Öz
The aim of this study is to present positive examples about applications made, by demonstrating the narrator terminology applied in the museum and historical places in the light of studies held in the field. Therefore in the study, moving from these examples it has been argued that how the practices realized can be included to history education, and having contribution for studies carried out about the usage of museum and historical places as an alternative educational environment outside the classroom in recent years, has been targeted. The study has been designed in a qualitative research design and document analysis has been used as data collection method. For this purpose, the narrative types applied in museums and historical places through the written and on-line documents published in the official internet sites of related museums and historical places, have been classified and exemplified. According to the findings, it is possible say that applications and narrator presentations carried out in museums and historical places have been realized by the experts and professionals in the field; in the scope of history education the students have taken part as spectator/visitor in this process, and they have participated limitedly and actively. In history education, in addition to applications in which students directly communicate with applications such as creative drama studies in museums and historical places that can be used as an alternative educational environment outside the classroom, and historical animation the narrative comments also can be used for similar purposes. It is possible say that such applications can develop effectively the historical thinking skills, the historical empathy skills of students and many skills in their education program; can give awareness to students about these places
Anahtar Kelimeler
Öz
Bu çalışmanın amacı, alan yazında yapılan çalışmalar ışığında müze ve tarihi mekânlarda uygulanan anlatıcı terminolojisini ortaya koyarak, yapılan uygulamalara ilişkin olumlu örnekleri sunmaktır. Dolayısıyla söz konusu çalışmada; bu örneklerden hareketle gerçekleştirilen uygulamaların tarih eğitimine nasıl dâhil edilebileceği tartışılmış, son yıllarda sınıf dışında alternatif bir eğitim-öğretim ortamı olarak müze ve tarihi mekânların kullanılması konusunda yapılan çalışmalara katkı sunulması hedeflenmiştir. Çalışma nitel araştırma deseninde tasarlanmış, veri toplama yöntemi olarak doküman analizi kullanılmıştır. Bu amaçla ilgili müzelerin ve tarihi mekanların resmi internet siteleri, yayınlamış oldukları yazılı ve çevrimiçi belgeler yoluyla müzelerde ve tarihi mekanlarda uygulanan anlatım türleri sınıflandırılarak örneklendirilmiştir. Elde edilen bulgular doğrultusunda müze ve tarihi mekânlarda gerçekleştirilen uygulamalar ve anlatıcı sunumlarının alanında uzman profesyonel kişiler tarafından gerçekleştirildiği, tarih eğitimi kapsamında öğrencilerin bu süreçte izleyici/ziyaretçi olarak yer aldığı ve sınırlı bir şekilde aktif olarak uygulamalara katıldığını ifade etmek mümkündür. Tarih eğitiminde sınıf dışında alternatif bir eğitim-öğretim ortamı olarak kullanılabilecek müze ve tarihi mekânlarda yaratıcı drama çalışmaları, tarihsel canlandırma gibi uygulamalarla öğrencilerin doğrudan bu mekânlarla iletişime geçtiği uygulamaların yanında anlatıcı yorumları da benzer amaçlar için kullanılabilmektedir. Bu tür uygulamalar öğrencilerin tarihsel düşünme becerilerini, tarihsel empati becerisini ve öğretim programında yer alan bir çok beceriyi etkili bir şekilde geliştirebileceği; öğrencilerde söz konusu mekanlara ilişkin farkındalık kazandırabileceğini ifade etmek mümkündür
Anahtar Kelimeler
Ayrıntılar
| Diğer ID | JA34EG75KT |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Mayıs 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 46 Sayı: 214 |