Bir birey olarak insanın, yaşamının kontrolünü elinde tutmaya devam edebilmesi için, kendi yarattığı kültürel farklılaşmaya ayak uydurması ve genlerindeki en büyük güç olan farklılıklara uyum sağlama (adaptasyon) yeteneğini kullanması gerekmektedir. Bu farklılaşmalar
yeni kültürleri, farklı kişilikleri ve sosyal çevreleri oluşturmaktadır. Türkiye’deki çok kültürlü sosyal yapının temelinde, jeopolitik konum ve tarihsel miras bulunmaktadır. Sosyoloji açısından bakıldığında bu durum ‘kültürel/toplumsal farklılık’ olarak tanımlanmaktadır. Bilişim
teknolojilerinin hızla gelişmesi sürecinde, küreselleşmenin kültür ve ekonomi boyutlarını da önemli ölçüde değiştirdiği görülmektedir. Buaraştırmanın amacı; Türk Eğitim Sistemi’nin eğitim uygulamalarındaçok kültürlü eğitim anlayışına ne şekilde uyum sağlandığını öğretmen
algılarıyla ortaya koymaktır. Araştırma bulguları, ‘yarı yapılandırılmış görüşme’ tekniği ile toplanmıştır. Araştırmanın bulgularına bakıldığında genel anlamda öğretmenlerin, öğrencilerinin bireysel farklılıklarını gözlemledikleri ve öğretmenlik becerilerini, sınıf yönetimini, öğretim
yöntem ve tekniklerini bu farklılıklara göre düzenledikleri görülmektedir. Çok kültürlü eğitimin, eğitim sistemi içinde yerleşebilmesi için, öğretmenlere ihtiyaç duydukları hizmet içi eğitimlerle destek olunabilir.
Çok Kültürlü Eğitim Bireysel Farklılıklar Kültürel Farklılık
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 5 Mayıs 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 49 Sayı: 226 |