Determination of Some Silage Dent Corn Cultivars Performance in Burdur Conditions

Yıl 2021, Cilt: 11 Sayı: 1, 76 - 82, 01.06.2021

Mutlu Şahin Burhan Kara

Öz

This research was conducted to investigate performance of 18 hybrid silage dent corn cultivars at Burdur, Western Mediterranean Passage Region of Turkey during 2019 and 2020 years. The experiment was set up according to the randomized complete block design with three replicates.
Differences among the cultivars in point of examined characteristics (except for the first year number of ear) were statistically (P≤0.05 and P≤0.01) significant in both years, and the highest and the lowest values varied according to cultivars and years. The dry matter ratio 30.3-40.0% and 31.7-41.0%, plant height 255.1-346.1 cm and 305.2-378.2 cm, leaf number per plant 12.9-15.2 number and 13.3-15.6 number, ear numbers per plant 1.00-1.13 number and 1.00-1.20 number, herbage yield 8593.5-12922.8 kg da-1 and 9330.2-13957.0 kg da-1, leaf yield per plant 172.0-280.3 g and 185.3-298.3 g, stem yield per plant 419.0-729.3 g and 449.3-785.3 g, ear yield per plant 396.0-515.7 g and 422.0-584.0 g, leaf ratio 14.2-18.9% and 14.1-19.1%, ear ratio 33.6-43.4% and 33.7-43.6% and stem ratio 40.3-48.0% and 40.0-48.1% of silage dent corn cultivars between varied in 2019 and 2020 years. The highest herbage yield was determined in cultivar “DKC7240” in both years. The leaf number, leaf yield and stem yield of this cultivar was higher than the other varieties. As a result, “DKC7240” cultivar has been recommended in the Burdur ecological conditions.

Anahtar Kelimeler

Silage corn, cultivar, adaptation, yield, climatic

Burdur Koşullarında Bazı Silajlık At dişi Mısır Çeşitlerinin Performanslarının Belirlenmesi

Öz

 Bu araştırma, Türkiye’nin Batı Akdeniz Geçit Bölgesinde yer alan Burdur ekolojik koşullarında 18 silajlık hibrit atdişi mısır çeşidinin performanslarını incelemek amacıyla 2019 ve 2020 yıllarında yürütülmüştür. Araştırma tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekerrürlü olarak kurulmuştur.
Araştırmada, her iki yılda da incelenen özelikler bakımından çeşitler arasındaki farklar (koçan sayısının birinci yılı hariç) istatistiksel (P≤0.05 ve P≤0.01) olarak önemli olmuş, en yüksek ve en düşük değerler çeşitlere ve yıllara göre değişmiştir. Silajlık at dişi mısır çeşitlerinin 2019 ve 2020 yıllarında, kuru madde oranları %30.5-40.0 ve %31.7-41.0, bitki boyları 255.1-346.1 cm ve 305.2-378.2 cm, bitkide yaprak sayıları 12.9-15.2 adet/bitki ve 13.3-15.6 adet/bitki, bitkide koçan sayıları 1.00-1.13 adet/bitki ve 1.00-1.20 adet/bitki, hasıl verimleri 8593.5-12922.8 kg/da ve 9330.2-13957 kg/da, bitkide yaprak verimi 172.0-280.3 g/bitki ve 185.3-298.3 adet/bitki, bitki sap verimi 419.0-729.3 g/bitki ve 449.3-785.3 g/bitki, bitkide koçan verimi 396.0-515.7 g/bitki ve 422.0-584.0 g/bitki, bitkide yaprak oranı %14.2-18.9 ve %14.1-19.1, koçan oranı %33.6-43.4 ve %33.7-43.6 ve sap oranı %40.3-48.0 ve %40.0-48.1 arasında değişmiştir. Her iki yılda da en yüksek hasıl verimi “DKC7240” çeşidinde belirlenmiştir. Bu çeşidin, yaprak sayısı, yaprak verimi ve sap verimi diğer çeşitlerden daha yüksek olmuştur. Yapılan araştırma sonucunda, Burdur ekolojik koşullarında “DKC7240” silajlık mısır çeşidi önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Silajlık mısır, çeşit, adaptasyon, verim, iklim

