POSTMODERNISM IN MUSIC

Yıl 2013, Cilt: 8 Sayı: 4, 379 - 388, 01.05.2013

Evrim Demirel

Öz

This essay intends to exhibit some of the aspects of postmodernism in music. Postmodernism less frequently becomes a current issue in music rather than the plastic arts. As modernism is used to describe the artistic movements of modern times, such as impressionism, experssionism, surrelaism and avante-garde, postmodernism is used to determine the practices and forms after modernism. Postmodern theorists claims that a postmodern society has been established because of the technology and communication facilities; hence they assume present time as postmodern age. Postmodernism, as a complex concept, effected music as much as it effected the other art forms. After modernism, a new aesthetic occured with the new behaviours of the artists, correspondingly these new behaviours created a very colourful art environment. Postmodern age, assumed by the postmodern theorists, brought a great diversity in music. Postmodern behaviours beneath the diversity is discussed by some specific examples and postmodern attitudes are foccussed in this essay.

Anahtar Kelimeler

Postmodern Music, Berio, Leovendie, Part, Schnittke,

MÜZİKTE POSTMODERNİZM

Öz

Bu makale postmodernizmin müzikteki bazı yansımalarını ortaya koymayı hedeflemektedir. Sanat çevresinde yaygınca tartışılan postmodernizm, müzik alanında plastik sanatlara oranla daha az gündeme gelmektedir. Modernizm, modern çağın sanat hareketlerini (izlenimcilik, dışavurumculuk, gerçeküstücülük, ve avangard hareketler) betimlemek için kullanılırken, postmodernizm, modernizmden sonra gelen ve ondan kopan çeşitli estetik biçimleri ve pratikleri betimlemek için kullanılabilir. Postmodern teorisyenler teknoloji ve iletişim imkanlarıyla hızla değişen toplumun bu süreçte postmodern toplumu kurduklarını ve dolayısıyla bu çağın postmodernlik çağı olduğunu ileri sürerler. Çokça tartışılan muğlak bir kavram olan postmodernizm, diğer sanatlarda olduğu kadar müzikte de etkili olmuştur. Modernizm sonrası sanatçıların davranış biçimleriyle birlikte yeni bir estetik oluşmuş ve bu yeni davranış biçimleri sanat dünyasında çok renkli bir ortam yaratmıştır. Varsayılan postmodernlik çağı, müziğe de muazzam bir çeşitlilik getirmiştir. Bu çeşitliliğin altında yatan postmodern davranış biçimleri makalede özel örnekler üzerinden tartışılmış ve postmodern tutum mercek altına alınmıştır.

Anahtar Kelimeler

Postmodern Müzik, Berio, Leovendie, Part, Schnittke,

Kaynakça

• Best, S. ve Kellner, D., (1991). Postmodern Teori. (Çev. Küçük, M.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Chevassus, B.R., (2002). (Çev. Usmanbaş, İ.) İstanbul: Pan Yayıncılık.
• Kahraman, H.B., (2005). Sanatsal Gerçeklikler, Olgular ve Öteleri. (Gözden geçirilmiş 3. Basım). İstanbul: Agorakitaplığı. Lyotard, J.F., (1994). Postmodern Durum. (Çev. Çiğdem, A.). Ankara: Vadi Yayınları.
• Kramer, J.D., (1996). Indiana University, Indiana Theory Review: Volume:17, Number:2, pp:21-61. Makalede Atıfta Bulunulan Besteciler ve Eserleri Johan Sebastian Bach Alban Berg Luciano Berio – Sinfonia Hector Berlioz Heinrich Ignaz Franz Biber Pierre Boulez Philip Glass - Einstein on the Beach Henryk Gorecki - Harpsikord ve Yaylı Çalgılar için Konçerto, Symphony of Sorrowful Songs Sofia Gubaidulina – Offertorium Charles Ives Mauricio Kagel - Ludwig van Theo Loevendie – Seyir Gustav Mahler Wolfgang Amadeus Mozart Arvo Part - Tabula Rasa, Für Alina Steve Reich - Different Trains Wolfgang Rihm Terry Riley - In C Alfred Schnittke - Concerto Grosso No:1 Karlheinz Stockhausen Igor Stravinsky Toru Takemitsu - November Steps Anton Webern LaMonte Young