlaşılması, işletmelerin sürekliliğe dair açıklamalara bağımsız denetim raporlarında yer verilmesinin işletme yönetimi ile yatırımcı açısından önemini ortaya çıkarmak ve bağımsız denetim raporlarında sürekliliğin ne şekilde işlenmesi gerektiğine dair bir kanı oluşturulmasıdır.

Kaynakça

  • Amerikan Menkul Kıymetler ve Borsa Komisyonu (SEC) (1962) “Accounting Series Release”.
  • Amerikan Muhasebe Standartları Kurulu olan FASB (1953) ARB 43 “Restatement and Revision of Accounting Research Bulletins”.
  • Boritz, J. (1991). The going concern assumption: Accounting and auditing implications.
  • Toronto, Canada: Canadian Institute of Chartered Accountants (Research Report).
  • Geiger, M.A. & Rama, D.V. (2006). Audit Firm Size and Going-Concern Reporting Accuracy. Accounting Horizons,20(1), 1-17.
  • Kaval, H. (2005). Muhasebe Denetimi (2. Baskı). Ankara:Gazi Kitabevi.
  • Güredin, E. (2010). Denetim ve Güvence Hizmetleri (13. Baskı). İstanbul: Türkmen Kitabevi.
  • Çalışkan, A.O.,(2012). İşletmelerde Sürdürülebilirlik Muhasebe Mesleği İlişkisi, Mali Çözüm Dergisi, 112 (2012), 133-157.
  • Devlet Planlama Teşkilatı, Muhasebenin Temel Kavramları ve Genel Kabul Görmüş Muhasebe Prensipleri, 1970, s.18.
  • İşletmenin Sürekliliği (BDS 570) Hakkında Tebliğ, Türkiye Denetim Standartları Tebliği No:25. International Auditing and Assurance Standards Board (IAASB).
  • Kavut, Taş, Şavlı, (2010). Uluslararası Denetim Standartları Kapsamında Bağımsız Denetim. İSMMMO, 130.
  • Mutchler, J. F., Hoopwood, T. W., & McKeon, J. (1997). Influence of Contrary Information’s and Mitigating Factors: On Audit Opinion Decision on Bankrupt Companies. Journal of Accounting Research, 29(2), 887–896.
  • Provasi, R. & Riva, P., (2015), Assesment of Going Concern for the Italian Listed Companies: An Emprical Study, Review of Business and Finance Studies, Vol.6, No.1.
  • Socol, (2010).Significant Doubt About The Going Concern Assumptıon in Audit. Annales Universitatis Apulensis Series Oeconomica, 12(1).
  • Tepegöz, Türedi, (2015) İşletmenin Sürekliliği Varsayımı ve Denetçinin Sorumluluğu, Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (ERZSOSDE) VIII-II: 43-52.

THE INVESTIGATION OF THE EFFECTS OF THE GOING CONCERN STANDARD ON THE AUDIT REPORTS

Yıl 2019, Cilt: 19 Sayı: 57, 119 - 140, 01.06.2019

Öz

In this study, it is revealed how International Standards on Auditing ISA 570 “Going Concern” was developed. Then, in the scope of Public Oversight of Accounting and Auditing Standards Authority’s communique on “Going Concern BDS 570 ” published on January 23, 2014 and Turkish Auditing Standards Communique No:25, sampled listed and listed but bankrupt companies’ audit reports were evaluated with their disclosures in going concern. The aim of the study is to understand going concern assumption, to reveal the importance of going concern disclosures in audit reports for both company managements and investors, and to raise an opinion how going concern needs to be discussed in audit reports

Kaynakça

  • Amerikan Menkul Kıymetler ve Borsa Komisyonu (SEC) (1962) “Accounting Series Release”.
  • Amerikan Muhasebe Standartları Kurulu olan FASB (1953) ARB 43 “Restatement and Revision of Accounting Research Bulletins”.
  • Boritz, J. (1991). The going concern assumption: Accounting and auditing implications.
  • Toronto, Canada: Canadian Institute of Chartered Accountants (Research Report).
  • Geiger, M.A. & Rama, D.V. (2006). Audit Firm Size and Going-Concern Reporting Accuracy. Accounting Horizons,20(1), 1-17.
  • Kaval, H. (2005). Muhasebe Denetimi (2. Baskı). Ankara:Gazi Kitabevi.
  • Güredin, E. (2010). Denetim ve Güvence Hizmetleri (13. Baskı). İstanbul: Türkmen Kitabevi.
  • Çalışkan, A.O.,(2012). İşletmelerde Sürdürülebilirlik Muhasebe Mesleği İlişkisi, Mali Çözüm Dergisi, 112 (2012), 133-157.
  • Devlet Planlama Teşkilatı, Muhasebenin Temel Kavramları ve Genel Kabul Görmüş Muhasebe Prensipleri, 1970, s.18.
  • İşletmenin Sürekliliği (BDS 570) Hakkında Tebliğ, Türkiye Denetim Standartları Tebliği No:25. International Auditing and Assurance Standards Board (IAASB).
  • Kavut, Taş, Şavlı, (2010). Uluslararası Denetim Standartları Kapsamında Bağımsız Denetim. İSMMMO, 130.
  • Mutchler, J. F., Hoopwood, T. W., & McKeon, J. (1997). Influence of Contrary Information’s and Mitigating Factors: On Audit Opinion Decision on Bankrupt Companies. Journal of Accounting Research, 29(2), 887–896.
  • Provasi, R. & Riva, P., (2015), Assesment of Going Concern for the Italian Listed Companies: An Emprical Study, Review of Business and Finance Studies, Vol.6, No.1.
  • Socol, (2010).Significant Doubt About The Going Concern Assumptıon in Audit. Annales Universitatis Apulensis Series Oeconomica, 12(1).
  • Tepegöz, Türedi, (2015) İşletmenin Sürekliliği Varsayımı ve Denetçinin Sorumluluğu, Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (ERZSOSDE) VIII-II: 43-52.
Toplam 15 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Hüseyin Mert Bu kişi benim

Memet Güner Bu kişi benim

Göktuğ Duyar Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 19 Sayı: 57

Kaynak Göster

APA Mert, H., Güner, M., & Duyar, G. (2019). İŞLETMENİN SÜREKLİLİĞİ STANDARDININ DENETİM RAPORLARINA ETKİLERİNİN BİST KAPSAMINDAKİ ŞİRKETLER ÜZERİNDE ARAŞTIRILMASI. Muhasebe Ve Denetime Bakış, 19(57), 119-140.