UZAKTAN ÖĞRETİM MODELİNİN ORTA SEVİYE KEMAN ÖĞRENİMİNE ETKİSİ

Yıl 2020, Cilt: 49 Sayı: 226, 205 - 232, 05.05.2020

Soner Okan Hasan Arapgirlioğlu

Öz

Bu araştırmada, uzaktan öğretim modelinin orta seviye keman öğrenimine etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Deneysel araştırma
modellerinden biri olan öntest-sontest kontrol gruplu modelin kullanıldığı araştırmanın çalışma grubunu 2016-2017 akademik yılında Dicle Üniversitesi Devlet Konservatuvarında öğrenim gören öğrenciler (n=8) ve Diyarbakır Yenişehir Güzel Sanatlar Lisesinde öğrenim gören öğrenciler (n=4) oluşturmaktadır. Keman dersleri, kontrol grubu ile 8 hafta süreyle yüz yüze öğretim; deney grubu ile 8 hafta süreyle uzaktan öğretim şeklinde yapılmıştır. Veri toplama aracı olarak Öğrenci Akademik Başarı Değerlendirme Formu; elde edilen verilerin değerlendirilmesinde yüzde, ortalama, standart sapma kullanılmıştır. İki grup arasında niceliksel sürekli verilerin karşılaştırılmasında Mann Whitneyu, grup içi değişimlerin karşılaştırılmasında Wilcoxon testi uygulanmıştır. Araştırma sonucuna göre deney grubunun öntest ile sontest ortalamaları arasında sontest lehine istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur.
Bu farkın sontest lehine olduğu görülmüştür. Deney ve kontrol gruplarının öntest ve sontest puanlarının ortalamaları grup değişkenine göre anlamlı bir fark göstermemektedir. Bu sonuç yüz yüze öğretim ile uzaktan öğretim arasında öğrenciye orta seviyedeki becerileri kazandırma bağlamında bir farklılaşma olmadığını göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Uzaktan eğitim, uzaktan öğretim modeli, keman eğitimi

