Temporary Autonomous Art as an Uninterrupted Disruption Action

Yıl 2024, Cilt: 11 Sayı: 2, 264 - 282, 08.01.2025

Sezer Fener

Öz

This study, which seeks an anarchist attitude in situations where the distance between aesthetic performance and direct action is narrowing, involves reflecting on Temporary Autonomous Art (TAA) events in the UK, which define themselves as an underground festival of creativity. Since 2001, Temporary Autonomous Art has been carrying out temporary squatting in various forms, and through the underground festivals they organise, Temporary Autonomous Art, which has become a independent group of artists on the one hand and an open community on the other, is taken as an example of the narrowing of the distance between aesthetic performance and direct action. While evaluating temporary autonomous art activities, the concept of disruption is borrowed from Christian Scholl and the criticism is conceptualised as ‘uninterrupted disruption activities’. The trajectory constructed consists of Hakim Bey's ontological anarchism, John Holloway's micropolitics of creating cracks, Mihail Bahtin's carnival, David Graeber's direct activist typology and Nazima Kadir's squatters depictions.

Anahtar Kelimeler

temporary autonomous art, disruption, activist art, direct action, squatting

Kesintisiz Kesintiye Uğratma Eylemi Olarak Geçici Otonom Sanat

Öz

Estetik performans ile doğrudan eylem arasındaki mesafenin daraldığı durumlarda anarşizan bir tavır arama gayesi ile girişilen bu çalışma, Birleşik Krallık’ta faaliyet gösteren ve kendilerini yeraltı yaratıcılık festivali olarak tanımlayan Temporary Autonomous Art [Geçici Otonom Sanat, TAA] etkinlikleri üzerine düşünmeyi içerir. 2001 yılından beri çeşitli biçimlerle geçici işgal faaliyetleri yürüten ve organize ettikleri yeraltı festivalleri ile bir taraftan serbest bir sanatçı grubu haline gelip diğer taraftan da herkese açık bir topluluk oluşturan Temporary Autonomous Art, estetik performans ile doğrudan eylem arasındaki mesafenin daralmasına örnek olarak ele alınmaktadır. Çalışmada geçici otonom sanat faaliyetleri değerlendirilirken Christian Scholl’den kesintiye uğratma [disruption] kavramı ödünç alınmakta, getirilen eleştiri ise “kesintisiz sürdürülen kesintiye uğratma faaliyetleri” olarak kavramsallaştırılmaktadır. İnşa edilen izlek Hakim Bey’in ontolojik anarşizmi, John Holloway’in çatlak yaratmaya dönük mikropolitikası, Mihail Bahtin’in karnavalı, David Graeber’in doğrudan eylemci tipolojisi ve Nazima Kadir’in işgal evi betimlemelerinden oluşmaktadır.

