Bu yazıda, Ludwig Wittgenstein’ın dil oyunları kuramının en önemli bileşenlerinden birisi olan oyun kavramının Felsefi Soruşturmalar’daki evrimi inceleniyor. Wittgenstein’ın Tractatus’ta ortaya koyduğu dil felsefesinin sınırlı evreninden dil oyunlarının çoklu dünyasına geçişinde hem bir metafor hem de bir kavram olarak rol oynuyor oyun sözcüğü. Anlamın kullanım kavramıyla birlikte düşünüldüğü bu yeni bağlamda artık gündemde olan bir meta-dil arayışı değil, dil-oyunlarının gündelik dil içerisinde yarattığı anlam akışlarıdır. Bu bağlam, dili yalnızca temsili bir sistem olarak görmek yerine onu yeni ifade olanaklarının alet çantası olarak görmeyi mümkün kılıyor.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Çağdaş Felsefe, Felsefe Tarihi (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2012 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Cilt: 2 Sayı: 2 |
Adres: Akdeniz İnsani Bilimler Dergisi Akdeniz Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi 07058 Kampüs, Antalya / TÜRKİYE | E-Posta: mjh@akdeniz.edu.tr |