Kaynakça

• ALKAN, C. (2011). Eğitim teknolojisi. (8. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
• BARRY, N. H. (2003). “Integrating Web Based Learning And İnstruction İnto A Graduate Music Education Research Course: An Exploratory Study”, Journal of Technolog’ in Music Learning, 2(1), 2-8.
• BRÄNDSTRÖM, S, WIKLUND, C. ve LUNDSTRÖM, E. (2012). “Developing Distance Music Education İn Arctic Scandinavia: Electric Guitar Teaching And MasterClasses”, Music Education Research, (14) 4, 448-456.
• BULUT, S. ve BULUT, G. (2016). Usage Of Three Dimensional Technology In Teaching Turkish Language To The People With Visually Impaired, Jass Studies-International Journal of Social Science, Doi Number: http://dx.doi.org/10.9761/ JASSS3445, Number: 46, Spring IV, 319-330.
• BÜYÜKKARAGÖZ, S. ve ÇİVİ, C. (1994). Genel Öğretim Metotları, (5. Baskı). İstanbul: Atlas Kitabevi.
• BÜYÜKÖZTÜRK, Ş. (2011). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi Elkitabı, (14. baskı).Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• ÇEPNİ, S. (2009). Araştırma ve Proje Çalışmalarına Giriş, (4. Baskı). Trabzon: PegemAkademi.
• DALKIRAN, E. (2006). “Keman Eğitiminin Başlangıç Aşamasında “Detache Ve Legato” Yay Tekniklerinin Keman Öğrencilerine Aktarımı”, Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26(1), 125-142.
• DAMMERS, R. J. (2009). “Utilizing İnternet-Based Videoconferencing For Instrumental Music Lessons”, Applications of Research in Music Education November 2009 28(1), 17-24.
• DICK, W. ve CAREY, L. (1988). The Systematic Design of Instruction. Scott, Foresman and Company, Gienville Illıonis.
• DOGGETT, A. M. (2008). “The Videoconferencing Classroom: What Do Students Think?”, Journal Of Industrial Teacher Education, 44(4), 29-41.
• DÖĞER, D. (2016). Keman Eğitiminde Mikro Öğretim Yöntemine Dayalı Uygulamaların Öğrenci Performansına ve Tutumuna Etkisi, Yayımlanmamış Doktora Tezi. İnönü Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
• JUVONEN, A. ve RUISMAKI, H. (2009). The New Horizons For Music Technology İn Music Education. 2nd İnternational Conference. The Changing Face of Music Education. CFME09. Music and Environment, 98-104.
• KANGASLUOMA, M. (2010). Viulua Verkossa. Johdatus Viulunsoiton Etäopetukseen. Opinnäytetyö. Musiikin Koulutusohjelma. Oulun Seudun Ammattikorkeakoulu, Violin On The Webıntroduction To Violin Distance Education, A Bachelor`s Thesis in Music Education, Oulu University of Applied Sciences.
• KARADENİZ, Ş., KARATAŞ, S. ve KILIÇ, E., (2004). “Öğretim Amaçlı İnternet Ortamlarının Tasarımı Ve Temel İlkeleri”, Milli Eğitim Dergisi, Sayı 161.
• KAYA, Z. (2002). Uzaktan Eğitim, (1. Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• KAYA, Z. (2011). Koro Eğitiminde Yapılandırmacı Yaklaşımın Tutum, Öz-Yeterlik Algısı ve Akademik Başarıya Etkisi, Doktora Tezi. İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Güzel Sanatlar Eğitimi Anabilim Dalı, Müzik Öğretmenliği Bilim Dalı, Malatya.
• LIM-FERNANDES, M. A. (2000), Assessing the Effectiveness of Online Education, Ph. Thesis, San Francisco Golden Gate University, USA.
• MACLAUGHLIN E. J., SUPERNAW R. B. ve HOWARD K. A. (2004).” Impact Of Distance-Learning Using Videoconferencing Technology On Student Performance”, Am J Pharm Education, 68(3). Uzaktan Öğretim Modelinin Orta Seviye Keman Öğrenimine Etkisi 231
• MAKI, J. (2001). “Is It Possible To Teach Music in a Classroom from a Distance of 1000 km? Learning Environment of Music Education Using ISDN-Videoconferencing”, 2001 World Conference on Educational Multimedia, Hypermedia & Telecommunications.
• NACAKÇI, Z. (2006). Çoklu Zeka Kuramı Dayanaklı Ders İşleme Modelinin İlköğretim 7.Sınıf Müzik Dersinde Öğrencilerin Müziksel Öğrenme Düzeylerine Etkisi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• OKAN, S. (2015). Keman Öğretiminde Teknolojik Unsurlardan Yararlanmanın Gerekliliği. 1. Uluslararası Müzik ve Dans Kongresi Bildiriler Kitabı, 1-7.
• ÖZALTUNOĞLU, Ö. (2011). Moveable-Do Metodunun Lisans Öğrencilerinin Dikte Yazma Becerilerinin Geliştirilmesine Etkisi, Yayımlanmamış Doktora Tezi. İnönü Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
• PARASIZ, G. (2001). Türkiye’de Eğitim Fakülteleri Güzel Sanatlar Eğitimi Bölümlerinde Öğretim Elemanı ve Öğrenci Görüşlerine Göre Ana Çalgı Keman Eğitiminde Karşılaşılan Sorunların İncelenmesi. Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• PERCIVAL, G. K. (2008). Computer-Assisted Musical İnstrument Tutoring With Targeted Exercises, (Doctoral dissertation).
• RILEY H., MACLEOD B. M. ve LIBERA M. (2014). “Low Latency Audio Video: Potentials For Collaborative Music Making Through Distance Learning. National Association For Music Education”, 01.12.2016 tarininde upd.sagepub.com adresinden alınmıştır.
• RYDER, O. C. (2004). The Use of Internet-Based Teaching Strategies in Teaching Vocal Anatomy, Function, And Health To High School Choral Music Students, And its Effect On Student Attitudes And Achievement. Doctorate Thesis. Shenandoah Conservatory, ABD.
• SAĞER, T., EDEN, A. ve ŞALLIEL, O. (2014). Müzik Eğitiminde Uzaktan Eğitim Ve Orkestra Uygulamaları. İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, 4(9), 69- 79.
• SEFEROĞLU, S. (2011). Öğretim Teknolojileri Ve Materyal Tasarımı. (6. Baskı). Pegem Akademi: Ankara.
• SEVER, G. (2014). “Bireysel Çalgı Keman Derslerinde Çevrilmiş Öğrenme Modelinin Uygulanması”, Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 2(2), 27-41.
• SHOEMAKER, K. ve STAM, G. V. (2010). “E-Piano, A Case Of Music Education Via E Learning İn Rural Zambia”, Web Science Conf. 2010, April 26-27, Raleigh, NC, USA.
• SOYTOK, S. (2012). Güzel Sanatlar Ve Spor Liseleri’ndeki Flüt Eğitiminin Öğrenci ve Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Güzel Sanatlar Eğitimi Anabilim Dalı Müzik Öğretmenliği Programı, İzmir.
• ŞENDURUR, Y. (2001). “Keman Eğitimi Dersine Etkili Hazırlanma Süreci”, G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(2), 161-168.
• TANINMIŞ, G. E. (2013). “G. Ü. Gazi Eğitim Fakültesi G. S. E. Bölümü Müzik Eğitimi Anabilim Dalı Keman Öğrencilerinin Aldıkları Keman Eğitiminde Karşılaştıkları Sorunlar ve Sorunları Çözmede İzledikleri Yollar”, International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(6),707-71.
• TARKUM, E. (2006). “Keman Öğretiminde Rol Oynayan Faktörler”, ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 2(4), 169–173.
• TOPALAK, Ş. (2016). Çevrilmiş Öğrenme Modelinin Başlangıç Seviyesi Piyano Öğretimine Etkisi, Yayımlanmamış Doktora Tezi. İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
• TUNCER, M. ve TAŞPINAR, M. (2008). Sanal Ortamda Eğitim ve Öğretimin Geleceği Ve Olası Sorunlar. Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), 125-144.
• TURGUT, Y. E. (2011). Video Konferans Yoluyla Verilen Derslerde Verimliliğe Etki Eden Faktörler. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Karadeniz Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
• UÇAN, A. (1994). Müzik Eğitimi Temel Kavramlar İlkeler Yaklaşımlar, Müzik Ansiklopedisi Yayınları: Ankara.
• USLU, M. ve TİRGİL, A. (2013). Eğitim Fakültelerinde Uygulanan Bireysel Çalgı Eğitimi (Keman) Ders Programlarının Yürütülmesine Yönelik Eğitimci Görüşlerinin Değerlendirilmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(1), 47-57.
• UŞUN, S. (2006). Uzaktan Eğitim. (1. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• YAVUZ, C. (2015). Uzaktan Ve Yüz Yüze Hizmet İçi Eğitimin Öğrenenlerin Başarısı Ve Öğrenmenin Kalıcılığı Açısından Karşılaştırılması, Yayımlanmamış Yüksek Lisans tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.