Anahtar Kelimeler

geçici otonom sanat, kesintiye uğratma, aktivist sanat, doğrudan eylem, işgal

Kaynakça

• Alp, K. Ö. (2016). İlişkisel Estetik ve Kamusal Alan Bağlamında Sanatta Yeni Arayışlar. yedi: Sanat, Tasarım ve Bilim Dergisi, 16, 99-109.
• Armitage, J. (1999). Ontological Anarchy, The Temporary Autonomous Zone, and the Politics of Cyberculture a Critique of Hakim Bey. Angelaki: Journal of the Theoretical Humanities, 4 (2), 115-128.
• Bahtin, M. (2019). Rabelais ve Dünyası (Ç. Öztek, Çev.), İstanbul: Ayrıntı.
• Bonefeld, W. (2014). Yıkıcı Akıl ve Olumsuzlama (Ö. Yalçın, Çev.). İstanbul: Otonom.
• Bookchin, M. (2005). Toplumsal Anarşizm mi Yaşamtarzı Anarşizm mi: Aşılamaz Uçurum (D. Aytaş, Çev.). İstanbul: Kaos.
• Brener, A. ve Schurz, B. (2024). Yıkım Sanatı (A. Şahin, Çev.). İstanbul: Hayalci Hücre.
• Dee, E. T. C. (2014). The ebb and flow of resistance: analysis of the squatters’ movement and squatted social centres in Brighton. Sociological Research Online, 19 (4), 96-112.
• Deleuze, G. ve Guattari, F. (2023). Bin Yayla (E. Sünter Çev.). İstanbul: Norgunk.
• Duncombe, S. (2016). Does It Work?: The Æffect of Activist Art. Social Research: An International Quarterly, 83 (1), 115–134. doi:10.1353/sor.2016.0005.
• Ehrenreich, B. (2009). Sokaklarda Dans: Kolektif Eğlencenin Bir Tarihi (N. Erdoğan ve E. Savran, Çev.). İstanbul: Versus.
• Eisenstadt, N. (2019). Sacrifice or Solipsism: Paradoxes of Freedom in Two Anarchist Social Centres. Anarchist Studies, 27 (1), 7-32.
• Freedom News (14.10.2021). “Temporary Autonomous Arts celebrates 20th anniversary”. https://freedomnews.org.uk/2021/10/14/temporary-autonomous-arts-celebrates-20th-anniversary (erişim tarihi: 14.06.2023)
• Gen, E. (2016). Sitüasyonistlerden Zapatistlere Başkaldırı Sanatları: Özerkliğin Estetiği. skopdergi (9). Erişim https://www.e-skop.com/skopdergi/sunus-ozerkligin-estetigi/2943#_edn34
• Graeber, D. (2009). Direct Action: An Ethnography. Edinburgh: AK Press.
• Holloway, J. (2011). Kapitalizmde Çatlaklar Yaratmak (Sinem Özer, Barış Özçorlu, Bülent Doğan, Eylem Canaslan, Çev.). İstanbul: Otonom.
• Jeppesen, S. (2018). DIY. Benjamin Franks, Nathan Jun ve Leonard Williams (Ed.), içinde, Anarchism: A Conceptual Approach (s. 203–218). New York ve Londra: Routledge.
• Kadir, N. (2016). Amsterdam İşgalevcilerinin Hareketinin Mitleri ve Gerçekleri: 1975-2012. Bart van der Steen, Ask Katzeff, Leendert van Hoogenhuijze (Der.) içinde, Kent Bizim: 1970’lerden Günümüze Avrupa’da İşgalevcilik ve Otonom Hareketler, (A. A. Sabancı, Çev.), (s. 53-102). İstanbul: Kafka.
• Kadir, N. (t. y.). “Temporary Autonomous Art, Squatted Art Fair, October 31-November 3 2012, London.” https://theoctoberanthropologist.com/temporary-autonomous-art-october-31-november-3-london/ (erişim tarihi: 14.06.2023).
• Kershaw, B. (2015). Radikal Performans (B. S. Şener, Çev.). Ankara: Dost Kitabevi.
• Moore, A. W. (2022). Art + Squat = X. Revista Estado Da Arte, 3 (1), 169–205. https://doi.org/10.14393/EdA-v3-n1-2022-63487
• Parolin, L. L. & Pellegrinelli, C. (2024). Media representation of mutual aid practices: Superbergamo as ‘good news’, Critical Discourse Studies, 21 (1), 112-129. https://doi.org/10.1080/17405904.2022.2119267
• Rancière, J. (2010). Özgürleşen Seyirci (E. B. Şaman Çev.). İstanbul: Metis.
• Rhizomatic #1 (16.04.2011). https://www.youtube.com/watch?v=neXh8l09WqE (erişim tarihi 14.06.2023).
• Schleuning, N. (2013). Artpolitik: Social Anarchist Aesthetics in an Age of Fragmentation. New York: Minor compositions.
• Scholl, C. (2015). Bakunin’in Zavallı Kuzenleri: Sanat Yoluyla Taktiksel Müdahale. Aylin Kuryel ve Begüm Özden Fırat (Der.), içinde, Küresel Ayaklanmalar Çağında Direniş ve Estetik, (s. 197-225). İstanbul: İletişim.
• Sellars, S. (2010). Hakim Bey: Repopulating the Temporary Autonomous Zone. Journal for the Study of Radicalism, 4 (2), 83-108.
• Spade, D. (2020). Mutual Aid: Building Solidarity during This Crisis (and the Next). Londra: Verso.
• St John, G. (2008). Protestival: global days of action and carnalivalized politics in the present. Social Movement Studies, 7 (2), 167–190.
• Wilson, P. L. (2009). T.A.Z: Geçici otonom bölge (İ. M. Aru, Çev.). İstanbul: Altıkırkbeş.
• Yates, L. (2015). Rethinking prefiguration: Alternatives, micropolitics and goals in social movements. Social Movement Studies, 14 (1), 1-21.