SUZUKİ’NİN "ANADİL METODU" VE TÜRKİYE’NİN TRAKYA BÖLÜMÜNDE YAŞAYAN MÜZİSYEN ÇİNGENELER

Yıl 2016, Cilt 11, Sayı 4, 153 - 160, 13.10.2016

Ulaş ÖZER Gönenç HONGUR

Öz

Yetenek Eğitimi Japon kemancı ve eğitimci Shinichi Suzuki (1898-1998) tarafından 20. yüzyılın ikinci yarısında geliştirilmiş bir müzik eğitimi felsefesi ve metodudur. 1970’lerin sonları ve 1980’lerin başlarından itibaren dünyanın birçok değişik bölgesindeki müzik eğitimi uzmanlarınca büyük saygıyla karşılan metot ilk olarak ABD, Kanada ve Avustralya gibi Pasifik ülkeleri olmak üzere Avrupa ve birçok Afrika ülkesine hızla yayılmış, başlangıçta keman eğitimi için geliştirilmiş olmasına rağmen pek çok enstrümana ve ses eğitimine ve hatta matematik, edebiyat, resim eğitimine uyarlanmıştır. Türkiye’nin Trakya Bölümünde yaşayan Çingeneler, dünyadaki diğer pek çok çingene topluluğu gibi müzisyenlikleriyle tanınır ve Suzuki’nin eğitim felsefesi ile Çingenelerin yaşantısındaki müzikal öğrenme süreci arasındaki benzerlik oldukça dikkat çekicidir. Bu çalışmada doküman inceleme yöntemi kullanılarak Çingenelerin müzikal yaşantısı ve Suzuki’nin Anadil Metodu hakkındaki yazılı literatür incelenmiş, iki öğrenme süreci arasındaki benzerlikler ortaya koyulmuş ve yetenek olgusunun aslında göz önünde olan fakat bilinçli ya da bilinçsiz olarak görmezden gelinen iki özelliği, yeteneğin toplumsallığı ve öğrenilebilirliği tartışılmıştır. Bu çalışma, Çingenelerin müzikal yaşantısı ve Anadil Metodu’nun, öğrenme süreçleri bağlamında birbirine oldukça benzediğini göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Müzik Eğitimi, Suzuki, Çingeneler, Anadil Metodu, Yetenek Eğitimi

Kaynakça

• • Akgül, Ö., (2009). Romanistanbul. İstanbul: Punto Yayınları.
• • Bogner, R., (1990). “The Suzuki Philosophy.” American Suzuki Journal 18, no:6, pp:18-19.
• • Chomsky, N., (2009). Bilgi Sorunları ve Dil: Managua Dersleri. İstanbul: Bgst Yayınları.
• • Eagleton, T., (2011). Marx Neden Haklıydı. İstanbul: Yordam Kitap Basın ve Yayın Tic. Ltd. Şti.
• • Erdener, E., (2009). Vygotsky’nin Düşünce ve Dil Gelişimi Üzerine Görüşleri: Piaget’e Eleştirel Bir Bakış. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi Kış, 7(1), 85-103.
• • Fonseca, I., (2002). Beni Ayakta Gömün Çingeneler ve Yolculukları. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• • Fraser, A., (2005). Çingeneler. İstanbul: Homer Kitabevi ve Yayıncılık Ltd. Şti.
• • Hermann, E., (1981). Shinichi Suzuki: The Man and His Philosophy. Athens, Ohio: Ability Development Associates, Inc.
• • Landers, R., (1980). The Talent Education School of Shinichi Suzuki an Analysis. Chicago: Daniel Press.
• • Malvinni, D., (2004). The Gypsy Caravan: From Real Roma to Imaginary Gypsies in Western Music and Film. New York: Routladge, Taylor& Francis Book, Inc.
• • Marushiakova, E. ve Popov, V., (2006). Osmanlı İmparatorluğu’nda Çingeneler. İstanbul: Homer Kitabevi ve Yayıncılık Ltd. Şti.
• • Marx, K. ve Engels, F., (2010). Alman İdeolojisi (Feuerbach). Ankara: Sol Yayınları.
• • Meyer, C., (1996). “Listening.” American Suzuki Journal 24, no:4, pp:76.
• • Özer, U., (2012). Trakya’daki Çingene Müzisyenler ve Yaşantıda Gerçekleşen Müzikal Öğrenme, (Doktora Tezi), Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• • Ridley, M., (2010). Genom. Bir Türün Yirmi Üç Bölümlük Otobiyografisi. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi
• • Starr, W., (1979). The Suzuki Violinist. Knoxville, TN: Kingston Ellis Press.
• • Suzuki, S., (2010). Sevgiyle Eğitmek. İstanbul: Porte Müzik Eğitim Malzemeleri Pazarlama Limited Şirketi.
• • Suzuki, S., (1982). Where Love is Deep. trans. Kyoko Selden. Saint Louis, Missouri: Talent Education Journal.
• • Suzuki, S., (1983). Nurtured by Love. trans. Waltraud Suzuki. Miami: Warner Bros. Publications Inc.
• • Suzuki Talent Education Association of Australia (Vic) Inc., (2005). “What is the Suzuki Method.” Suzuki Music: Learning with Love. (4 January 2008).