Kaynakça

• Alagöz M, Türk M 2019. Isparta ekolojik koşullarında farklı silajlık mısır çeşitlerinin verim ve bazı özelliklerinin belirlenmesi. Türk Tarım-Gıda Bilim ve Tek. Der. 7: 193-197.
• Alp O, Koca YO 2020. Aydın bölgesinde yetiştiriciliği yapılan bazı mısır (Zea mays L.) çeşitlerinin tane ve hasıl verimlerinin belirlenmesi. Ziraat Müh. 369: 30-45. DOI: 10.33724/zm.687235
• Anonim 2020a. Bitkisel Üretim İstatistikleri. Türkiye İstatistik Kurumu. https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=92&locale=tr. (Erişim tarihi: 27 Ekim 2020).
• Anonim 2020b. 1. Dönem Brifing. https://burdur.tarimorman.gov.tr/Link/6/Il-Brifingi. (Erişim tarihi: 29 Ekim 2020)
• Bulut S 2016. Bazı silajlık mısır çeşitlerinin Kayseri koşullarına adaptasyonu. Iğdır Üniv. Fen Bilim. Ens. Der. 6: 117-126.
• Erdal Ş, Pamukçu M, Ekiz H, Soysal M, Savur O, Toros A 2009. Bazı silajlık mısır çeşit adaylarının silajlık verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. Akdeniz Üniv. Ziraat Fak. Der. 22: 75-81.
• Güneş A 2017. Bazı silajlık mısır (Zea mays L.) çeşitlerinin silajlık verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Ordu Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 57s.
• Güney E, Tan M, Dumlu GZ, Gül İ 2010. Erzurum şartlarında bazı silajlık mısır çeşitlerinin verim ve silaj kalitelerinin belirlenmesi. Atatürk Üniv. Ziraat Fak. Der. 41: 105-111.
• Hallauer AR, Carena MJ, Miranda FJB 1987. Quantitative Genetics in Maize Breeding, Iowa State Univ. Press, Ames, IA.
• Kara B, Kırtok Y 2006. Çukurova koşullarında değişik bitki sıklıkları ve farklı azot dozlarında mısırın tane verimi ile azot alım ve kullanım etkinliğinin belirlenmesi. Çukurova Üniv. Ziraat Fak. Der. 21: 23-32.
• Keleş E 2018. Banaz şartlarında 2 ürün silajlık mısır yetiştirilmesi olanakları üzerine bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 41s.
• Khan NA, Yu P, Ali M, Cone JW, Hendriks WH 2015. Nutritive value of maize silage in relation to dairy cow performance and milk quality. J. of the Sci. of Food and Agric. 95(2): 238-252. DOI: 10.1002 / jsfa.6703
• Kırtok Y 1998. Mısır üretimi ve kullanımı. Kocaoluk Basım ve Yaynevi, 445s., Ankara.
• Korkmaz Y, Ayasan T, Aykanat S, Avcı M 2019. Çukurova ikinci ürün koşullarında yetiştirilen silajlık mısır (Zea mays L.) çeşitlerinin verim ve silaj kalite performanslarının değerlendirilmesi. Türk Tarım-Gıda Bilim ve Tek. Der. 7: 13-19.
• Kuşvuran A, Kaplan M, Nazlı RI, Saruhan V, Karadağ Y 2015. Orta Kızılırmak havzası ekolojik koşullarında bazı mısır (Zea mays L.) çeşitlerinin silajlık olarak yetiştirilme olanaklarının belirlenmesi. Gaziosmanpaşa Üniv. Ziraat Fak. Der. 32: 57-67.
• Olgun M, Kutlu İ, Ayter NG, Budak Başçiftçi Z, Kayan N 2012. Farklı silajlık mısır genotiplerinin Eskişehir koşullarında adaptasyon yeteneklerinin belirlenmesi. Biyoloji Bilim. Araş. Der. 5: 93-97.
• Orak A, İptaş S 1999. Silo yem bitkileri ve silaj. Çayır mera amenajmanı ve ıslahı. T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müdürlüğü, s: 49-69, Ankara.
• Öz A, Tezel M, Kapar H, Üstün A 2008. Samsun ve Konya şartlarına uygun mısır çeşitlerinin geliştirilmesi üzerine bir araştırma. Ülkesel Tahıl Semp. 2-05 Haziran 2008, Konya, Türkiye s: 136-147.
• Özata E, Kapar H 2013. Bazı atdişi hibrit mısır (Zea mays indentata Sturt) genotiplerinin samsun koşullarında kalite ve performanslarının belirlenmesi. Tarım Bilim. Araş. Der. 6: 19-26.
• Öztürk Y 2019. Bursa ekolojik koşullarında ikinci ürün olarak yetiştirilen bazı silajlık mısır çeşitlerinin ot verimi ve kalitesi ile silaj özelliklerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Bursa Uludağ Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Bursa.
• Pamukçu M, Erdal G, Savur O. Toros A, Özata E 2011. Beyaz hibrit mısır aday çeşitlerinin Antalya ve Samsun koşullarında performanslarının değerlendirilmesi. Türkiye 9. Tarla Bitkileri Kongresi, 12-15 Eylül 2011, Bursa, Türkiye, s: 513-516.
• Sakin MA, Bozdağ M, Çakar Ş 2016. Tokat Kazova ve Zile ana ürün koşullarında yetiştirilen melez atdişi mısır (Zea mays indentata L.) çeşitlerinin verim ve verim özelliklerinin belirlenmesi. Tarla Bit. Merkez Araş. Enst. Der. 25: 87-93.
• Yıldız S, Erdoğan S 2018. Van koşullarında yetiştirilen silajlık mısır (Zea mays L.) ve ayçiçeği (Helianthus annuus L.)’nin verim parametreleri ve besin madde kompozisyonuna ait kalite özellikleri. Türkiye Tarımsal Araş. Der. 5: 280-285.
• Yılmaz MF, Acar N, Kara R 2017. Kahramanmaraş koşullarına uygun silajlık mısır (Zea mays L.) çeşitlerinin belirlenmesi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniv. Doğa Bilim. Der. 20: 68-72.
• Yozgatlı O, Başaran U, Gülümser E, Mut H, Çopur M, Doğrusöz MÇ 2019. Yozgat ekolojisinde bazı mısır çeşitlerinin morfolojik özellikleri, verim ve silaj kaliteleri. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniv. Tarım ve Doğa Der. 22: 170-177.